Θρήνοι 4:1-22
א [Άλεφ]
4 Πώς έγινε θαμπό το λαμπερό χρυσάφι, το εκλεκτό χρυσάφι!+
Πώς σκορπίστηκαν οι άγιες πέτρες+ στις γωνίες* όλων των δρόμων!+
ב [Μπεθ]
2 Όσο για τους πολύτιμους γιους της Σιών, που ζυγίζονταν με καθαρό χρυσάφι ως ζύγι,*πώς θεωρήθηκαν αυτοί πήλινες στάμνες,έργο χεριών αγγειοπλάστη!
ג [Γκίμελ]
3 Ακόμη και τα τσακάλια προσφέρουν τον μαστό για να θηλάσουν τα μικρά τους,αλλά η κόρη του λαού μου έγινε άσπλαχνη,+ όπως οι στρουθοκάμηλοι στην έρημο.+
ד [Ντάλεθ]
4 Η γλώσσα του βρέφους που θηλάζει κολλάει στον ουρανίσκο του από τη δίψα.
Τα παιδιά ικετεύουν για ψωμί,+ αλλά δεν τους δίνει κανείς.+
ה [Χε]
5 Εκείνοι που έτρωγαν εκλεκτά εδέσματα λιμοκτονούν πεσμένοι* στους δρόμους.+
Εκείνοι που ανατράφηκαν φορώντας πορφύρα+ αγκαλιάζουν σωρούς στάχτης.
ו [Βαβ]
6 Η τιμωρία της κόρης του λαού μου είναι μεγαλύτερη από την τιμωρία για την αμαρτία των Σοδόμων,+τα οποία καταστράφηκαν σε μια στιγμή, χωρίς να έχουν κανένα χέρι βοήθειας.+
ז [Ζάγιν]
7 Οι ναζηραίοι της+ ήταν αγνότεροι από το χιόνι, λευκότεροι από το γάλα.
Ήταν πιο ροδοκόκκινοι από τα κοράλλια· έμοιαζαν με γυαλισμένα ζαφείρια.
ח [Χεθ]
8 Η όψη τους έγινε πιο σκοτεινή και από την καπνιά·*δεν τους αναγνωρίζουν στους δρόμους.
Το δέρμα τους ζάρωσε πάνω από τα κόκαλά τους·+ έγινε σαν το ξερό ξύλο.
ט [Τεθ]
9 Οι σκοτωμένοι με το σπαθί είναι σε καλύτερη θέση από αυτούς που σκοτώνει η πείνα,+οι οποίοι αργοσβήνουν διατρυπημένοι από την ασιτία.*
י [Γιοδ]
10 Τα χέρια των συμπονετικών γυναικών μαγείρεψαν τα ίδια τους τα παιδιά.+
Αυτά έγιναν το φαγητό του πένθους τους όταν συντρίφτηκε η κόρη του λαού μου.+
כ [Καφ]
11 Ο Ιεχωβά εκδήλωσε την οργή του·εξέχυσε τον φλογερό θυμό του.+
Και ανάβει φωτιά στη Σιών που κατατρώει τα θεμέλιά της.+
ל [Λάμεδ]
12 Οι βασιλιάδες της γης και όλοι οι κάτοικοι των παραγωγικών εδαφών δεν πίστεψανότι ο αντίδικος και ο εχθρός θα έμπαιναν στις πύλες της Ιερουσαλήμ.+
מ [Μεμ]
13 Αυτό έγινε εξαιτίας των αμαρτιών των προφητών της, των σφαλμάτων των ιερέων της,+που έχυναν το αίμα των δικαίων στο μέσο της.+
נ [Νουν]
14 Περιπλανήθηκαν στους δρόμους βαδίζοντας στα τυφλά.+
Είναι μιασμένοι με αίμα,+και έτσι κανείς δεν μπορεί να αγγίξει τα ρούχα τους.
ס [Σάμεχ]
15 «Φύγετε, ακάθαρτοι!» τους φωνάζουν. «Φύγετε! Φύγετε! Μη μας αγγίζετε!»
Διότι έμειναν άστεγοι και περιπλανιούνται.
Οι άνθρωποι είπαν ανάμεσα στα έθνη: «Δεν μπορούν να μείνουν εδώ μαζί μας.*+
פ [Πε]
16 Το πρόσωπο του Ιεχωβά τούς διασκόρπισε·+δεν θα τους ξαναδεί πια με εύνοια.
Οι άνθρωποι δεν θα σέβονται τους ιερείς+ ούτε θα δείχνουν εύνοια στους πρεσβυτέρους».+
ע [Άγιν]
17 Ακόμη και τώρα, τα μάτια μας κουράστηκαν να κοιτάζουν μάταια για βοήθεια.+
Κοιτάζαμε συνεχώς γύρω μας, περιμένοντας βοήθεια από ένα έθνος που δεν μπορούσε να μας σώσει.+
צ [Τσαδέ]
18 Μας κυνηγούσαν σε κάθε μας βήμα,+ ώστε δεν μπορούσαμε να περπατήσουμε στις πλατείες μας.
Το τέλος μας πλησίασε· οι ημέρες μας ολοκληρώθηκαν, επειδή ήρθε το τέλος μας.
ק [Κοφ]
19 Οι διώκτες μας ήταν ταχύτεροι από τους αετούς του ουρανού.+
Μας κυνήγησαν στα βουνά· μας έστησαν ενέδρα στην έρημο.
ר [Ρες]
20 Η πνοή της ζωής* μας, ο χρισμένος του Ιεχωβά,+ πιάστηκε στον μεγάλο τους λάκκο,+εκείνος για τον οποίο είπαμε: «Στον ίσκιο του θα ζούμε ανάμεσα στα έθνη».
ש [Σιν]
21 Νιώσε αγαλλίαση και χαρά, κόρη του Εδώμ,+ εσύ που ζεις στη γη του Ουζ.
Αλλά και από εσένα θα περάσει το ποτήρι,+ και θα μεθύσεις και θα αποκαλύψεις τη γύμνια σου.+
ת [Ταβ]
22 Η τιμωρία για το σφάλμα σου, κόρη της Σιών, έφτασε στο τέλος της.
Αυτός δεν θα σε οδηγήσει πάλι σε εξορία.+
Θα στρέψει όμως την προσοχή του στο δικό σου σφάλμα, κόρη του Εδώμ.
Θα ξεσκεπάσει τις αμαρτίες σου.+
