Ιώβ 16:1-22
16 Ο Ιώβ αποκρίθηκε:
2 «Έχω ξανακούσει πολλά τέτοια.
Είστε όλοι σας ανυπόφοροι παρηγορητές!+
3 Τελειώνουν ποτέ τα κενά* λόγια;
Τι σε ωθεί να απαντάς έτσι;*
4 Και εγώ θα μπορούσα να μιλήσω όπως εσείς.
Αν ήσασταν στη θέση μου,*θα μπορούσα να μιλώ πειστικά εναντίον σαςκαι να κουνώ το κεφάλι μου απαξιωτικά για εσάς.+
5 Αντίθετα όμως, εγώ θα σας ενίσχυα με τα λόγια του στόματός μου,και η παρηγοριά των χειλιών μου θα σας ανακούφιζε.+
6 Αν μιλώ, ο πόνος μου δεν ανακουφίζεται,+και αν πάψω να μιλώ, πόσο λιγοστεύει;
7 Αλλά τώρα εκείνος με εξουθένωσε+και ερήμωσε όλο το σπιτικό μου.*
8 Επίσης με αρπάζεις, και η κατάστασή μου έχει γίνει μάρτυρας,το αποσκελετωμένο σώμα μου καταθέτει σε βάρος μου.
9 Ο θυμός του με κατασπάραξε· αυτός με εχθρεύεται.+
Τρίζει τα δόντια του εναντίον μου.
Ο αντίδικός μου με καρφώνει με τα μάτια του.+
10 Άνοιξαν διάπλατα το στόμα τους εναντίον μου,+και με χαστούκισαν περιπαικτικά·συγκεντρώνονται μαζικά εναντίον μου.+
11 Ο Θεός με παραδίδει σε μικρά αγόρια,και με ρίχνει στα χέρια των πονηρών.+
12 Ζούσα ήσυχος, αλλά με συνέτριψε·+με άρπαξε από τον αυχένα και με συνέθλιψε·μετά με έθεσε ως στόχο του.
13 Οι τοξότες του με περικυκλώνουν·+διατρυπάει τα νεφρά μου+ χωρίς συμπόνια·αδειάζει τη χολή μου στη γη.
14 Μου προξενεί τη μια ρωγμή μετά την άλλη·ορμάει πάνω μου σαν πολεμιστής.
15 Έραψα σάκο για να καλύψω το δέρμα μου,+και έθαψα την αξιοπρέπειά μου* στο χώμα.+
16 Το πρόσωπό μου είναι κόκκινο από το κλάμα,+και τα βλέφαρά μου τα βαραίνει βαθιά σκιά,*
17 παρότι τα χέρια μου δεν έχουν ασκήσει βίακαι η προσευχή μου είναι αγνή.
18 Γη, μη σκεπάσεις το αίμα μου!+
Και ας μην ξαποστάσει πουθενά η κραυγή μου!
19 Ακόμη και τώρα, ο μάρτυράς μου είναι στους ουρανούς·αυτός που μπορεί να καταθέσει υπέρ μου είναι στα ύψη.
20 Οι φίλοι μου με περιγελούν+καθώς τα μάτια μου χύνουν δάκρυα* προς τον Θεό.+
21 Ας διαιτητεύσει κάποιος μεταξύ ανθρώπου και Θεού,όπως μεταξύ ανθρώπου και του πλησίον του.+
22 Διότι λίγα χρόνια απομένουν,και θα πάρω το μονοπάτι που δεν έχει γυρισμό.+
