Η Πρώτη Προς τους Κορινθίους 13:1-13
-
Η υπερέχουσα οδός της αγάπης (1-13)
13 Αν μιλώ στις γλώσσες των ανθρώπων και των αγγέλων αλλά δεν έχω αγάπη, έχω γίνει χάλκινο όργανο* που ηχεί ή κύμβαλο που βροντάει.
2 Αν έχω το χάρισμα της προφητείας και καταλαβαίνω όλα τα ιερά μυστικά και όλη τη γνώση,+ και αν έχω όλη την πίστη ώστε να κινώ* βουνά, αλλά δεν έχω αγάπη, δεν είμαι τίποτα.*+
3 Και αν δώσω όλα μου τα υπάρχοντα για να θρέψω άλλους,+ και αν παραδώσω το σώμα μου ώστε να καυχηθώ, αλλά δεν έχω αγάπη,+ δεν ωφελούμαι καθόλου.
4 Η αγάπη+ είναι μακρόθυμη+ και δείχνει καλοσύνη.+ Η αγάπη δεν ζηλεύει,+ δεν κομπάζει, δεν φουσκώνει από υπερηφάνεια,+
5 δεν συμπεριφέρεται άπρεπα,*+ δεν ζητάει τα δικά της συμφέροντα,+ δεν εξάπτεται.+ Δεν κρατάει λογαριασμό για το κακό.+
6 Δεν χαίρεται για την αδικία,+ αλλά χαίρεται με την αλήθεια.
7 Ανέχεται τα πάντα,+ πιστεύει τα πάντα,+ ελπίζει τα πάντα,+ υπομένει τα πάντα.+
8 Η αγάπη ποτέ δεν χάνεται. Αλλά αν υπάρχουν χαρίσματα προφητείας, θα καταργηθούν· αν υπάρχουν γλώσσες,* θα πάψουν· αν υπάρχει γνώση, θα καταργηθεί.
9 Διότι έχουμε μόνο μερική γνώση+ και προφητεύουμε μόνο κατά μέρος,
10 αλλά όταν έρθει το πλήρες, το κατά μέρος θα καταργηθεί.
11 Όταν ήμουν παιδί, μιλούσα ως παιδί, σκεφτόμουν ως παιδί, συλλογιζόμουν ως παιδί· τώρα όμως που έχω γίνει άντρας, έχω καταργήσει τα γνωρίσματα του παιδιού.
12 Διότι τώρα βλέπουμε μια θαμπή εικόνα* μέσω μεταλλικού καθρέφτη, αλλά τότε θα βλέπουμε καθαρά σαν να στεκόμαστε πρόσωπο με πρόσωπο με κάποιον. Προς το παρόν γνωρίζω κατά μέρος, αλλά τότε θα γνωρίζω ακριβώς,* όπως και γνωρίζομαι ακριβώς.
13 Τώρα λοιπόν μένουν αυτά τα τρία: η πίστη, η ελπίδα, η αγάπη· αλλά το μεγαλύτερο από αυτά είναι η αγάπη.+
