Προς τους Ρωμαίους 9:1-33

  • Η λύπη του Παύλου για τον σαρκικό Ισραήλ (1-5)

  • Οι αληθινοί απόγονοι του Αβραάμ (6-13)

  • Η επιλογή του Θεού δεν μπορεί να αμφισβητηθεί (14-26)

    • Σκεύη οργής και σκεύη ελέους (22, 23)

  • Θα σωθεί μόνο ένα υπόλοιπο (27-29)

  • Ο Ισραήλ πρόσκοψε (30-33)

9  Λέω την αλήθεια σύμφωνα με τον Χριστό· δεν λέω ψέματα, καθώς η συνείδησή μου καταθέτει ως μάρτυρας μαζί μου σύμφωνα με άγιο πνεύμα  ότι έχω μεγάλη λύπη και ακατάπαυστο πόνο στην καρδιά μου.  Διότι θα ευχόμουν να ήμουν εγώ ο ίδιος αποχωρισμένος από τον Χριστό ως ο καταραμένος για χάρη των αδελφών μου, των συγγενών μου κατά σάρκα,  οι οποίοι είναι Ισραηλίτες. Σε αυτούς ανήκει η υιοθεσία,+ η δόξα, οι διαθήκες,+ η χορήγηση του Νόμου,+ η ιερή υπηρεσία+ και οι υποσχέσεις.+  Σε αυτούς ανήκουν οι προπάτορες,+ και από αυτούς προήλθε ο Χριστός κατά σάρκα.+ Ο Θεός, που εξουσιάζει το καθετί, ας είναι δοξασμένος για πάντα. Αμήν.  Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι έχει αποτύχει ο λόγος του Θεού. Διότι δεν είναι πράγματι «Ισραήλ» όλοι όσοι προέρχονται από τον Ισραήλ.+  Ούτε είναι όλοι παιδιά του Αβραάμ επειδή είναι απόγονοί του·*+ απεναντίας: «Αυτοί που θα αποκληθούν απόγονοί σου* θα έρθουν μέσω του Ισαάκ».+  Δηλαδή τα κατά σάρκα παιδιά δεν είναι πράγματι τα παιδιά του Θεού,+ αλλά τα παιδιά που είναι μέσω της υπόσχεσης+ υπολογίζονται ως οι απόγονοι.*  Διότι η υπόσχεση έλεγε το εξής: «Του χρόνου τέτοιον καιρό, θα έρθω και η Σάρρα θα έχει γιο».+ 10  Υπόσχεση όμως δεν δόθηκε μόνο τότε, αλλά και όταν η Ρεβέκκα συνέλαβε δίδυμα από έναν άντρα, τον Ισαάκ τον προπάτορά μας·+ 11  διότι ενόσω αυτά δεν είχαν ακόμη γεννηθεί ούτε είχαν κάνει τίποτα καλό ή κακό, προκειμένου ο σκοπός του Θεού σχετικά με την εκλογή να παραμένει βασισμένος, όχι σε έργα, αλλά σε Εκείνον που καλεί, 12  της ειπώθηκε: «Ο μεγαλύτερος θα είναι δούλος του νεοτέρου».+ 13  Όπως είναι γραμμένο: «Εγώ αγάπησα τον Ιακώβ, τον δε Ησαύ τον μίσησα».+ 14  Τι θα πούμε λοιπόν; Μήπως υπάρχει αδικία στον Θεό; Ασφαλώς όχι!+ 15  Διότι αυτός λέει στον Μωυσή: «Θα ελεήσω όποιον ελεήσω και θα δείξω συμπόνια σε όποιον δείξω συμπόνια».+ 16  Άρα λοιπόν, δεν εξαρτάται από την επιθυμία ούτε από την προσπάθεια κάποιου ατόμου,* αλλά από τον Θεό, ο οποίος ελεεί.+ 17  Διότι η Γραφή λέει σχετικά με τον Φαραώ: «Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο σε άφησα να παραμείνεις ζωντανός: για να δείξω σε σχέση με εσένα τη δύναμή μου και να κάνω να διακηρυχτεί το όνομά μου σε όλη τη γη».+ 18  Άρα λοιπόν, όποιον θέλει τον ελεεί, αλλά όποιον θέλει τον αφήνει να γίνει ισχυρογνώμων.+ 19  Θα μου πεις λοιπόν: «Γιατί παρ’ όλα αυτά βρίσκει σφάλματα; Ποιος έχει αντισταθεί στο θέλημά του;» 20  Αλλά ποιος είσαι εσύ, άνθρωπε, για να αντιμιλάς στον Θεό;+ Μήπως το πράγμα που πλάστηκε λέει στον πλάστη του: «Γιατί με έφτιαξες έτσι;»+ 21  Τι; Δεν έχει ο αγγειοπλάστης εξουσία πάνω στον πηλό,+ ώστε να φτιάξει από το ίδιο μείγμα ένα σκεύος για αξιότιμη χρήση και ένα άλλο για χρήση που στερείται τιμής; 22  Τι θα πούμε λοιπόν αν ο Θεός ήθελε να εκδηλώσει την οργή του και να γνωστοποιήσει τη δύναμή του, και γι’ αυτό ανέχτηκε με πολλή μακροθυμία σκεύη οργής που έγιναν άξια καταστροφής; 23  Και αν αυτό έγινε για να γνωστοποιήσει τον πλούτο της δόξας του σε σκεύη ελέους,+ τα οποία ετοίμασε εκ των προτέρων για δόξα, 24  δηλαδή εμάς, τους οποίους κάλεσε, όχι μόνο ανάμεσα από τους Ιουδαίους, αλλά και ανάμεσα από τα έθνη,+ τι με αυτό; 25  Είναι όπως λέει και στον Ωσηέ: «Εκείνους που δεν ήταν λαός μου+ θα τους αποκαλέσω “λαό μου”, και εκείνη που δεν ήταν αγαπημένη θα την αποκαλέσω “αγαπημένη”·+ 26  και εκεί όπου τους ειπώθηκε: “Δεν είστε λαός μου”, εκεί αυτοί θα αποκληθούν “γιοι του ζωντανού Θεού”».+ 27  Επιπρόσθετα, ο Ησαΐας φωνάζει σχετικά με τον Ισραήλ: «Μολονότι ο αριθμός των γιων του Ισραήλ μπορεί να είναι σαν την άμμο της θάλασσας, μόνο το υπόλοιπο θα σωθεί.+ 28  Διότι ο Ιεχωβά* θα τακτοποιήσει λογαριασμούς πάνω στη γη, τελειώνοντάς τους και συντομεύοντάς τους».*+ 29  Και όπως προείπε ο Ησαΐας: «Αν ο Ιεχωβά* των στρατευμάτων δεν είχε αφήσει απογόνους* σε εμάς, θα είχαμε γίνει σαν τα Σόδομα και θα είχαμε μοιάσει με τα Γόμορρα».+ 30  Τι θα πούμε λοιπόν; Ότι οι εθνικοί, μολονότι δεν επιδίωκαν δικαιοσύνη, πέτυχαν τον στόχο της δικαιοσύνης,+ της δικαιοσύνης που είναι αποτέλεσμα πίστης·+ 31  αλλά ο Ισραήλ, μολονότι επιδίωκε νόμο δικαιοσύνης, δεν πέτυχε τον στόχο του—δεν εκπλήρωσε τον νόμο. 32  Για ποιον λόγο; Επειδή δεν τον επιδίωκε μέσω πίστης, αλλά μέσω έργων. Αυτοί πρόσκοψαν στην «πέτρα του προσκόμματος»·+ 33  όπως είναι γραμμένο: «Θέτω στη Σιών πέτρα+ προσκόμματος και βράχο σκανδάλου, αλλά εκείνος που στηρίζει την πίστη του σε αυτήν δεν θα απογοητευτεί».*+

Υποσημειώσεις

Κυριολεκτικά «σπέρμα του».
Κυριολεκτικά «σπέρμα σου».
Κυριολεκτικά «το σπέρμα».
Κυριολεκτικά «από εκείνον που επιθυμεί ούτε από εκείνον που τρέχει».
Ή αλλιώς «διεκπεραιώνοντάς τους γρήγορα».
Κυριολεκτικά «σπέρμα».
Κυριολεκτικά «δεν θα ντροπιαστεί».