Ψαλμός 8:1-9

  • Η δόξα του Θεού και η αξιοπρέπεια του ανθρώπου

    • «Πόσο μεγαλοπρεπές είναι το όνομά σου!» (1, 9)

    • “Τι αξία έχει ο θνητός άνθρωπος;” (4)

    • Ο άνθρωπος είναι στεφανωμένος με λαμπρότητα (5)

Προς τον διευθύνοντα· σε τόνο Γιττίθ.* Μελωδία του Δαβίδ. 8  Ιεχωβά, Κύριέ μας, πόσο μεγαλοπρεπές είναι το όνομά σου σε όλη τη γη! Έχεις θέσει τη λαμπρότητά σου ψηλότερα και από τους ουρανούς!*+   Από το στόμα παιδιών και βρεφών+ εδραίωσες ισχύεξαιτίας των αντιδίκων σου,για να κατασιωπήσεις τον εχθρό και τον εκδικητή.   Όταν βλέπω τους ουρανούς σου, τα έργα των δαχτύλων σου,τη σελήνη και τα άστρα που ετοίμασες,+   τι είναι ο θνητός άνθρωπος και τον θυμάσαιή ο γιος του ανθρώπου και τον φροντίζεις;+   Τον έκανες λίγο κατώτερο από τους θεοειδείς*και τον στεφάνωσες με δόξα και λαμπρότητα.   Του έδωσες εξουσία πάνω στα έργα των χεριών σου·+έθεσες τα πάντα κάτω από τα πόδια του:   όλα τα γιδοπρόβατα και τα βόδια,καθώς και τα άγρια ζώα,*+   τα πουλιά των ουρανών και τα ψάρια της θάλασσας,οτιδήποτε διασχίζει τους δρόμους των θαλασσών.   Ιεχωβά, Κύριέ μας, πόσο μεγαλοπρεπές είναι το όνομά σου σε όλη τη γη!

Υποσημειώσεις

Ή πιθανώς «Εσύ του οποίου τη λαμπρότητα διηγούνται πάνω από τους ουρανούς!»
Ή αλλιώς «τους αγγέλους».
Κυριολεκτικά «τα θηρία του αγρού».