Η Πρώτη Προς τους Κορινθίους 9:1-27
9 Εγώ δεν είμαι ελεύθερος; Δεν είμαι απόστολος; Δεν έχω δει τον Ιησού, τον Κύριό μας;+ Δεν είστε εσείς το έργο μου σε σχέση με τον Κύριο;
2 Ακόμη και αν δεν είμαι απόστολος σε άλλους, είμαι οπωσδήποτε σε εσάς! Διότι εσείς είστε η σφραγίδα που επιβεβαιώνει ότι είμαι απόστολος αναφορικά με τον Κύριο.
3 Η υπεράσπισή μου προς εκείνους που με εξετάζουν είναι η εξής:
4 Μήπως εμείς δεν έχουμε δικαίωμα* να φάμε και να πιούμε;
5 Μήπως δεν έχουμε δικαίωμα να συνοδευόμαστε από ομόπιστη σύζυγο,*+ όπως οι υπόλοιποι απόστολοι, οι αδελφοί του Κυρίου+ και ο Κηφάς;*+
6 Ή μήπως μόνο εγώ και ο Βαρνάβας+ δεν έχουμε δικαίωμα να μην εργαζόμαστε για τα προς το ζην;
7 Ποιος στρατιώτης υπηρετεί ποτέ με δική του δαπάνη; Ποιος φυτεύει αμπέλι και δεν τρώει από τον καρπό του;+ Ή ποιος βόσκει κοπάδι και δεν πίνει από το γάλα του κοπαδιού;
8 Μήπως αυτά που λέω είναι ανθρώπινες απόψεις; Δεν τα λέει και ο Νόμος;
9 Διότι είναι γραμμένο στον Νόμο του Μωυσή: «Δεν πρέπει να φιμώσεις ταύρο όταν αλωνίζει».+ Για ταύρους ενδιαφέρεται ο Θεός;
10 Άραγε δεν το λέει για χάρη μας; Όντως, για χάρη μας γράφτηκε αυτό, επειδή εκείνος που οργώνει και εκείνος που αλωνίζει πρέπει να το κάνουν ελπίζοντας ότι θα λάβουν μερίδιο.
11 Αν εμείς σπείραμε πνευματικά πράγματα ανάμεσά σας, θα ήταν υπερβολικό να θερίσουμε υλική υποστήριξη από εσάς;+
12 Αν άλλοι έχουν το δικαίωμα να ζητούν την υποστήριξή σας, δεν το έχουμε εμείς πολύ περισσότερο; Εντούτοις, εμείς δεν ασκήσαμε αυτό το δικαίωμα,*+ αλλά υπομένουμε τα πάντα για να μην εμποδίσουμε με κανέναν τρόπο τα καλά νέα σχετικά με τον Χριστό.+
13 Δεν ξέρετε ότι αυτοί που εκτελούν ιερά καθήκοντα τρώνε από ό,τι προσφέρεται στον ναό και ότι εκείνοι που υπηρετούν τακτικά στο θυσιαστήριο λαβαίνουν μερίδιο από το θυσιαστήριο;+
14 Παρόμοια ο Κύριος πρόσταξε να ζουν μέσω των καλών νέων εκείνοι που εξαγγέλλουν τα καλά νέα.+
15 Εγώ όμως δεν επωφελήθηκα από καμιά από αυτές τις διευθετήσεις.+ Ούτε τα έγραψα αυτά ώστε να ισχύσουν για εμένα, γιατί θα προτιμούσα να πεθάνω παρά να κάνω κάτι τέτοιο. Κανείς δεν θα μου στερήσει τη βάση που έχω για να καυχιέμαι!+
16 Αν διακηρύττω τα καλά νέα, αυτό δεν είναι λόγος για να καυχιέμαι, γιατί έχει τεθεί πάνω μου ανάγκη. Πραγματικά, αλίμονο σε εμένα αν δεν διακηρύξω τα καλά νέα!+
17 Αν το κάνω αυτό με τη θέλησή μου, έχω ανταμοιβή· αλλά ακόμη και αν το κάνω παρά τη θέλησή μου, είναι εμπιστευμένη σε εμένα υπηρεσία οικονόμου.+
18 Ποια είναι λοιπόν η ανταμοιβή μου; Το γεγονός πως, όταν διακηρύττω τα καλά νέα, προσφέρω τα καλά νέα δωρεάν, ώστε να μην καταχραστώ την εξουσία μου* σε σχέση με τα καλά νέα.
19 Αν και είμαι ελεύθερος από όλους, έχω κάνει τον εαυτό μου δούλο όλων για να κερδίσω όσο το δυνατόν περισσότερους.
20 Στους Ιουδαίους έγινα ως Ιουδαίος για να κερδίσω Ιουδαίους·+ σε εκείνους που είναι κάτω από νόμο έγινα σαν να είμαι και εγώ κάτω από νόμο, αν και δεν είμαι κάτω από νόμο, για να κερδίσω εκείνους που είναι κάτω από νόμο.+
21 Σε εκείνους που είναι χωρίς νόμο έγινα σαν να είμαι και εγώ χωρίς νόμο, αν και δεν είμαι χωρίς νόμο ως προς τον Θεό αλλά κάτω από νόμο ως προς τον Χριστό,+ για να κερδίσω εκείνους που είναι χωρίς νόμο.
22 Στους αδύναμους έγινα αδύναμος για να κερδίσω τους αδύναμους.+ Έγινα τα πάντα σε κάθε είδους ανθρώπους για να σώσω με κάθε τρόπο μερικούς.
23 Κάνω τα πάντα για χάρη των καλών νέων για να τα μεταδώσω σε άλλους.+
24 Δεν ξέρετε ότι οι δρομείς σε έναν αγώνα τρέχουν όλοι, αλλά μόνο ένας λαβαίνει το βραβείο; Να τρέχετε με τέτοιον τρόπο ώστε να το κερδίσετε.+
25 Όποιος συμμετέχει σε έναν αγώνα* ασκεί εγκράτεια στα πάντα. Εκείνοι βέβαια το κάνουν αυτό για να λάβουν φθαρτό στεφάνι,+ εμείς όμως άφθαρτο.+
26 Επομένως, με αυτόν τον τρόπο τρέχω εγώ, όχι άσκοπα·+ με αυτόν τον τρόπο πυγμαχώ, έτσι ώστε να μη χτυπώ τον αέρα·
27 αλλά γρονθοκοπώ* το σώμα μου+ και το οδηγώ ως δούλο μήπως, αφού κηρύξω σε άλλους, γίνω εγώ ο ίδιος αποδοκιμασμένος* κατά κάποιον τρόπο.
