Πράξεις των Αποστόλων 26:1-32
26 Ο Αγρίππας+ είπε στον Παύλο: «Σου επιτρέπεται να μιλήσεις υπέρ του εαυτού σου». Τότε ο Παύλος άπλωσε το χέρι του και άρχισε να λέει υπερασπιζόμενος τον εαυτό του:
2 «Όσον αφορά όλα αυτά για τα οποία με κατηγορούν οι Ιουδαίοι,+ βασιλιά Αγρίππα, είμαι ευτυχής για το ότι σήμερα υπερασπίζομαι τον εαυτό μου μπροστά σου,
3 ιδιαίτερα επειδή εσύ είσαι ειδικός σε όλα τα έθιμα των Ιουδαίων και στις διαφωνίες τους. Γι’ αυτό, σε παρακαλώ να με ακούσεις υπομονετικά.
4 »Ο τρόπος ζωής μου από τα νεανικά μου χρόνια ανάμεσα στον λαό* μου καθώς και στην Ιερουσαλήμ είναι πολύ γνωστός σε όλους τους Ιουδαίους+
5 που με ήξεραν από πριν—και αν θέλουν, μπορούν να το επιβεβαιώσουν—ότι έζησα ως Φαρισαίος,+ σύμφωνα με την αυστηρότερη αίρεση της θρησκείας μας.+
6 Τώρα όμως, για την ελπίδα της υπόσχεσης που έδωσε ο Θεός στους προπάτορές μας+ δικάζομαι·
7 αυτήν ακριβώς την υπόσχεση ελπίζουν οι 12 φυλές μας να δουν να εκπληρώνεται, και γι’ αυτό του αποδίδουν εντατικά ιερή υπηρεσία νύχτα και ημέρα. Για αυτή την ελπίδα με κατηγορούν οι Ιουδαίοι,+ βασιλιά.
8 »Γιατί σας φαίνεται* απίστευτο ότι ο Θεός ανασταίνει νεκρούς;
9 Εγώ ο ίδιος ήμουν πεπεισμένος ότι έπρεπε να κάνω πολλά εναντίον του ονόματος του Ιησού του Ναζωραίου.
10 Αυτό ακριβώς έκανα στην Ιερουσαλήμ, και κλείδωσα πολλούς αγίους σε φυλακές,+ διότι είχα λάβει εξουσία από τους πρωθιερείς·+ και όταν επρόκειτο να εκτελεστούν, έριχνα την ψήφο μου εναντίον τους.
11 Τους τιμωρούσα συχνά σε όλες τις συναγωγές, προσπαθώντας να τους εξαναγκάσω να αποκηρύξουν την πίστη τους· και επειδή είχα ασυγκράτητη μανία εναντίον τους, τους δίωκα ακόμη και σε άλλες πόλεις.
12 »Καθώς ταξίδευα προς τη Δαμασκό γι’ αυτόν τον σκοπό, έχοντας εξουσία και αποστολή από τους πρωθιερείς,
13 είδα το μεσημέρι στον δρόμο, βασιλιά, ένα φως λαμπρότερο από τον ήλιο να αστράφτει από τον ουρανό γύρω από εμένα και γύρω από τους συνταξιδιώτες μου.+
14 Πέσαμε όλοι στο έδαφος, και τότε άκουσα μια φωνή να μου λέει στην εβραϊκή γλώσσα: “Σαούλ, Σαούλ, γιατί με διώκεις; Στον εαυτό σου κάνεις κακό κλοτσώντας βούκεντρα”.*
15 Τότε εγώ είπα: “Ποιος είσαι, Κύριε;” Και ο Κύριος είπε: “Είμαι ο Ιησούς, τον οποίο εσύ διώκεις.
16 Σήκω, όμως, και στάσου στα πόδια σου. Να γιατί εμφανίστηκα σε εσένα, για να σε εκλέξω ως υπηρέτη και μάρτυρα τόσο για αυτά που είδες όσο και για αυτά που θα σε κάνω να δεις σχετικά με εμένα.+
17 Και θα σε σώσω από αυτόν τον λαό και από τα έθνη στα οποία σε στέλνω+
18 για να ανοίξεις τα μάτια τους,+ να τους στρέψεις από το σκοτάδι+ στο φως+ και από την εξουσία του Σατανά+ στον Θεό, ώστε να λάβουν συγχώρηση αμαρτιών+ και κληρονομιά μεταξύ όσων είναι αγιασμένοι μέσω της πίστης τους σε εμένα”.
19 »Έτσι λοιπόν, βασιλιά Αγρίππα, δεν αρνήθηκα να υπακούσω στο ουράνιο όραμα
20 αλλά, πρώτα στη Δαμασκό+ και έπειτα στην Ιερουσαλήμ+ και σε όλη τη χώρα της Ιουδαίας, καθώς και στα έθνη, έφερνα το άγγελμα ότι πρέπει να μετανοήσουν και να στραφούν στον Θεό κάνοντας έργα που αρμόζουν στη μετάνοια.+
21 Να γιατί με έπιασαν οι Ιουδαίοι στον ναό και προσπάθησαν να με σκοτώσουν.+
22 Ωστόσο, επειδή έχω λάβει τη βοήθεια του Θεού, συνεχίζω μέχρι σήμερα να δίνω μαρτυρία και σε μικρούς και σε μεγάλους, χωρίς να λέω τίποτα άλλο παρά μόνο όσα οι Προφήτες και ο Μωυσής δήλωσαν ότι επρόκειτο να γίνουν+
23 —ότι ο Χριστός θα υπέφερε+ και ότι, ως ο πρώτος που θα ανασταινόταν από τους νεκρούς,+ επρόκειτο να αναγγείλει φως τόσο σε αυτόν τον λαό όσο και στα έθνη».+
24 Και καθώς ο Παύλος τα έλεγε αυτά υπερασπιζόμενος τον εαυτό του, ο Φήστος είπε με δυνατή φωνή: «Είσαι τρελός, Παύλε! Τα πολλά γράμματα σε οδηγούν στην τρέλα!»
25 Ο Παύλος όμως είπε: «Δεν είμαι τρελός, εξοχότατε Φήστε, αλλά λέω λόγια αληθινά και λογικά.
26 Μάλιστα ο βασιλιάς στον οποίο μιλώ τόσο ελεύθερα τα γνωρίζει καλά όλα αυτά· είμαι πεπεισμένος ότι δεν του διαφεύγει ούτε ένα από αυτά τα πράγματα, γιατί τίποτα δεν έγινε στα κρυφά.+
27 Πιστεύεις στους Προφήτες, βασιλιά Αγρίππα; Ξέρω ότι πιστεύεις».
28 Ο δε Αγρίππας είπε στον Παύλο: «Λίγο ακόμη και θα με πείσεις να γίνω Χριστιανός».
29 Τότε ο Παύλος είπε: «Εύχομαι στον Θεό, είτε χρειάζεται λίγο ακόμη είτε πολύ, όχι μόνο εσύ, αλλά και όλοι όσοι με ακούν σήμερα να γίνουν όπως εγώ, με εξαίρεση αυτά τα δεσμά».
30 Τότε ο βασιλιάς σηκώθηκε, καθώς και ο κυβερνήτης και η Βερνίκη και αυτοί που κάθονταν μαζί τους.
31 Και καθώς έφευγαν, άρχισαν να λένε μεταξύ τους: «Αυτός ο άνθρωπος δεν κάνει τίποτα που να επισύρει θάνατο ή φυλάκιση».+
32 Έπειτα ο Αγρίππας είπε στον Φήστο: «Αυτός ο άνθρωπος θα μπορούσε να έχει αφεθεί ελεύθερος αν δεν είχε επικαλεστεί τον Καίσαρα».+
