Ιερεμίας 12:1-17
12 Εσύ είσαι δίκαιος, Ιεχωβά,+ όταν υποβάλλω το παράπονό μου σε εσένα,όταν μιλώ μαζί σου για ζητήματα δικαιοσύνης.
Αλλά γιατί είναι η οδός των πονηρών πετυχημένη,+και γιατί οι δόλιοι δεν έχουν στενοχώριες;
2 Τους φύτεψες, και αυτοί ρίζωσαν.
Μεγάλωσαν και παρήγαγαν καρπό.
Είσαι στα χείλη τους, αλλά μακριά από τις ενδόμυχες σκέψεις τους.*+
3 Εσύ όμως, Ιεχωβά, με γνωρίζεις καλά,+ με βλέπεις·εξέτασες την καρδιά μου και είδες ότι βρίσκεται σε ενότητα με εσένα.+
Ξεχώρισέ τους σαν πρόβατα για σφαγή,και βάλε τους στην άκρη για την ημέρα της θανάτωσης.
4 Ως πότε θα μαραζώνει η χώρακαι θα ξεραίνεται η βλάστηση κάθε αγρού;+
Εξαιτίας της κακίας εκείνων που κατοικούν σε αυτήν,τα ζώα και τα πουλιά έχουν αφανιστεί.
Διότι εκείνοι είπαν: «Δεν βλέπει τι θα μας συμβεί».
5 Αν κουράζεσαι τρέχοντας με πεζούς,πώς μπορείς να συναγωνιστείς με άλογα;+
Στη γη της ειρήνης νιώθεις σιγουριά,αλλά τι θα κάνεις όταν βρεθείς ανάμεσα στις πυκνές συστάδες του Ιορδάνη;
6 Διότι ακόμη και οι αδελφοί σου, το σπιτικό του πατέρα σου,σου φέρθηκαν δόλια.+
Φώναξαν δυνατά εναντίον σου.
Μην τους εμπιστεύεσαι,ακόμη και αν σου λένε καλά πράγματα.
7 «Εγκατέλειψα το σπίτι μου·+ άφησα έρημη την κληρονομιά μου.+
Παρέδωσα την πολυαγαπημένη μου* στα χέρια των εχθρών της.+
8 Η κληρονομιά μου έγινε για εμένα σαν λιοντάρι στο δάσος.
Βρυχήθηκε εναντίον μου.
Γι’ αυτό και εγώ τη μίσησα.
9 Η κληρονομιά μου είναι σαν πολύχρωμο* αρπακτικό πουλί για εμένα·τα άλλα αρπακτικά πουλιά το κυκλώνουν και του επιτίθενται.+
Ελάτε, συγκεντρωθείτε, όλα εσείς τα ζώα του αγρού,ελάτε να φάτε.+
10 Πολλοί βοσκοί κατέστρεψαν το αμπέλι μου·+ποδοπάτησαν το κτήμα μου.+
Μετέτρεψαν το επιθυμητό μου κτήμα σε έρημο χερσότοπο.
11 Έγινε ερημότοπος.
Ξεράθηκε·*απλώνεται μπροστά μου ερημωμένο.+
Ολόκληρη η χώρα ερημώθηκε,αλλά κανείς δεν δίνει σημασία.+
12 Από όλα τα μονοπάτια* της ερήμου ήρθαν οι καταστροφείς,διότι το σπαθί του Ιεχωβά κατατρώει από τη μια άκρη της χώρας ως την άλλη.+
Δεν υπάρχει ειρήνη για κανέναν.*
13 Έσπειραν σιτάρι, αλλά θέρισαν αγκάθια.+
Απέκαμαν, αλλά χωρίς κανένα όφελος.
Θα ντραπούν για τη σοδειά τουςεξαιτίας του φλογερού θυμού του Ιεχωβά».
14 Αυτό λέει ο Ιεχωβά εναντίον όλων των πονηρών γειτόνων μου, που αγγίζουν την κληρονομιά την οποία έδωσα στην κατοχή του λαού μου του Ισραήλ:+ «Εγώ τους ξεριζώνω από τη γη τους,+ και θα ξεριζώσω τον οίκο του Ιούδα από ανάμεσά τους.
15 Αλλά αφού τους ξεριζώσω, θα τους ελεήσω ξανά και θα επαναφέρω τον καθέναν τους στην κληρονομιά του και στη γη του».
16 «Και αν φροντίσουν να μάθουν τις οδούς του λαού μου και να ορκίζονται στο όνομά μου: “Όσο βέβαιο είναι ότι ζει ο Ιεχωβά!” όπως δίδαξαν τον λαό μου να ορκίζεται στον Βάαλ, τότε θα εδραιωθούν ανάμεσα στον λαό μου.
17 Αλλά αν δεν υπακούσουν, τότε θα ξεριζώσω εκείνο το έθνος, ξεριζώνοντάς το και καταστρέφοντάς το», δηλώνει ο Ιεχωβά.+
