Ιώβ 39:1-30
39 »Ξέρεις πότε γεννούν οι αίγες των βουνών;+
Έχεις δει τα ελάφια να γεννούν τα μικρά τους;+
2 Μετράς τους μήνες που πρέπει να συμπληρώσουν;
Ξέρεις πότε έρχεται ο καιρός να γεννήσουν;
3 Διπλώνονται στα δύο όταν γεννούν τα μικρά τους,και οι πόνοι της γέννας τους τελειώνουν.
4 Τα μικρά τους δυναμώνουν και αναπτύσσονται στην ύπαιθρο·φεύγουν και δεν επιστρέφουν κοντά τους.
5 Ποιος ελευθέρωσε το άγριο γαϊδούρι*+και ποιος έλυσε τα σχοινιά του;
6 Εγώ έκανα σπίτι του την έρημη πεδιάδακαι κατοικία του την αλμυρή γη.
7 Χλευάζει τον θόρυβο της πόλης·δεν ακούει τις φωνές του οδηγού του.
8 Περιφέρεται στους λόφους ψάχνοντας βοσκή,αναζητώντας κάθε χλωρό φυτό.
9 Είναι πρόθυμος να σε υπηρετεί ο άγριος ταύρος;+
Θα διανυκτερεύσει στον στάβλο* σου;
10 Θα κρατήσεις τον άγριο ταύρο στο αυλάκι με σχοινί;
Θα σε ακολουθήσει για να οργώσει* την κοιλάδα;
11 Θα εμπιστευτείς τη μεγάλη του δύναμηκαι θα τον αφήσεις να κάνει τη βαριά δουλειά σου;
12 Θα βασιστείς σε αυτόν για να μαζέψει τη σοδειά* σου;
Θα τη συνάξει στο αλώνι σου;
13 Η στρουθοκάμηλος φτεροκοπάει χαρούμενα,αλλά συγκρίνονται τα φτερά και το φτέρωμά της με του πελαργού;+
14 Αφήνει τα αβγά της στο έδαφοςκαι τα κρατάει ζεστά μέσα στο χώμα.
15 Ξεχνάει ότι μπορεί να τα συντρίψει κάποιο πόδιή να τα πατήσει κάποιο άγριο ζώο.
16 Φέρεται σκληρά στους γιους της λες και δεν είναι δικοί της·+δεν φοβάται μήπως πάει χαμένος ο κόπος της.
17 Διότι ο Θεός τής στέρησε* τη σοφίακαι δεν της έδωσε μερίδιο στην κατανόηση.
18 Αλλά όταν ανασηκώνεται και χτυπάει τις φτερούγες της,περιγελά το άλογο και τον αναβάτη του.
19 Εσύ δίνεις στο άλογο τη δύναμή του;+
Εσύ ντύνεις τον λαιμό του με πλούσια χαίτη που ανεμίζει;
20 Μπορείς να το κάνεις να πηδάει σαν ακρίδα;
Το μεγαλοπρεπές ρουθούνισμά του είναι τρομακτικό.+
21 Χτυπάει τα πόδια του στην κοιλάδα και αγάλλεται με ισχύ·+ρίχνεται στη μάχη.*+
22 Περιγελά τον φόβο και είναι ατρόμητο.+
Δεν οπισθοχωρεί εξαιτίας του σπαθιού.
23 Η φαρέτρα κροταλίζει εναντίον του,το δόρυ και το ακόντιο αστράφτουν.
24 Τρέμοντας από έξαψη, ορμάει εμπρός,*δεν μπορεί να μείνει ακίνητο* όταν ηχεί το κέρας.
25 Μόλις σαλπίσει το κέρας, χλιμιντρίζει.
Μυρίζεται τη μάχη από μακριά
και ακούει τις φωνές των διοικητών και την πολεμική κραυγή.+
26 Μήπως χάρη στη δική σου κατανόηση πετάει ψηλά το γεράκι,απλώνοντας τις φτερούγες του προς τον νότο;
27 Ή μήπως με τη δική σου προσταγή ανυψώνεται ο αετός+και χτίζει ψηλά τη φωλιά του,+
28 διανυκτερεύοντας σε γκρεμό,οχυρωμένος σε απότομο βράχο;*
29 Από εκεί ψάχνει για τροφή·+τα μάτια του βλέπουν πέρα μακριά.
30 Τα μικρά του ρουφούν αίμα·όπου υπάρχουν σκοτωμένοι, εκεί είναι και αυτός».+
Υποσημειώσεις
^ Ή αλλιώς «τον όναγρο».
^ Ή αλλιώς «στη φάτνη».
^ Ή αλλιώς «να σβαρνίσει».
^ Κυριολεκτικά «τον σπόρο».
^ Κυριολεκτικά «την έκανε να ξεχάσει».
^ Κυριολεκτικά «βγαίνει να αντιμετωπίσει τα όπλα».
^ Κυριολεκτικά «καταπίνει το έδαφος (τη γη)».
^ Ή πιθανώς «δεν το πιστεύει».
^ Κυριολεκτικά «στο δόντι του βράχου».
