Ιεζεκιήλ 17:1-24
17 Ο λόγος του Ιεχωβά ήρθε πάλι σε εμένα:
2 «Γιε ανθρώπου, να πεις ένα αίνιγμα και να αναφέρεις μια παροιμία σχετικά με τον οίκο του Ισραήλ.+
3 Πρέπει να πεις: “Να τι λέει ο Υπέρτατος Κύριος Ιεχωβά: «Ο μεγάλος αετός,+ που είχε μεγάλες φτερούγες, μακριά φτερά και πυκνό, ποικιλόχρωμο φτέρωμα, ήρθε στον Λίβανο+ και πήρε την κορυφή του κέδρου.+
4 Έκοψε το πιο ψηλό κλωνάρι του και το έφερε στη γη των εμπόρων* και το έβαλε σε μια πόλη εμπόρων.+
5 Έπειτα πήρε λίγο από τον σπόρο εκείνης της γης+ και τον έβαλε σε έναν εύφορο αγρό. Τον φύτεψε σαν ιτιά δίπλα σε άφθονα νερά.
6 Και αυτός βλάστησε και έγινε χαμηλό, απλωμένο κλήμα+ που το φύλλωμά του έβλεπε προς τα μέσα και οι ρίζες του μεγάλωναν κάτω από αυτό. Έγινε λοιπόν κλήμα και πέταξε βλαστάρια και έβγαλε κλαδιά.+
7 »”»Και ήρθε ένας άλλος μεγάλος αετός,+ με μεγάλες φτερούγες και μακριά φτερά.+ Τότε το κλήμα αυτό άπλωσε τις ρίζες του με λαχτάρα προς εκείνον, μακριά από τα παρτέρια όπου ήταν φυτεμένο, και έτεινε το φύλλωμά του προς εκείνον για να το ποτίσει.+
8 Είχε ήδη φυτευτεί σε καλό αγρό δίπλα σε άφθονα νερά, ώστε να βγάλει κλαδιά, να καρποφορήσει και να γίνει μεγαλοπρεπές κλήμα»”.+
9 »Να πεις: “Αυτό λέει ο Υπέρτατος Κύριος Ιεχωβά: «Θα ευδοκιμήσει; Δεν θα το τραβήξει κάποιος από τη ρίζα+ και δεν θα κάνει τον καρπό του να σαπίσει και τους βλαστούς του να ξεραθούν;+ Θα γίνει τόσο ξερό ώστε δεν θα χρειαστεί ούτε δυνατός βραχίονας ούτε πολλοί άνθρωποι για να το ξεριζώσουν.
10 Αν και είναι μεταφυτευμένο, θα ευδοκιμήσει; Δεν θα ξεραθεί εντελώς όταν φυσήξει πάνω του ο ανατολικός άνεμος; Θα ξεραθεί στο παρτέρι όπου βλάστησε»”».
11 Και ήρθε ξανά σε εμένα ο λόγος του Ιεχωβά:
12 «Πες, σε παρακαλώ, στον στασιαστικό οίκο: “Δεν καταλαβαίνετε τι σημαίνουν αυτά;” Πες: “Ορίστε! Ο βασιλιάς της Βαβυλώνας ήρθε στην Ιερουσαλήμ και πήρε τον βασιλιά της και τους άρχοντές της και τους έφερε μαζί του στη Βαβυλώνα.+
13 Επιπλέον, πήρε κάποιον από τους απογόνους* του βασιλιά+ και έκανε διαθήκη μαζί του και τον έβαλε να δώσει όρκο.+ Έπειτα πήρε τους εξέχοντες άντρες της χώρας,+
14 για να πέσει το βασίλειο χαμηλά και να μην είναι σε θέση να ανορθωθεί, για να μπορεί να υπάρχει μόνο αν τηρεί αυτή τη διαθήκη.+
15 Αλλά ο βασιλιάς στασίασε τελικά εναντίον του+ στέλνοντας τους αγγελιοφόρους του στην Αίγυπτο για να πάρει από εκεί άλογα+ και μεγάλο στρατό.+ Θα έχει επιτυχία; Θα γλιτώσει την τιμωρία εκείνος που κάνει αυτά τα πράγματα; Μπορεί να γλιτώσει παρότι παραβιάζει τη διαθήκη;”+
16 »“«Όσο βέβαιο είναι ότι εγώ ζω», δηλώνει ο Υπέρτατος Κύριος Ιεχωβά, «θα πεθάνει στη Βαβυλώνα, στον τόπο όπου ζει ο βασιλιάς* που τον έκανε βασιλιά,* εκείνος του οποίου τον όρκο καταφρόνησε και του οποίου τη διαθήκη παραβίασε.+
17 Και ο μεγάλος στρατός και τα πολυάριθμα στρατεύματα του Φαραώ δεν θα προσφέρουν καμιά βοήθεια στον πόλεμο,+ όταν ανεγερθούν πολιορκητικά προχώματα και χτιστούν πολιορκητικά τείχη για να αφανιστούν πολλές ζωές.*
18 Καταφρόνησε όρκο και παραβίασε διαθήκη. Αν και έδωσε υπόσχεση,* έκανε όλα αυτά τα πράγματα, και δεν θα γλιτώσει»”.
19 »“Γι’ αυτό, να τι λέει ο Υπέρτατος Κύριος Ιεχωβά: «Όσο βέβαιο είναι ότι εγώ ζω, θα φέρω πάνω στο κεφάλι του τις συνέπειες αυτών που έκανε καταφρονώντας τον όρκο μου+ και παραβιάζοντας τη διαθήκη μου.
20 Θα ρίξω το δίχτυ μου πάνω του και θα πιαστεί στο κυνηγετικό μου δίχτυ.+ Θα τον φέρω στη Βαβυλώνα και θα τον κρίνω εκεί επειδή ενήργησε με απιστία εναντίον μου.+
21 Όλοι οι φυγάδες από το στράτευμά του θα πέσουν από σπαθί, και όσοι απομείνουν θα διασκορπιστούν προς κάθε κατεύθυνση.*+ Τότε θα γνωρίσετε ότι εγώ, ο Ιεχωβά, μίλησα»”.+
22 »“Αυτό λέει ο Υπέρτατος Κύριος Ιεχωβά: «Θα πάρω ένα κλωνάρι από την κορυφή του επιβλητικού κέδρου+ και θα το φυτέψω, από την κορυφή των κλαδιών του θα κόψω ένα τρυφερό κλωνάρι,+ και θα το φυτέψω εγώ ο ίδιος σε ψηλό και επιβλητικό βουνό.+
23 Σε ένα ψηλό βουνό του Ισραήλ θα το φυτέψω· τα κλαδιά του θα μεγαλώσουν, θα καρποφορήσει και θα γίνει μεγαλοπρεπής κέδρος. Κάθε λογής πουλιά θα ζουν κάτω από αυτόν και θα κατοικούν στη σκιά του φυλλώματός του.
24 Και όλα τα δέντρα του αγρού θα γνωρίσουν εξάπαντος ότι εγώ, ο Ιεχωβά, έριξα κάτω το ψηλό δέντρο και ύψωσα το χαμηλό,+ ξέρανα το χλωρό δέντρο και έκανα το ξερό να ανθίσει.+ Εγώ, ο Ιεχωβά, μίλησα και έκανα αυτό που είπα»”».
