Ιερεμίας 17:1-27

  • Η αμαρτία του Ιούδα είναι χαραγμένη (1-4)

  • Ευλογίες για όσους εμπιστεύονται στον Ιεχωβά (5-8)

  • Η καρδιά είναι δόλια (9-11)

  • Ο Ιεχωβά είναι η ελπίδα του Ισραήλ (12, 13)

  • Η προσευχή του Ιερεμία (14-18)

  • Το Σάββατο πρέπει να είναι ιερό (19-27)

17  «Η αμαρτία του Ιούδα είναι καταγραμμένη με σιδερένια γραφίδα. Με διαμαντένια ακίδα είναι χαραγμένη στην πλάκα της καρδιάς τουςκαι στα κέρατα των θυσιαστηρίων τους,   ενώ οι γιοι τους θυμούνται τα θυσιαστήριά τους και τους ιερούς στύλους* τους+δίπλα από κάποιο θαλερό δέντρο, στους ψηλούς λόφους,+   στα βουνά της υπαίθρου. Τα πλούτη σου, όλους τους θησαυρούς σου, θα τα δώσω ως λάφυρα+—ναι, τους υψηλούς τόπους σου, εξαιτίας της αμαρτίας που διέπραξες σε όλες τις περιοχές σου.+   Θα εγκαταλείψεις από μόνος σου την κληρονομιά που σου έδωσα.+ Θα σε κάνω να υπηρετήσεις τους εχθρούς σου σε γη την οποία δεν γνωρίζεις,+διότι άναψες τον θυμό μου σαν φωτιά.*+ Θα καίει για πάντα».   Αυτό λέει ο Ιεχωβά: «Καταραμένος είναι εκείνος* που εμπιστεύεται σε ανθρώπους,+που βασίζεται σε ανθρώπινη δύναμη*+και η καρδιά του απομακρύνεται από τον Ιεχωβά.   Θα γίνει σαν μοναχικό δέντρο στην έρημο. Όταν έρθει το καλό, δεν θα το δει,αλλά θα κατοικεί σε κατάξερα μέρη στην ερημιά,σε χώρα αλμυρή όπου κανείς δεν μπορεί να ζήσει.   Ευλογημένος είναι εκείνος* που εμπιστεύεται στον Ιεχωβά,που η πεποίθησή του είναι στον Ιεχωβά.+   Θα γίνει σαν δέντρο φυτεμένο δίπλα στα νερά,που απλώνει τις ρίζες του στο ρυάκι. Όταν έρθει η ζέστη, δεν θα το καταλάβει,αλλά τα φύλλα του θα είναι πάντα θαλερά.+ Και τη χρονιά της ξηρασίας δεν θα ανησυχήσειούτε θα πάψει να παράγει καρπό.   Η καρδιά είναι πιο δόλια* από οτιδήποτε άλλο, και μέσα στην απελπισία της είναι ικανή για όλα.*+ Ποιος μπορεί να τη γνωρίσει; 10  Εγώ, ο Ιεχωβά, ερευνώ την καρδιά,+εξετάζω τις ενδόμυχες σκέψεις,*για να δώσω στον καθέναν σύμφωνα με τις οδούς του,σύμφωνα με τους καρπούς των έργων του.+ 11  Σαν την πέρδικα που μαζεύει αυτά που δεν γέννησε,έτσι είναι και εκείνος που αποκτάει πλούτη με ανέντιμο τρόπο.*+ Στα μισά της ζωής του αυτά θα τον εγκαταλείψουν,και στο τέλος θα αποδειχτεί ασύνετος». 12  Ένδοξος θρόνος, εξυψωμένος από την αρχή,είναι ο τόπος του αγιαστηρίου μας.+ 13  Ιεχωβά, εσύ που είσαι η ελπίδα του Ισραήλ,όλοι εκείνοι που σε εγκαταλείπουν θα ντροπιαστούν. Εκείνοι που αποστατούν από εσένα* θα γραφτούν στο χώμα,+επειδή εγκατέλειψαν τον Ιεχωβά, την πηγή του ζωντανού νερού.+ 14  Γιάτρεψέ με, Ιεχωβά, και θα γιατρευτώ. Σώσε με, και θα σωθώ,+διότι σε εσένα δίνω τον αίνο μου. 15  Δες! Κάποιοι μου λένε: «Πού είναι ο λόγος του Ιεχωβά;+ Ας έρθει, παρακαλούμε!» 16  Εγώ όμως δεν έπαψα να σε ακολουθώ ως ποιμέναςούτε πόθησα την ημέρα της συμφοράς. Εσύ γνωρίζεις καλά όλα όσα είπαν τα χείλη μου·όλα έγιναν μπροστά στο πρόσωπό σου! 17  Μη με κάνεις να νιώσω τρόμο. Εσύ είσαι το καταφύγιό μου την ημέρα της συμφοράς. 18  Ας ντροπιαστούν οι διώκτες μου,+αλλά εμένα μη με αφήσεις να ντροπιαστώ. Ας τρομοκρατηθούν,αλλά εμένα μη με αφήσεις να τρομοκρατηθώ. Φέρε την ημέρα της συμφοράς πάνω τους+και σύντριψέ τους και κατάστρεψέ τους εντελώς.* 19  Αυτό μου είπε ο Ιεχωβά: «Να πας και να σταθείς στην πύλη των γιων του λαού από την οποία μπαίνουν και βγαίνουν οι βασιλιάδες του Ιούδα, καθώς και σε όλες τις πύλες της Ιερουσαλήμ.+ 20  Να τους πεις: “Ακούστε τον λόγο του Ιεχωβά, εσείς οι βασιλιάδες του Ιούδα, όλος ο λαός του Ιούδα και όλοι οι κάτοικοι της Ιερουσαλήμ, που μπαίνετε από αυτές τις πύλες. 21  Αυτό λέει ο Ιεχωβά: «Να προσέχετε,* και μη μεταφέρετε κανένα φορτίο την ημέρα του Σαββάτου ούτε να το φέρνετε μέσα από τις πύλες της Ιερουσαλήμ.+ 22  Δεν πρέπει να βγάζετε κανένα φορτίο από το σπίτι σας την ημέρα του Σαββάτου· και δεν πρέπει να κάνετε καμιά απολύτως εργασία.+ Να έχετε ιερή την ημέρα του Σαββάτου, ακριβώς όπως διέταξα τους προπάτορές σας.+ 23  Αλλά αυτοί δεν άκουσαν ούτε έδωσαν προσοχή,* και αρνήθηκαν πεισματικά* να υπακούσουν ή να δεχτούν διαπαιδαγώγηση»”.+ 24  »“«Ωστόσο, αν με υπακούσετε προσεκτικά», δηλώνει ο Ιεχωβά, «και δεν φέρνετε κανένα φορτίο μέσα από τις πύλες αυτής της πόλης την ημέρα του Σαββάτου και έχετε ιερή την ημέρα του Σαββάτου μη κάνοντας καμιά εργασία στη διάρκειά της,+ 25  τότε βασιλιάδες και άρχοντες που κάθονται στον θρόνο του Δαβίδ+ θα μπαίνουν από τις πύλες αυτής της πόλης, ανεβασμένοι στο άρμα και πάνω σε άλογα, αυτοί και οι άρχοντές τους, οι άντρες του Ιούδα και οι κάτοικοι της Ιερουσαλήμ·+ και αυτή η πόλη θα κατοικείται για πάντα. 26  Και θα έρχονται από τις πόλεις του Ιούδα, από τα μέρη που είναι γύρω από την Ιερουσαλήμ, από τη γη του Βενιαμίν,+ από τον χαμηλό τόπο,+ από την ορεινή περιοχή και από τη Νεγκέμπ,* φέρνοντας ολοκαυτώματα,+ θυσίες,+ προσφορές σιτηρών,+ λιβάνι και ευχαριστήριες θυσίες στον οίκο του Ιεχωβά.+ 27  »”»Αλλά αν δεν με υπακούσετε ώστε να έχετε ιερή την ημέρα του Σαββάτου και να μη μεταφέρετε φορτία ούτε να τα φέρνετε μέσα από τις πύλες της Ιερουσαλήμ την ημέρα του Σαββάτου, θα βάλω φωτιά στις πύλες της, και θα καταφάει οπωσδήποτε τους οχυρωμένους πύργους της Ιερουσαλήμ+ και δεν θα σβηστεί»”».+

Υποσημειώσεις

Ή πιθανώς «διότι σαν φωτιά άναψες μέσα στον θυμό μου».
Ή αλλιώς «ο δυνατός άντρας».
Κυριολεκτικά «κάνει τη σάρκα βραχίονά του».
Ή αλλιώς «ο δυνατός άντρας».
Ή αλλιώς «απατηλή».
Ή πιθανώς «και είναι αθεράπευτη».
Ή αλλιώς «τα ενδόμυχα αισθήματα». Κυριολεκτικά «τα νεφρά».
Ή αλλιώς «αλλά χωρίς δικαιοσύνη».
Κυριολεκτικά «από εμένα», εννοώντας προφανώς τον Ιεχωβά.
Ή αλλιώς «κατάστρεψέ τους διπλά».
Ή αλλιώς «Να προσέχετε την ψυχή σας».
Κυριολεκτικά «σκλήρυναν τον τράχηλό τους».
Κυριολεκτικά «ούτε έκλιναν το αφτί τους».
Ή αλλιώς «τον νότο».