Ιωήλ 1:1-20
1 Ο λόγος του Ιεχωβά που ήρθε στον Ιωήλ,* τον γιο του Φαθουήλ:
2 «Ακούστε αυτό, πρεσβύτεροι,και δώστε προσοχή, όλοι οι κάτοικοι του τόπου.*
Συνέβη κάτι τέτοιο στις ημέρες σαςή στις ημέρες των προπατόρων σας;+
3 Μιλήστε για αυτό στους γιους σας,και ας μιλήσουν για αυτό οι γιοι σας στους γιους τους,και οι γιοι τους στην επόμενη γενιά.
4 Ό,τι άφησε η αχόρταγη ακρίδα,* το έφαγε η ακρίδα που πετάει κατά σμήνη·+και ό,τι άφησε αυτή, το έφαγε η άπτερη ακρίδα·και ό,τι άφησε εκείνη, το έφαγε η αδηφάγα ακρίδα.+
5 Ξυπνήστε, μέθυσοι,+ και κλάψτε!
Θρηνήστε γοερά, όλοι οι οινοπότες,γιατί το γλυκό κρασί χάθηκε από το στόμα σας.+
6 Διότι έθνος ανέβηκε στη γη μου, κραταιό και αναρίθμητο.+
Έχει δόντια και σαγόνια λιονταριού.+
7 Ερήμωσε το κλήμα μου και έκανε τη συκιά μου κούτσουρο·τα απογύμνωσε εντελώς, τα πέταξε στην άκρηκαι άφησε άσπρα τα κλαδάκια τους.
8 Να θρηνήσεις όπως θρηνεί για τον γαμπρό* της νιότης τηςμια παρθένα* που φοράει σάκο.
9 Στον οίκο του Ιεχωβά δεν προσφέρονται πια σιτηρά+ και σπονδές·+οι ιερείς, οι διάκονοι του Ιεχωβά, πενθούν.
10 Ο αγρός ερημώθηκε, το έδαφος πενθεί·+διότι τα σιτηρά ερημώθηκαν, το καινούριο κρασί στέρεψε, το λάδι χάθηκε.+
11 Οι γεωργοί είναι σε απόγνωση, οι αμπελουργοί θρηνούν γοερά,για το σιτάρι και το κριθάρι·διότι ο θερισμός του αγρού αφανίστηκε.
12 Το κλήμα ξεράθηκε,η συκιά μαράθηκε.
Η ροδιά, ο φοίνικας και η μηλιά,όλα τα δέντρα του αγρού ξεράθηκαν·+διότι η χαρά του λαού μετατράπηκε σε ντροπή.
13 Φορέστε σάκο* και πενθήστε,* ιερείς·θρηνήστε γοερά, διάκονοι του θυσιαστηρίου.+
Ελάτε μέσα και περάστε τη νύχτα φορώντας σάκο, διάκονοι του Θεού μου·διότι δεν δόθηκε η προσφορά σιτηρών+ και η σπονδή+ στον οίκο του Θεού σας.
14 Κηρύξτε* νηστεία· συγκαλέστε επίσημη σύναξη.+
Συγκεντρώστε τους πρεσβυτέρους, μαζί με όλους τους κατοίκους του τόπου,στον οίκο του Ιεχωβά του Θεού σας+ και κραυγάστε στον Ιεχωβά για βοήθεια.
15 Αλίμονο εξαιτίας της ημέρας!
Επειδή η ημέρα του Ιεχωβά πλησιάζει+και θα έρθει σαν καταστροφή από τον Παντοδύναμο!
16 Δεν χάθηκε η τροφή μπροστά από τα μάτια μας,και η χαρά και η ευφροσύνη από τον οίκο του Θεού μας;
17 Οι σπόροι* είναι ζαρωμένοι κάτω από τα φτυάρια τους.
Οι αποθήκες ερημώθηκαν.
Οι σιταποθήκες κατεδαφίστηκαν γιατί τα σιτηρά ξεράθηκαν.
18 Ακόμη και τα ζωντανά βογκούν!
Οι αγέλες των βοδιών τριγυρίζουν σαν χαμένες γιατί δεν έχουν βοσκοτόπια!
Και τα κοπάδια των προβάτων υφίστανται την τιμωρία.
19 Σε εσένα, Ιεχωβά, θα φωνάξω·+διότι φωτιά κατέφαγε τα βοσκοτόπια της ερημιάςκαι φλόγα κατέκαψε όλα τα δέντρα του αγρού.
20 Ακόμη και τα θηρία αποβλέπουν σε εσένα για βοήθεια,επειδή τα ρεύματα του νερού ξεράθηκανκαι φωτιά κατέφαγε τα βοσκοτόπια της ερημιάς».
Υποσημειώσεις
^ Σημαίνει «ο Ιεχωβά είναι Θεός».
^ Ή αλλιώς «της γης».
^ Το εβραϊκό κείμενο χρησιμοποιεί εδώ τέσσερις διαφορετικές λέξεις για τις ακρίδες.
^ Ή αλλιώς «σύζυγο».
^ Ή αλλιώς «κοπέλα».
^ Κυριολεκτικά «Ζωστείτε».
^ Ή αλλιώς «χτυπήστε το στήθος σας».
^ Κυριολεκτικά «Αγιάστε».
^ Ή πιθανώς «Τα ξερά σύκα».
