Ψαλμός 102:1-28

  • Προσευχή του καταπιεσμένου που είναι σε απόγνωση

    • «Είμαι σαν μοναχικό πουλί» (7)

    • “Οι ημέρες μου είναι σκιά που χάνεται” (11)

    • «Ο Ιεχωβά θα ανοικοδομήσει τη Σιών» (16)

    • Ο Ιεχωβά παραμένει για πάντα (26, 27)

Προσευχή του καταπιεσμένου όταν βρίσκεται σε απόγνωση* και εκφράζει την ανησυχία του στον Ιεχωβά.+ 102  Ιεχωβά, άκουσε την προσευχή μου·+ας φτάσει σε εσένα η κραυγή μου για βοήθεια.+   Μην κρύβεις το πρόσωπό σου από εμένα τον καιρό της στενοχώριας μου.+ Άκουσέ με προσεκτικά·*απάντησέ μου γρήγορα όταν σε επικαλούμαι.+   Διότι οι ημέρες μου χάνονται σαν καπνός,και τα κόκαλά μου έχουν γίνει κάρβουνο σαν να κάηκαν στη φωτιά.+   Η καρδιά μου είναι σαν χορτάρι που κάηκε από τον ήλιο,+γιατί ξεχνώ να φάω το φαγητό μου.   Αναστενάζω τόσο βαθιά+ώστε τα κόκαλά μου κολλούν στη σάρκα μου.+   Μοιάζω με πελεκάνο της ερημιάς·είμαι σαν κουκουβάγια ανάμεσα σε ερείπια.   Μένω ξάγρυπνος·*είμαι σαν μοναχικό πουλί πάνω σε στέγη.+   Όλη την ημέρα με περιπαίζουν οι εχθροί μου.+ Όσοι με χλευάζουν* χρησιμοποιούν το όνομά μου ως κατάρα.   Τρώω στάχτες για ψωμί,+και ό,τι πίνω είναι ανακατεμένο με δάκρυα+ 10  εξαιτίας του θυμού σου και της αγανάκτησής σου,διότι με σήκωσες μόνο και μόνο για να με πετάξεις στην άκρη. 11  Οι ημέρες μου είναι σαν σκιά που χάνεται,*+και εγώ μαραίνομαι σαν χορτάρι.+ 12  Αλλά εσύ, Ιεχωβά, παραμένεις για πάντα,+και η φήμη σου* θα διαρκεί σε όλες τις γενιές.+ 13  Ασφαλώς θα σηκωθείς και θα εκδηλώσεις έλεος στη Σιών,+γιατί είναι καιρός να της δείξεις την εύνοιά σου·+ο προσδιορισμένος καιρός έφτασε.+ 14  Διότι οι υπηρέτες σου αγαπούν τις πέτρες της+και νιώθουν στοργή ακόμη και για το χώμα της.+ 15  Τα έθνη θα φοβηθούν το όνομα του Ιεχωβά,και όλοι οι βασιλιάδες της γης τη δόξα σου.+ 16  Διότι ο Ιεχωβά θα ανοικοδομήσει τη Σιών·+θα εμφανιστεί με τη δόξα του.+ 17  Θα προσέξει την προσευχή των πάμφτωχων·+δεν θα την καταφρονήσει.+ 18  Αυτό έχει γραφτεί για τη μελλοντική γενιά,+ώστε ο λαός που πρόκειται να έρθει σε ύπαρξη* να αινεί τον Γιαχ. 19  Αυτός κοιτάζει από τα άγια ύψη του,+από τους ουρανούς βλέπει ο Ιεχωβά τη γη, 20  για να ακούσει τον αναστεναγμό του φυλακισμένου,+να ελευθερώσει τους μελλοθάνατους,+ 21  ώστε να διακηρυχτεί το όνομα του Ιεχωβά στη Σιών+και ο αίνος του στην Ιερουσαλήμ, 22  όταν οι λαοί και τα βασίλειασυγκεντρωθούν για να υπηρετήσουν τον Ιεχωβά.+ 23  Αυτός μου στέρησε πρόωρα τη δύναμή μου·μείωσε τις ημέρες μου. 24  Εγώ είπα: «Θεέ μου,μη με αφανίσεις στα μισά της ζωής μου,εσύ του οποίου τα χρόνια εκτείνονται σε όλες τις γενιές.+ 25  Πριν από πολύ καιρό θεμελίωσες τη γη,και οι ουρανοί είναι έργο των χεριών σου.+ 26  Αυτοί θα αφανιστούν, αλλά εσύ θα παραμείνεις·σαν ρούχο θα φθαρούν όλοι. Σαν φορεσιά θα τους αντικαταστήσεις, και εκείνοι θα χαθούν. 27  Αλλά εσύ είσαι ο ίδιος, και τα χρόνια σου δεν θα τελειώσουν ποτέ.+ 28  Τα παιδιά των υπηρετών σου θα κατοικούν με ασφάλεια,και οι απόγονοί τους θα είναι εδραιωμένοι ενώπιόν σου».+

Υποσημειώσεις

Ή αλλιώς «εξασθενεί».
Ή αλλιώς «Σκύψε και άκουσέ με». Κυριολεκτικά «Κλίνε προς εμένα το αφτί σου».
Ή πιθανώς «Είμαι αποσκελετωμένος».
Ή αλλιώς «με γελοιοποιούν».
Ή αλλιώς «σκιά που μακραίνει».
Ή αλλιώς «το όνομά σου». Κυριολεκτικά «το ενθύμημά σου».
Κυριολεκτικά «να δημιουργηθεί».