Η Πρώτη Προς τους Θεσσαλονικείς 1:1-10
1 Ο Παύλος, ο Σιλουανός*+ και ο Τιμόθεος,+ προς την εκκλησία των Θεσσαλονικέων που είναι σε ενότητα με τον Θεό τον Πατέρα και τον Κύριο Ιησού Χριστό:
Εύχομαι να έχετε παρ’ αξίαν καλοσύνη και ειρήνη.
2 Ευχαριστούμε πάντοτε τον Θεό όταν αναφέρουμε όλους εσάς στις προσευχές μας,+
3 γιατί θυμόμαστε διαρκώς το πιστό σας έργο, τον γεμάτο αγάπη κόπο σας και την υπομονή που δείχνετε λόγω της ελπίδας σας+ στον Κύριό μας Ιησού Χριστό ενώπιον του Θεού και Πατέρα μας.
4 Διότι γνωρίζουμε, αδελφοί αγαπημένοι από τον Θεό, ότι σας επέλεξε αυτός,
5 επειδή τα καλά νέα που κηρύττουμε δεν έφτασαν σε εσάς μόνο με λόγια, αλλά και με δύναμη και με άγιο πνεύμα και με ισχυρή πεποίθηση, όπως και εσείς γνωρίζετε πώς ενεργήσαμε για το καλό σας.
6 Και εσείς γίνατε μιμητές δικοί μας+ και του Κυρίου,+ εφόσον δεχτήκατε τον λόγο κάτω από πολλή θλίψη+ με χαρά αγίου πνεύματος,
7 ώστε γίνατε παράδειγμα για όλους τους πιστούς στη Μακεδονία και στην Αχαΐα.
8 Το γεγονός είναι ότι, όχι μόνο σε όλη τη Μακεδονία και την Αχαΐα έχει ακουστεί από εσάς ο λόγος του Ιεχωβά,* αλλά και σε κάθε τόπο έχει γίνει γνωστή η πίστη σας στον Θεό,+ ώστε εμείς δεν χρειάζεται να λέμε τίποτα.
9 Διότι οι ίδιοι αναφέρουν την πρώτη επαφή που είχαμε μαζί σας και πώς στραφήκατε στον Θεό εγκαταλείποντας τα είδωλά σας+ για να υπηρετείτε ως δούλοι έναν ζωντανό και αληθινό Θεό
10 και για να προσμένετε τον Γιο του από τους ουρανούς,+ τον οποίο ανέστησε από τους νεκρούς, δηλαδή τον Ιησού, ο οποίος μας σώζει από την οργή που έρχεται.+
