Ψαλμός 73:1-28

  • Ο θεοσεβής άνθρωπος ανακτά την πνευματική θεώρηση των πραγμάτων

    • “Τα πόδια μου σχεδόν ξεστράτισαν” (2)

    • «Βασανιζόμουν όλη την ημέρα» (14)

    • “Ώσπου μπήκα στο αγιαστήριο του Θεού” (17)

    • Οι πονηροί βρίσκονται σε ολισθηρό έδαφος (18)

    • Είναι καλό το να πλησιάζει κανείς τον Θεό (28)

Μελωδία του Ασάφ.+ 73  Ο Θεός είναι στ’ αλήθεια αγαθός προς τον Ισραήλ, προς εκείνους που είναι αγνοί στην καρδιά.+   Τα δικά μου πόδια όμως σχεδόν ξεστράτισαν·τα βήματά μου παραλίγο να γλιστρήσουν.+   Διότι φθόνησα τους αλαζόνες,*βλέποντας την ειρήνη των πονηρών.+   Αυτοί πεθαίνουν χωρίς πόνο·το σώμα τους είναι υγιές.*+   Δεν βασανίζονται όπως οι άλλοι άνθρωποι+ούτε υποφέρουν όπως οι υπόλοιποι.+   Γι’ αυτό, έχουν την υπεροψία σαν περιδέραιο·+η βία τούς τυλίγει σαν ρούχο.   Η ευημερία* κάνει τα μάτια τους να εξέχουν·έχουν περισσότερα από όσα φανταζόταν η καρδιά τους.   Σαρκάζουν και λένε κακά πράγματα.+ Απειλούν αλαζονικά τους άλλους με καταδυνάστευση.+   Μιλούν σαν να μπορούν να αγγίξουν τον ουρανό,και η γλώσσα τους περιφέρεται κομπάζοντας στη γη. 10  Ο λαός του λοιπόν στρέφεται προς αυτούςκαι πίνει από το άφθονο νερό τους. 11  Λένε: «Και πού το ξέρει αυτό ο Θεός;+ Είναι όντως ενήμερος ο Ύψιστος;» 12  Ναι, αυτοί είναι οι πονηροί! Τους έρχονται όλα εύκολα.+ Αυξάνουν συνεχώς τον πλούτο τους.+ 13  Ασφαλώς μάταια κράτησα την καρδιά μου αγνήκαι έπλυνα τα χέρια μου με αθωότητα.+ 14  Βασανιζόμουν όλη την ημέρα·+κάθε πρωί λάβαινα διαπαιδαγώγηση.+ 15  Αν όμως μιλούσα για αυτά τα πράγματα,θα πρόδιδα τον λαό σου.* 16  Όταν προσπάθησα να τα καταλάβω αυτά,προβληματίστηκα πολύ, 17  ώσπου μπήκα στο μεγαλειώδες αγιαστήριο του Θεούκαι διέκρινα το μέλλον τους. 18  Ασφαλώς εσύ τους βάζεις σε ολισθηρό έδαφος.+ Τους κάνεις να πέφτουν και να συντρίβονται.+ 19  Πώς ερημώνονται τόσο ξαφνικά!+ Πώς χάνονται τόσο ξαφνικά φτάνοντας στο φοβερό τους τέλος! 20  Όπως όταν ξυπνάει κάποιος από όνειρο, Ιεχωβά,έτσι και εσύ, όταν σηκωθείς, θα αποδιώξεις* την εικόνα τους. 21  Αλλά εγώ είχα πίκρα στην καρδιά μου,+και βαθιά μέσα μου* ένιωθα διαπεραστικό πόνο. 22  Ήμουν παράλογος και δεν καταλάβαινα·ενώπιόν σου ήμουν σαν ζώο που δεν έχει λογική. 23  Αλλά τώρα είμαι διαρκώς μαζί σου·με κρατάς από το δεξί μου χέρι.+ 24  Με καθοδηγείς με τις συμβουλές σου,+και ύστερα θα με οδηγήσεις σε δόξα.+ 25  Ποιον έχω στους ουρανούς; Εκτός από εσένα δεν επιθυμώ τίποτα στη γη.+ 26  Το σώμα μου και η καρδιά μου ίσως πάψουν να λειτουργούν,αλλά ο Θεός είναι ο βράχος της καρδιάς μου και η μερίδα μου για πάντα.+ 27  Όντως όσοι παραμένουν μακριά σου θα αφανιστούν. Θα φέρεις στο τέλος του* όποιον φέρεται ανήθικα* εγκαταλείποντάς σε.+ 28  Για εμένα όμως είναι καλό το να πλησιάζω τον Θεό.+ Έχω κάνει καταφύγιό μου τον Υπέρτατο Κύριο Ιεχωβά,για να διακηρύττω όλα τα έργα σου.+

Υποσημειώσεις

Ή αλλιώς «καυχησιολόγους».
Ή αλλιώς «η κοιλιά τους είναι παχιά».
Κυριολεκτικά «Το πάχος».
Κυριολεκτικά «τη γενιά των γιων σου».
Κυριολεκτικά «θα καταφρονήσεις».
Κυριολεκτικά «στα νεφρά μου».
Κυριολεκτικά «Θα κατασιωπήσεις».
Ή αλλιώς «άπιστα».