Το Πρώτο του Σαμουήλ 4:1-22

  • Οι Φιλισταίοι παίρνουν την Κιβωτό (1-11)

  • Ο Ηλεί και οι γιοι του πεθαίνουν (12-22)

4  Και τα λόγια του Σαμουήλ διαβιβάζονταν σε όλο τον Ισραήλ. Κάποια ημέρα ο Ισραήλ βγήκε να αντιμετωπίσει τους Φιλισταίους σε μάχη. Και στρατοπέδευσαν δίπλα στην Αβενέζερ, ενώ οι Φιλισταίοι στρατοπέδευσαν στην Αφέκ.  Οι Φιλισταίοι παρατάχθηκαν για να αντιμετωπίσουν τον Ισραήλ. Η μάχη πήρε κακή τροπή και ο Ισραήλ νικήθηκε από τους Φιλισταίους, οι οποίοι σκότωσαν περίπου 4.000 άντρες στο πεδίο της μάχης.  Όταν ο λαός επέστρεψε στο στρατόπεδο, οι πρεσβύτεροι του Ισραήλ είπαν: «Γιατί επέτρεψε ο Ιεχωβά να νικηθούμε σήμερα από τους Φιλισταίους;*+ Ας πάρουμε μαζί μας την κιβωτό της διαθήκης του Ιεχωβά από τη Σηλώ,+ για να είναι μαζί μας και να μας σώσει από το χέρι των εχθρών μας».  Έστειλε λοιπόν ο λαός άντρες στη Σηλώ, και έφεραν από εκεί την κιβωτό της διαθήκης του Ιεχωβά των στρατευμάτων, ο οποίος κάθεται ενθρονισμένος πάνω από τα* χερουβείμ.+ Οι δύο γιοι του Ηλεί, ο Οφνεί και ο Φινεές,+ ήταν και αυτοί εκεί μαζί με την κιβωτό της διαθήκης του αληθινού Θεού.  Μόλις ήρθε η κιβωτός της διαθήκης του Ιεχωβά στο στρατόπεδο, όλοι οι Ισραηλίτες ξέσπασαν σε τόσο δυνατές κραυγές ώστε σείστηκε η γη.  Όταν οι Φιλισταίοι άκουσαν τις κραυγές, είπαν: «Τι σημαίνουν αυτές οι δυνατές κραυγές στο στρατόπεδο των Εβραίων;» Τελικά έμαθαν ότι είχε έρθει στο στρατόπεδο η Κιβωτός του Ιεχωβά.  Φοβήθηκαν λοιπόν οι Φιλισταίοι και είπαν: «Ο Θεός ήρθε στο στρατόπεδο!»+ Γι’ αυτό είπαν: «Αλίμονό μας! Τέτοιο πράγμα δεν έχει ξαναγίνει!  Αλίμονό μας! Ποιος θα μας σώσει από το χέρι αυτού του μεγαλοπρεπούς Θεού; Αυτός είναι ο Θεός που έπληξε την Αίγυπτο με κάθε είδους συμφορά στην έρημο.+  Πάρτε θάρρος και φερθείτε σαν άντρες, Φιλισταίοι, για να μην υπηρετήσετε τους Εβραίους όπως υπηρέτησαν εκείνοι εσάς.+ Φερθείτε σαν άντρες και πολεμήστε!» 10  Πολέμησαν λοιπόν οι Φιλισταίοι και ο Ισραήλ νικήθηκε,+ και έφυγε ο καθένας για τη σκηνή του. Η σφαγή ήταν πολύ μεγάλη· από την πλευρά του Ισραήλ έπεσαν 30.000 πεζοί. 11  Εκτός αυτού, οι Φιλισταίοι πήραν την Κιβωτό του Θεού, και οι δύο γιοι του Ηλεί, ο Οφνεί και ο Φινεές, πέθαναν.+ 12  Ένας άνθρωπος από τον Βενιαμίν έφυγε τρέχοντας από τη γραμμή της μάχης και έφτασε στη Σηλώ εκείνη την ημέρα με σκισμένα ρούχα και χώμα στο κεφάλι.+ 13  Όταν έφτασε, ο Ηλεί καθόταν στο κάθισμα στην άκρη του δρόμου και περίμενε, επειδή η καρδιά του έτρεμε για την Κιβωτό του αληθινού Θεού.+ Ο άνθρωπος μπήκε στην πόλη να πει τα νέα, και ολόκληρη η πόλη άρχισε να κραυγάζει. 14  Όταν ο Ηλεί άκουσε τις κραυγές, ρώτησε: «Τι σημαίνει αυτή η οχλοβοή;» Ο ίδιος άνθρωπος έτρεξε και είπε τα νέα στον Ηλεί. 15  (Ο Ηλεί ήταν 98 χρονών και δεν έβλεπε καλά.)+ 16  Ο άνθρωπος είπε στον Ηλεί: «Είμαι αυτός που ήρθε από τη γραμμή της μάχης! Μόλις σήμερα έφυγα από τη γραμμή της μάχης». Τότε εκείνος ρώτησε: «Τι έγινε, γιε μου;» 17  Αυτός που έφερνε τα νέα εξήγησε: «Ο Ισραήλ τράπηκε σε φυγή, και ο λαός υπέστη βαριά ήττα από τους Φιλισταίους·+ επίσης οι δύο γιοι σου, ο Οφνεί και ο Φινεές, πέθαναν,+ και οι Φιλισταίοι πήραν την Κιβωτό του αληθινού Θεού».+ 18  Τη στιγμή που ανέφερε την Κιβωτό του αληθινού Θεού, ο Ηλεί έπεσε από το κάθισμά του προς τα πίσω, δίπλα στην πύλη, και έσπασε τον αυχένα του και πέθανε, επειδή ήταν γέρος και βαρύς. Είχε κρίνει τον Ισραήλ 40 χρόνια. 19  Η νύφη του, η σύζυγος του Φινεές, ήταν έγκυος και ετοιμόγεννη. Όταν έμαθε τα νέα ότι οι Φιλισταίοι είχαν πάρει την Κιβωτό του αληθινού Θεού και ότι ο πεθερός της και ο σύζυγός της είχαν πεθάνει, διπλώθηκε στα δύο και την έπιασαν αναπάντεχα οι πόνοι και γέννησε. 20  Καθώς πέθαινε, οι γυναίκες που της παραστέκονταν είπαν: «Μη φοβάσαι, επειδή γέννησες γιο». Εκείνη δεν απάντησε ούτε έδωσε σημασία σε αυτό.* 21  Αλλά ονόμασε το αγόρι Ιχαβώδ,*+ λέγοντας: «Η δόξα έφυγε από τον Ισραήλ και πήγε εξορία»,+ εννοώντας το ότι είχαν πάρει την Κιβωτό του αληθινού Θεού, καθώς και αυτό που είχε συμβεί στον πεθερό της και στον σύζυγό της.+ 22  Είπε λοιπόν: «Η δόξα έφυγε από τον Ισραήλ και πήγε εξορία, επειδή πήραν την Κιβωτό του αληθινού Θεού».+

Υποσημειώσεις

Κυριολεκτικά «Γιατί μας νίκησε ο Ιεχωβά μπροστά στους Φιλισταίους;»
Ή πιθανώς «ανάμεσα στα».
Ή αλλιώς «ούτε προσήλωσε την καρδιά της σε αυτό».
Σημαίνει «πού είναι η δόξα;»