Κατά τον Μάρκο 2:1-28

  • Ο Ιησούς θεραπεύει παράλυτο (1-12)

  • Καλεί τον Λευί (13-17)

  • Ερώτηση για τη νηστεία (18-22)

  • Ο Ιησούς είναι “Κύριος του Σαββάτου” (23-28)

2  Ωστόσο, έπειτα από μερικές ημέρες μπήκε πάλι στην Καπερναούμ, και διαδόθηκε ότι είναι στο σπίτι.+  Και συγκεντρώθηκαν τόσο πολλοί ώστε δεν υπήρχε πια χώρος ούτε καν κοντά στην πόρτα, και άρχισε να αναγγέλλει σε αυτούς τον λόγο.+  Και του έφεραν έναν παράλυτο που τον κουβαλούσαν τέσσερις άντρες.+  Αλλά δεν μπορούσαν να τον φέρουν μέχρι τον Ιησού εξαιτίας του πλήθους. Γι’ αυτό, έβγαλαν τη στέγη πάνω από εκεί που ήταν ο Ιησούς, έσκαψαν ένα άνοιγμα και κατέβασαν το φορείο στο οποίο ήταν ξαπλωμένος ο παράλυτος.  Όταν ο Ιησούς είδε την πίστη τους,+ είπε στον παράλυτο: «Παιδί μου, σου συγχωρούνται οι αμαρτίες».+  Βρίσκονταν εκεί και μερικοί γραμματείς, οι οποίοι κάθονταν και συλλογίζονταν μέσα στην καρδιά τους:+  «Γιατί μιλάει έτσι αυτός ο άνθρωπος; Βλασφημεί. Ποιος άλλος μπορεί να συγχωρεί αμαρτίες εκτός από τον Θεό;»+  Αλλά ο Ιησούς διέκρινε αμέσως με το πνεύμα του τι συλλογίζονταν και συζητούσαν μεταξύ τους και τους είπε: «Γιατί συλλογίζεστε αυτά τα πράγματα μέσα στην καρδιά σας;+  Τι είναι ευκολότερο να κάνω; Να πω στον παράλυτο: “Σου συγχωρούνται οι αμαρτίες” ή να πω: “Σήκω και πάρε το φορείο σου και περπάτα”; 10  Αλλά για να μάθετε ότι ο Γιος του ανθρώπου+ έχει εξουσία να συγχωρεί αμαρτίες στη γη—»+ είπε στον παράλυτο: 11  «Σου λέω: Σήκω, πάρε το φορείο σου και πήγαινε στο σπίτι σου». 12  Τότε εκείνος σηκώθηκε και αμέσως πήρε το φορείο του και έφυγε περπατώντας μπροστά σε όλους. Όλοι λοιπόν έμειναν κατάπληκτοι και δόξασαν τον Θεό, λέγοντας: «Ποτέ δεν έχουμε δει κάτι τέτοιο».+ 13  Πάλι βγήκε έξω, δίπλα στη θάλασσα, και όλο το πλήθος ερχόταν σε αυτόν, και εκείνος τους δίδασκε. 14  Και καθώς προχωρούσε, είδε τον Λευί, τον γιο του Αλφαίου, να κάθεται στο γραφείο όπου εισπράττονταν οι φόροι, και του είπε: «Γίνε ακόλουθός μου». Τότε εκείνος σηκώθηκε και τον ακολούθησε.+ 15  Αργότερα ο Ιησούς γευμάτιζε* στο σπίτι του Λευί, και πολλοί εισπράκτορες φόρων και αμαρτωλοί γευμάτιζαν* με εκείνον και τους μαθητές του, γιατί πολλοί από αυτούς τον ακολουθούσαν.+ 16  Αλλά όταν οι γραμματείς των Φαρισαίων είδαν ότι αυτός έτρωγε με τους αμαρτωλούς και τους εισπράκτορες φόρων, άρχισαν να λένε στους μαθητές του: «Με εισπράκτορες φόρων και αμαρτωλούς τρώει;» 17  Όταν το άκουσε αυτό, ο Ιησούς τούς είπε: «Δεν χρειάζονται γιατρό οι υγιείς, αλλά οι άρρωστοι. Εγώ δεν ήρθα να καλέσω δίκαιους ανθρώπους, αλλά αμαρτωλούς».+ 18  Οι μαθητές του Ιωάννη και οι Φαρισαίοι έκαναν νηστείες. Γι’ αυτό, ήρθαν και του είπαν: «Γιατί οι μαθητές του Ιωάννη και οι μαθητές των Φαρισαίων νηστεύουν, ενώ οι δικοί σου δεν νηστεύουν;»+ 19  Και ο Ιησούς τούς είπε: «Ενόσω ο γαμπρός+ είναι μαζί με τους φίλους του, μήπως έχουν λόγο να νηστεύουν; Όσο έχουν τον γαμπρό μαζί τους, δεν μπορούν να νηστεύουν. 20  Αλλά θα έρθουν ημέρες κατά τις οποίες θα πάρουν από κοντά τους τον γαμπρό,+ και εκείνη την ημέρα θα νηστέψουν. 21  Κανείς δεν ράβει σε παλιό εξωτερικό ρούχο ένα μπάλωμα από πανί που δεν έχει μαζέψει στο πλύσιμο. Ειδάλλως όταν το καινούριο κομμάτι μαζέψει, δεν θα εφαρμόζει πια στο παλιό, και το σκίσιμο θα γίνει χειρότερο.+ 22  Επίσης, κανείς δεν βάζει καινούριο κρασί σε παλιά ασκιά. Ειδάλλως το κρασί θα σκίσει τα ασκιά, και θα χαθεί και το κρασί και τα ασκιά. Αλλά το καινούριο κρασί το βάζουν σε καινούρια ασκιά». 23  Ενώ περνούσε μέσα από χωράφια με σιτηρά το Σάββατο, οι μαθητές του άρχισαν να κόβουν στάχυα καθώς προχωρούσαν.+ 24  Γι’ αυτό, οι Φαρισαίοι τού είπαν: «Δες εδώ! Γιατί κάνουν κάτι που δεν είναι νόμιμο να γίνεται το Σάββατο;» 25  Αλλά εκείνος τους είπε: «Δεν έχετε διαβάσει ποτέ τι έκανε ο Δαβίδ όταν βρέθηκε σε ανάγκη και πείνασε αυτός και οι άντρες του;+ 26  Ότι, σύμφωνα με την αφήγηση σχετικά με τον Αβιάθαρ+ τον πρωθιερέα, μπήκε στον οίκο του Θεού και έφαγε τα ψωμιά της παρουσίασης,* τα οποία δεν είναι νόμιμο να φάει κανείς παρά μόνο οι ιερείς,+ και έδωσε και στους άντρες του;» 27  Στη συνέχεια τους είπε: «Το Σάββατο ήρθε σε ύπαρξη για χάρη του ανθρώπου,+ και όχι ο άνθρωπος για χάρη του Σαββάτου. 28  Επομένως, ο Γιος του ανθρώπου είναι Κύριος ακόμη και του Σαββάτου».+

Υποσημειώσεις

Ή αλλιώς «πλάγιαζε μπροστά στο τραπέζι».
Ή αλλιώς «πλάγιαζαν μπροστά στο τραπέζι».
τοὺς ἄρτους τῆς προθέσεως, Κείμενο.