Θρήνοι 5:1-22
5 Θυμήσου, Ιεχωβά, τι μας συνέβη.
Παρατήρησε και δες την ατίμωσή μας.+
2 Η κληρονομιά μας παραδόθηκε σε ξένους, τα σπίτια μας σε αλλοεθνείς.+
3 Γίναμε ορφανοί χωρίς πατέρα· οι μητέρες μας είναι σαν χήρες.+
4 Αναγκαζόμαστε να πληρώνουμε το δικό μας νερό,+ και παίρνουμε με αντίτιμο τα δικά μας ξύλα.
5 Αυτοί που μας καταδιώκουν έφτασαν στον τράχηλό μας·είμαστε αποκαμωμένοι, αλλά δεν μας αφήνουν να βρούμε ανάπαυση.+
6 Απλώνουμε το χέρι στην Αίγυπτο+ και στην Ασσυρία+ για να χορτάσουμε ψωμί.
7 Οι προπάτορές μας που αμάρτησαν δεν υπάρχουν πια, αλλά εμείς είμαστε αναγκασμένοι να βαστάζουμε τα σφάλματά τους.
8 Υπηρέτες μάς κυβερνούν τώρα· δεν υπάρχει κανείς για να μας γλιτώσει από το χέρι τους.
9 Φέρνουμε το ψωμί μας με κίνδυνο της ζωής* μας,+ εξαιτίας του σπαθιού της ερήμου.
10 Το δέρμα μας καίει σαν καμίνι από τους πόνους της πείνας.+
11 Ταπείνωσαν* τις συζύγους στη Σιών, τις παρθένες στις πόλεις του Ιούδα.+
12 Κρέμασαν άρχοντες από το χέρι τους,+ και τους πρεσβυτέρους δεν τους σεβάστηκαν.+
13 Νεαροί σηκώνουν τον χειρόμυλο, και τα αγόρια σκοντάφτουν φορτωμένα με ξύλα.
14 Δεν υπάρχουν πια πρεσβύτεροι στην πύλη της πόλης·+ οι νεαροί δεν παίζουν τη μουσική τους.+
15 Δεν υπάρχει πια χαρά στην καρδιά μας· ο χορός μας μετατράπηκε σε πένθος.+
16 Το στεφάνι έπεσε από το κεφάλι μας. Αλίμονο σε εμάς, επειδή αμαρτήσαμε!
17 Γι’ αυτό, η καρδιά μας αρρώστησε,+και εξαιτίας αυτών των πραγμάτων τα μάτια μας θάμπωσαν,+
18 εξαιτίας του όρους Σιών, που είναι ερημωμένο·+ αλεπούδες περιφέρονται τώρα σε αυτό.
19 Όσο για εσένα, Ιεχωβά, κάθεσαι στον θρόνο σου παντοτινά.
Ο θρόνος σου παραμένει επί γενεές γενεών.+
20 Γιατί μας ξεχνάς για πάντα και μας εγκαταλείπεις τόσον καιρό;+
21 Επανάφερέ μας σε εσένα, Ιεχωβά, και εμείς θα επιστρέψουμε πρόθυμα.+
Φέρε μας καινούριες ημέρες, όπως ήταν οι παλιές.+
22 Ωστόσο, εσύ μας απέρριψες τελείως.
Παραμένεις εξοργισμένος μαζί μας.+
