Κατά τον Λουκά 18:1-43

  • Η παραβολή για την επίμονη χήρα (1-8)

  • Ο Φαρισαίος και ο εισπράκτορας φόρων (9-14)

  • Ο Ιησούς και τα παιδιά (15-17)

  • Η ερώτηση ενός πλούσιου άρχοντα (18-30)

  • Ο Ιησούς προλέγει ξανά τον θάνατό του (31-34)

  • Τυφλός ζητιάνος ξαναβρίσκει την όρασή του (35-43)

18  Κατόπιν τους είπε μια παραβολή για την ανάγκη να προσεύχονται πάντοτε και να μην παραιτούνται:+  «Σε κάποια πόλη ήταν ένας δικαστής που δεν είχε φόβο Θεού και δεν σεβόταν άνθρωπο.  Υπήρχε επίσης μια χήρα σε εκείνη την πόλη που πήγαινε συνεχώς σε αυτόν και του έλεγε: “Φρόντισε να βρω το δίκιο μου από τον αντίδικό μου”.  Για κάποιο διάστημα αυτός δεν ήθελε, αλλά ύστερα είπε μέσα του: “Αν και δεν φοβάμαι τον Θεό ούτε σέβομαι άνθρωπο,  επειδή αυτή η χήρα δεν σταματάει να μου δημιουργεί προβλήματα, θα φροντίσω να βρει το δίκιο της για να μην έρχεται συνέχεια και με ταλαιπωρεί με το αίτημά της”».*+  Τότε ο Κύριος είπε: «Ακούσατε τι είπε ο δικαστής, αν και άδικος;  Επομένως, δεν θα κάνει οπωσδήποτε ο Θεός να αποδοθεί δικαιοσύνη για τους εκλεγμένους του που κραυγάζουν σε εκείνον ημέρα και νύχτα,+ αν και είναι μακρόθυμος προς αυτούς;+  Σας λέω ότι θα κάνει να αποδοθεί δικαιοσύνη σε αυτούς γρήγορα. Αλλά όταν έρθει ο Γιος του ανθρώπου, θα βρει άραγε τέτοια πίστη* στη γη;»  Σε μερικούς που ήταν βέβαιοι για τη δική τους δικαιοσύνη και θεωρούσαν τους άλλους μηδαμινούς είπε αυτή την παραβολή: 10  «Δύο άνθρωποι ανέβηκαν στον ναό να προσευχηθούν, ο ένας Φαρισαίος και ο άλλος εισπράκτορας φόρων. 11  Ο Φαρισαίος στάθηκε και άρχισε να προσεύχεται από μέσα του λέγοντας: “Θεέ μου, σε ευχαριστώ που δεν είμαι όπως όλοι οι άλλοι—άρπαγες, άδικοι, μοιχοί—ή ακόμη και όπως αυτός ο εισπράκτορας φόρων. 12  Νηστεύω δύο φορές την εβδομάδα· δίνω το δέκατο από όλα όσα αποκτώ”.+ 13  Αλλά ο εισπράκτορας φόρων, που στεκόταν σε απόσταση, δεν ήθελε καν να σηκώσει τα μάτια του προς τον ουρανό, αλλά χτυπούσε το στήθος του, λέγοντας: “Θεέ μου, σπλαχνίσου με,* τον αμαρτωλό”.+ 14  Σας λέω ότι αυτός κατέβηκε στο σπίτι του έχοντας αποδειχτεί δικαιότερος από εκείνον τον Φαρισαίο.+ Επειδή όποιος εξυψώνει τον εαυτό του θα ταπεινωθεί, αλλά όποιος ταπεινώνει τον εαυτό του θα εξυψωθεί».+ 15  Και κάποιοι του έφερναν τα βρέφη τους για να τα αγγίξει, αλλά όταν οι μαθητές το είδαν αυτό άρχισαν να τους επιπλήττουν.+ 16  Ο Ιησούς όμως τα φώναξε κοντά του, λέγοντας: «Αφήστε τα παιδάκια να έρχονται σε εμένα και μην τα εμποδίζετε, γιατί σε τέτοιου είδους άτομα ανήκει η Βασιλεία του Θεού.+ 17  Αληθινά σας λέω: Όποιος δεν δεχτεί τη Βασιλεία του Θεού σαν παιδάκι δεν πρόκειται να μπει σε αυτήν».+ 18  Και κάποιος άρχοντας τον ρώτησε: «Δάσκαλε Αγαθέ, τι πρέπει να κάνω για να κληρονομήσω αιώνια ζωή;»+ 19  Ο Ιησούς τού είπε: «Γιατί με αποκαλείς αγαθό; Κανείς δεν είναι αγαθός παρά μόνο ένας, ο Θεός.+ 20  Γνωρίζεις τις εντολές: “Μη μοιχεύσεις,+ μη διαπράξεις φόνο,+ μην κλέψεις,+ μην ψευδομαρτυρήσεις,+ τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου”».+ 21  Τότε αυτός είπε: «Όλα αυτά τα τηρώ από παιδί». 22  Όταν το άκουσε αυτό, ο Ιησούς τού είπε: «Ένα σου λείπει ακόμη: Πούλησε όλα όσα έχεις και μοίρασε τα χρήματα στους φτωχούς, και θα έχεις θησαυρό στους ουρανούς· και έλα να γίνεις ακόλουθός μου».+ 23  Όταν εκείνος το άκουσε αυτό, λυπήθηκε βαθιά, γιατί ήταν πολύ πλούσιος.+ 24  Ο Ιησούς τον κοίταξε και είπε: «Πόσο δύσκολο θα είναι να μπουν στη Βασιλεία του Θεού εκείνοι που έχουν χρήματα!+ 25  Ευκολότερο μάλιστα είναι να περάσει καμήλα μέσα από τρύπα βελόνας παρά να μπει πλούσιος στη Βασιλεία του Θεού».+ 26  Εκείνοι που το άκουσαν αυτό είπαν: «Τελικά, ποιος είναι δυνατόν να σωθεί;»+ 27  Αυτός αποκρίθηκε: «Τα πράγματα που είναι αδύνατα για τους ανθρώπους είναι δυνατά για τον Θεό».+ 28  Τότε ο Πέτρος είπε: «Δες! Εμείς αφήσαμε τα δικά μας πράγματα και σε ακολουθήσαμε».+ 29  Αυτός τους είπε: «Αληθινά σας λέω: Δεν υπάρχει κανείς που να άφησε σπίτι ή γυναίκα ή αδελφούς ή γονείς ή παιδιά για χάρη της Βασιλείας του Θεού,+ 30  ο οποίος δεν θα πάρει πολλές φορές περισσότερα σε αυτή τη χρονική περίοδο, και στο ερχόμενο σύστημα πραγμάτων* αιώνια ζωή».+ 31  Κατόπιν πήρε τους Δώδεκα παράμερα και τους είπε: «Όπως βλέπετε, ανεβαίνουμε στην Ιερουσαλήμ, και θα εκπληρωθούν* όλα τα γραμμένα μέσω των προφητών σχετικά με τον Γιο του ανθρώπου.+ 32  Για παράδειγμα, θα τον παραδώσουν σε εθνικούς+ και θα τον περιπαίξουν+ και θα του συμπεριφερθούν εξευτελιστικά και θα τον φτύσουν.+ 33  Και αφού τον μαστιγώσουν, θα τον σκοτώσουν,+ αλλά την τρίτη ημέρα θα αναστηθεί».+ 34  Ωστόσο, δεν κατάλαβαν τίποτα, διότι αυτά τα λόγια ήταν κρυμμένα από εκείνους, και δεν κατανοούσαν τα λεγόμενα. 35  Καθώς ο Ιησούς πλησίαζε στην Ιεριχώ, κάποιος τυφλός καθόταν δίπλα στον δρόμο και ζητιάνευε.+ 36  Αυτός, επειδή άκουσε να περνάει κόσμος, άρχισε να ρωτάει τι συνέβαινε. 37  Του είπαν: «Ο Ιησούς ο Ναζωραίος περνάει!» 38  Τότε αυτός φώναξε: «Ιησού, Γιε του Δαβίδ, ελέησέ με!» 39  Και εκείνοι που προπορεύονταν άρχισαν να τον επιπλήττουν, λέγοντάς του να σωπάσει, αλλά αυτός φώναζε όλο και περισσότερο: «Γιε του Δαβίδ, ελέησέ με!» 40  Τότε ο Ιησούς στάθηκε και έδωσε εντολή να φέρουν τον άνθρωπο κοντά του. Όταν εκείνος πλησίασε, ο Ιησούς τον ρώτησε: 41  «Τι θέλεις να κάνω για εσένα;» Εκείνος είπε: «Κύριε, να ξαναβρώ την όρασή μου». 42  Ο Ιησούς λοιπόν του είπε: «Ξαναβρές την όρασή σου· η πίστη σου σε έκανε καλά».+ 43  Και αμέσως ξαναβρήκε την όρασή του και άρχισε να τον ακολουθεί+ δοξάζοντας τον Θεό. Και όλος ο λαός, βλέποντάς το αυτό, έδωσε αίνο στον Θεό.+

Υποσημειώσεις

Ή αλλιώς «και με γρονθοκοπάει μέχρι να με αποτελειώσει».
Ή αλλιώς «τέτοιου είδους πίστη»· τὴν πίστιν, Κείμενο.
Ή αλλιώς «ελέησέ με».
Ή αλλιώς «ολοκληρωθούν».