Ιώβ 32:1-22
32 Και οι τρεις άντρες δεν προσπάθησαν πλέον να απαντήσουν στον Ιώβ, γιατί ήταν πεπεισμένος για τη δικαιοσύνη του.*+
2 Αλλά ο Ελιού, ο γιος του Βαραχήλ του Βουζίτη,+ από την οικογένεια του Ραμ, είχε θυμώσει πολύ. Ο θυμός του άναψε εναντίον του Ιώβ επειδή προσπάθησε να αποδείξει ότι είχε εκείνος* δίκιο και όχι ο Θεός.+
3 Επίσης, θύμωσε πολύ με τους τρεις φίλους του Ιώβ, επειδή δεν μπόρεσαν να βρουν απάντηση αλλά ανακήρυξαν ένοχο τον Θεό.+
4 Ως τότε ο Ελιού περίμενε για να απαντήσει στον Ιώβ, επειδή εκείνοι ήταν μεγαλύτεροί του σε ηλικία.+
5 Όταν είδε ότι οι τρεις άντρες δεν είχαν τίποτα να απαντήσουν, ο θυμός του ξέσπασε.
6 Τότε ο Ελιού, ο γιος του Βαραχήλ του Βουζίτη, άρχισε να μιλάει και είπε:
«Εγώ είμαι νέος*και εσείς ηλικιωμένοι.+
Γι’ αυτό συγκρατήθηκα από σεβασμό+και δεν τόλμησα να σας πω αυτά που ξέρω.
7 Σκέφτηκα: “Ας μιλήσει η ηλικία,*και το πλήθος των ετών ας διακηρύξει σοφία”.
8 Αυτό όμως που χαρίζει κατανόηση στους ανθρώπους είναι το πνεύμα μέσα τους,η πνοή του Παντοδυνάμου.+
9 Η ηλικία από μόνη της δεν κάνει* κάποιον σοφόούτε κατανοούν το σωστό μόνο οι ηλικιωμένοι.+
10 Γι’ αυτό λέω: “Ακούστε με,και θα σας πω και εγώ αυτά που ξέρω”.
11 Περίμενα τα λόγια σας·άκουγα τους συλλογισμούς σας+καθώς ψάχνατε τι να πείτε.+
12 Σας παρακολούθησα προσεκτικά,αλλά κανείς σας δεν μπόρεσε να αποδείξει ότι ο Ιώβ έχει άδικο*ούτε να απαντήσει στα επιχειρήματά του.
13 Μη λέτε λοιπόν: “Βρήκαμε σοφία·ο Θεός τον αντικρούει, όχι άνθρωπος”.
14 Ο Ιώβ δεν απηύθυνε τα λόγια του εναντίον μου,γι’ αυτό δεν θα του αποκριθώ με τα δικά σας επιχειρήματα.
15 Πτοήθηκαν, δεν έχουν άλλες απαντήσεις·δεν τους έμεινε τίποτα άλλο να πουν.
16 Εγώ περίμενα, αλλά εκείνοι έπαψαν να μιλούν·απλώς στέκονται εκεί, χωρίς άλλη απάντηση.
17 Θα δώσω λοιπόν και εγώ απάντηση·θα πω και εγώ αυτά που ξέρω,
18 διότι έχω πολλά να πω·το πνεύμα μέσα μου με πιέζει.
19 Τα σωθικά μου είναι σαν κρασί που δεν παίρνει αέρα,σαν καινούρια ασκιά έτοιμα να σκάσουν.+
20 Ας μιλήσω για να ησυχάσω!
Θα ανοίξω τα χείλη μου και θα απαντήσω.
21 Δεν θα μεροληπτήσω υπέρ κανενός·+ούτε θα κολακέψω* κανέναν άνθρωπο·
22 διότι δεν ξέρω να κολακεύω·αν το έκανα, ο Δημιουργός μου θα με αφάνιζε γρήγορα.
