Προς τους Ρωμαίους 8:1-39
8 Συνεπώς, εκείνοι που είναι σε ενότητα με τον Χριστό Ιησού δεν έχουν καμιά καταδίκη.
2 Διότι ο νόμος του πνεύματος που δίνει ζωή σε ενότητα με τον Χριστό Ιησού σάς έχει ελευθερώσει+ από τον νόμο της αμαρτίας και του θανάτου.
3 Αυτό που δεν μπορούσε να κάνει ο Νόμος,+ επειδή ήταν αδύναμος+ μέσω της σάρκας, το έκανε ο Θεός στέλνοντας τον ίδιο του τον Γιο+ κατά την ομοιότητα της αμαρτωλής σάρκας+ για να εξαλείψει την αμαρτία, καταδικάζοντας την αμαρτία στη σάρκα,
4 ώστε η δίκαιη απαίτηση του Νόμου να εκπληρωθεί σε εμάς+ που περπατάμε, όχι σύμφωνα με τη σάρκα, αλλά σύμφωνα με το πνεύμα.+
5 Διότι εκείνοι που ζουν σύμφωνα με τη σάρκα προσηλώνουν τον νου τους στα πράγματα της σάρκας,+ αλλά εκείνοι που ζουν σύμφωνα με το πνεύμα στα πράγματα του πνεύματος.+
6 Διότι αν κάποιος προσηλώνει τον νου του στη σάρκα, το αποτέλεσμα είναι θάνατος,+ αλλά αν προσηλώνει τον νου του στο πνεύμα, το αποτέλεσμα είναι ζωή και ειρήνη·+
7 επειδή αν κάποιος προσηλώνει τον νου του στη σάρκα, γίνεται εχθρός του Θεού,+ γιατί η σάρκα δεν υποτάσσεται στον νόμο του Θεού, μάλιστα ούτε και μπορεί.
8 Εκείνοι λοιπόν που είναι σε αρμονία με τη σάρκα δεν μπορούν να ευαρεστήσουν τον Θεό.
9 Ωστόσο, εσείς είστε σε αρμονία, όχι με τη σάρκα, αλλά με το πνεύμα,+ αν όντως το πνεύμα του Θεού κατοικεί μέσα σας. Αλλά αν κάποιος δεν έχει το πνεύμα του Χριστού, δεν ανήκει σε αυτόν.
10 Αν όμως ο Χριστός είναι σε ενότητα με εσάς,+ το σώμα είναι νεκρό λόγω της αμαρτίας, αλλά το πνεύμα είναι ζωή λόγω της δικαιοσύνης.
11 Αν δε το πνεύμα εκείνου που ανέστησε τον Ιησού από τους νεκρούς κατοικεί μέσα σας, εκείνος που ανέστησε τον Χριστό Ιησού από τους νεκρούς+ θα ζωοποιήσει και το δικό σας θνητό σώμα+ μέσω του πνεύματός του που διαμένει μέσα σας.
12 Άρα λοιπόν, αδελφοί, εμείς δεν έχουμε αναλάβει υποχρέωση απέναντι στη σάρκα για να ζούμε σύμφωνα με τη σάρκα·+
13 διότι αν ζείτε σύμφωνα με τη σάρκα, είναι βέβαιο ότι θα πεθάνετε· αλλά αν θανατώσετε τις πράξεις του σώματος+ μέσω του πνεύματος, θα ζήσετε.+
14 Διότι όλοι όσοι οδηγούνται από το πνεύμα του Θεού είναι όντως γιοι του Θεού.+
15 Διότι εσείς δεν λάβατε πνεύμα δουλείας που προκαλεί πάλι φόβο, αλλά λάβατε πνεύμα υιοθεσίας, με το οποίο φωνάζουμε: «Αββά,* Πατέρα!»+
16 Το ίδιο το πνεύμα δίνει μαρτυρία μαζί με το πνεύμα μας+ ότι είμαστε παιδιά του Θεού.+
17 Αν λοιπόν είμαστε παιδιά, είμαστε και κληρονόμοι—κληρονόμοι μεν του Θεού, συγκληρονόμοι+ όμως με τον Χριστό—με την προϋπόθεση ότι υποφέρουμε μαζί του+ για να δοξαστούμε και μαζί του.+
18 Διότι θεωρώ ότι τα τωρινά παθήματα δεν είναι τίποτα σε σύγκριση με τη δόξα που πρόκειται να αποκαλυφτεί στην περίπτωσή μας.+
19 Διότι η δημιουργία περιμένει με έντονη προσδοκία την αποκάλυψη των γιων του Θεού.+
20 Διότι η δημιουργία υποτάχθηκε στη ματαιότητα,+ όχι με τη θέλησή της, αλλά μέσω εκείνου που την υπέταξε, με βάση την ελπίδα
21 ότι και η ίδια η δημιουργία θα ελευθερωθεί+ από την υποδούλωση στη φθορά και θα έχει την ένδοξη ελευθερία των παιδιών του Θεού.
22 Διότι γνωρίζουμε ότι όλη μαζί η δημιουργία στενάζει και πονάει μέχρι τώρα.
23 Όχι μόνο αυτό, αλλά και εμείς που έχουμε τους πρώτους καρπούς, δηλαδή το πνεύμα, και εμείς οι ίδιοι στενάζουμε μέσα μας+ ενώ περιμένουμε με λαχτάρα την υιοθεσία,+ την απελευθέρωση από το σώμα μας με λύτρο.
24 Διότι σωθήκαμε με αυτή την ελπίδα· αλλά ελπίδα που βλέπεται δεν είναι ελπίδα, γιατί όταν κάποιος βλέπει ένα πράγμα, μήπως ελπίζει για αυτό;
25 Αλλά αν ελπίζουμε+ για αυτό που δεν βλέπουμε,+ εξακολουθούμε να το προσμένουμε με υπομονή.+
26 Παρόμοια, το πνεύμα παρέχει και αυτό βοήθεια για την αδυναμία μας·+ διότι το πρόβλημα είναι ότι μερικές φορές δεν ξέρουμε για ποια πράγματα χρειάζεται να προσευχηθούμε, αλλά το ίδιο το πνεύμα συνηγορεί για εμάς όταν στενάζουμε μη μπορώντας να εκφραστούμε με λόγια.
27 Ωστόσο, αυτός που ερευνάει την καρδιά+ γνωρίζει ποια είναι η σημασία του πνεύματος, επειδή αυτό συνηγορεί σε αρμονία με τον Θεό για τους αγίους.
28 Γνωρίζουμε ότι ο Θεός κάνει όλα τα έργα του να συνεργάζονται για το καλό εκείνων που αγαπούν τον Θεό, εκείνων που είναι καλεσμένοι σύμφωνα με τον σκοπό του·+
29 επειδή εκείνους στους οποίους έδωσε την πρώτη του αναγνώριση τους προόρισε επίσης να διαμορφωθούν σύμφωνα με την εικόνα του Γιου του,+ ώστε αυτός να είναι ο πρωτότοκος+ ανάμεσα σε πολλούς αδελφούς.+
30 Εκείνοι δε τους οποίους προόρισε+ είναι αυτοί τους οποίους και κάλεσε·+ και εκείνοι τους οποίους κάλεσε είναι αυτοί τους οποίους και ανακήρυξε δίκαιους.+ Τελικά, εκείνοι τους οποίους ανακήρυξε δίκαιους είναι αυτοί τους οποίους και δόξασε.+
31 Τι θα πούμε λοιπόν για αυτά τα πράγματα; Αν ο Θεός είναι με το μέρος μας, ποιος θα είναι εναντίον μας;+
32 Εφόσον εκείνος δεν λυπήθηκε ούτε τον ίδιο του τον Γιο αλλά τον παρέδωσε για όλους εμάς,+ δεν θα μας δώσει με καλοσύνη, μαζί με αυτόν, και όλα τα άλλα πράγματα;
33 Ποιος θα απαγγείλει κατηγορία κατά των εκλεγμένων του Θεού;+ Ο Θεός είναι Εκείνος που τους ανακηρύσσει δίκαιους.+
34 Ποιος θα τους καταδικάσει; Ο Χριστός Ιησούς είναι εκείνος που πέθανε, και μάλιστα εκείνος που αναστήθηκε από τους νεκρούς, ο οποίος είναι στα δεξιά του Θεού+ και ο οποίος συνηγορεί για εμάς.+
35 Ποιος θα μας χωρίσει από την αγάπη του Χριστού;+ Μήπως θλίψη ή στενοχώρια ή διωγμός ή πείνα ή γύμνια ή κίνδυνος ή σπαθί;+
36 Όπως είναι γραμμένο: «Για χάρη σου θανατωνόμαστε όλη την ημέρα· θεωρηθήκαμε πρόβατα για σφαγή».+
37 Αντίθετα, σε όλα αυτά βγαίνουμε πλήρως νικητές+ μέσω εκείνου που μας αγάπησε.
38 Διότι είμαι πεπεισμένος ότι ούτε θάνατος ούτε ζωή ούτε άγγελοι ούτε κυβερνήσεις ούτε παρόντα πράγματα ούτε μελλοντικά πράγματα ούτε δυνάμεις+
39 ούτε ύψος ούτε βάθος ούτε καμιά άλλη δημιουργία θα μπορέσει να μας χωρίσει από την αγάπη του Θεού, η οποία εκδηλώνεται μέσω του Χριστού Ιησού του Κυρίου μας.
Υποσημειώσεις
^ Εβραϊκή ή αραμαϊκή λέξη που σημαίνει «Πατέρα!»
