Προς τον Φιλήμονα 1:1-25

  • Χαιρετισμοί (1-3)

  • Η αγάπη και η πίστη του Φιλήμονα (4-7)

  • Η έκκληση του Παύλου για τον Ονήσιμο (8-22)

  • Τελικοί χαιρετισμοί (23-25)

 Ο Παύλος, φυλακισμένος+ για χάρη του Χριστού Ιησού, και ο Τιμόθεος+ ο αδελφός μας, προς τον Φιλήμονα τον αγαπητό συνεργάτη μας,  την Απφία την αδελφή μας, τον Άρχιππο+ τον συστρατιώτη μας και την εκκλησία που είναι στο σπίτι σου:+  Εύχομαι να έχετε παρ’ αξίαν καλοσύνη και ειρήνη από τον Θεό τον Πατέρα μας και από τον Κύριο Ιησού Χριστό.  Ευχαριστώ πάντοτε τον Θεό μου όταν σε αναφέρω στις προσευχές μου,+  καθώς ακούω για την πίστη και την αγάπη που έχεις για τον Κύριο Ιησού και για όλους τους αγίους.  Προσεύχομαι ώστε η κοινή μας πίστη να σε υποκινήσει να αναγνωρίσεις κάθε καλό πράγμα που έχουμε μέσω του Χριστού.  Πήρα πολλή χαρά και παρηγοριά όταν άκουσα για την αγάπη σου, επειδή οι καρδιές* των αγίων έχουν αναζωογονηθεί με εσένα, αδελφέ.  Γι’ αυτόν τον λόγο, αν και έχω μεγάλη παρρησία σε σχέση με τον Χριστό ώστε να σε προστάξω να κάνεις αυτό που αρμόζει,  προτιμώ να σε παρακαλέσω με βάση την αγάπη, επειδή εγώ, ο Παύλος, είμαι ηλικιωμένος, τώρα μάλιστα και φυλακισμένος για χάρη του Χριστού Ιησού. 10  Σε παρακαλώ για το παιδί μου, του οποίου έγινα πατέρας+ μέσα στη φυλακή,* τον Ονήσιμο.+ 11  Αυτός ήταν προηγουμένως άχρηστος σε εσένα, αλλά τώρα είναι χρήσιμος και σε εσένα και σε εμένα. 12  Σου τον στέλνω πίσω, ναι, αυτόν, τα ίδια μου τα σπλάχνα.* 13  Εγώ θα ήθελα να τον κρατήσω εδώ για τον εαυτό μου, ώστε να με υπηρετεί αυτός αντί για εσένα στη διάρκεια της φυλάκισής μου για χάρη των καλών νέων.+ 14  Δεν θέλω όμως να κάνω τίποτα χωρίς τη συγκατάθεσή σου, ώστε η καλή σου πράξη να μη γίνει από εξαναγκασμό, αλλά με τη δική σου θέληση.+ 15  Ίσως μάλιστα γι’ αυτόν τον λόγο έφυγε για λίγο, ώστε να τον ξαναπάρεις για πάντα, 16  όχι πια ως δούλο,+ αλλά ως κάτι περισσότερο από δούλο, ως αγαπητό αδελφό,+ ιδιαίτερα αγαπητό σε εμένα, αλλά πολύ περισσότερο σε εσένα, τόσο σε σχέση με τη σάρκα όσο και σε σχέση με τον Κύριο. 17  Αν λοιπόν με θεωρείς φίλο,* δέξου τον με καλοσύνη, όπως θα δεχόσουν εμένα. 18  Και αν σε αδίκησε σε κάτι ή σου χρωστάει κάτι, χρέωσέ το σε εμένα. 19  Εγώ, ο Παύλος, γράφω με το ίδιο μου το χέρι: Εγώ θα το ξεπληρώσω—για να μη σου πω ότι μου οφείλεις ακόμη και τον εαυτό σου. 20  Ναι, αδελφέ, ας λάβω αυτή τη βοήθεια από εσένα σε σχέση με τον Κύριο· αναζωογόνησε την καρδιά* μου σε σχέση με τον Χριστό. 21  Είμαι βέβαιος ότι θα συνεργαστείς, γι’ αυτό σου γράφω ξέροντας ότι θα κάνεις και περισσότερα από αυτά που λέω. 22  Παράλληλα όμως ετοίμασέ μου και ένα μέρος για να μείνω, γιατί ελπίζω ότι μέσω των προσευχών σας θα με έχετε ξανά κοντά σας.*+ 23  Σου στέλνει χαιρετισμούς ο Επαφράς,+ ο συνδεσμώτης μου σε ενότητα με τον Χριστό Ιησού, 24  καθώς και ο Μάρκος, ο Αρίσταρχος,+ ο Δημάς+ και ο Λουκάς,+ οι συνεργάτες μου. 25  Η παρ’ αξίαν καλοσύνη του Κυρίου Ιησού Χριστού ας είναι μαζί με το πνεύμα που δείχνετε.

Υποσημειώσεις

τὰ σπλάγχνα, Κείμενο.
Κυριολεκτικά «στα δεσμά».
Εννοεί τα ενδόμυχα αισθήματα.
Κυριολεκτικά «συμμέτοχο».
τὰ σπλάγχνα, Κείμενο.
Ή αλλιώς «θα αφεθώ ελεύθερος για εσάς».