Η Δεύτερη Προς τους Κορινθίους 4:1-18
4 Γι’ αυτό, εφόσον έχουμε αυτή τη διακονία μέσω του ελέους που μας δείχτηκε, δεν παραιτούμαστε.
2 Αντίθετα, έχουμε αποκηρύξει τα αισχρά και ύπουλα πράγματα, καθώς δεν περπατάμε με πανουργία ούτε νοθεύουμε τον λόγο του Θεού·+ αλλά φανερώνοντας την αλήθεια, συνιστούμε τον εαυτό μας σε κάθε ανθρώπινη συνείδηση ενώπιον του Θεού.+
3 Αν τα καλά νέα τα οποία διακηρύττουμε είναι καλυμμένα, είναι καλυμμένα ανάμεσα σε εκείνους που αφανίζονται,
4 ανάμεσα στους οποίους ο θεός αυτού του συστήματος πραγμάτων*+ έχει τυφλώσει τη διάνοια των απίστων,+ ώστε να μη λάμψει ο φωτισμός*+ των ένδοξων καλών νέων σχετικά με τον Χριστό, ο οποίος είναι η εικόνα του Θεού.+
5 Διότι δεν κηρύττουμε σχετικά με τον εαυτό μας, αλλά κηρύττουμε ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Κύριος και ότι εμείς είμαστε δούλοι σας για χάρη του Ιησού.
6 Διότι ο Θεός είναι που είπε: «Ας λάμψει φως από το σκοτάδι»,+ και αυτός έλαμψε στην καρδιά μας για να τη φωτίσει+ με την ένδοξη γνώση του Θεού μέσω του προσώπου του Χριστού.
7 Ωστόσο, έχουμε αυτόν τον θησαυρό+ σε χωμάτινα σκεύη,*+ ώστε η δύναμη που ξεπερνάει το φυσιολογικό να είναι του Θεού και όχι από εμάς.+
8 Πιεζόμαστε πολύ με κάθε τρόπο, αλλά δεν είμαστε στριμωγμένοι σε βαθμό που να μην κινούμαστε· βρισκόμαστε σε αμηχανία, αλλά δεν έχουμε μείνει χωρίς διέξοδο·*+
9 διωκόμαστε, αλλά δεν είμαστε εγκαταλειμμένοι·+ μας ρίχνουν κάτω, αλλά δεν καταστρεφόμαστε.+
10 Πάντοτε υπομένουμε στο σώμα μας τη θανατηφόρα μεταχείριση που υπέστη ο Ιησούς,+ ώστε και η ζωή του Ιησού να φανερωθεί στο σώμα μας.
11 Διότι εμείς που ζούμε ερχόμαστε διαρκώς αντιμέτωποι με τον θάνατο+ για χάρη του Ιησού, ώστε και η ζωή του Ιησού να φανερωθεί στη θνητή μας σάρκα.
12 Σε εμάς λοιπόν βρίσκεται σε δράση ο θάνατος, αλλά σε εσάς η ζωή.
13 Επειδή έχουμε το ίδιο πνεύμα πίστης με αυτό για το οποίο είναι γραμμένο: «Εκδήλωσα πίστη, γι’ αυτό και μίλησα»,+ εκδηλώνουμε και εμείς πίστη, γι’ αυτό και μιλάμε,
14 γνωρίζοντας ότι Εκείνος που ανέστησε τον Ιησού θα αναστήσει και εμάς επίσης με τον Ιησού και θα μας παρουσιάσει μαζί με εσάς.+
15 Διότι όλα αυτά γίνονται για χάρη σας, ώστε η παρ’ αξίαν καλοσύνη να αυξάνεται και να αφθονεί ακόμη περισσότερο, επειδή πολύ περισσότεροι προσφέρουν ευχαριστία προς δόξα του Θεού.+
16 Γι’ αυτό, δεν παραιτούμαστε, αλλά ακόμη και αν ο εξωτερικός μας άνθρωπος φθείρεται, σίγουρα ο εσωτερικός μας άνθρωπος ανανεώνεται από ημέρα σε ημέρα.
17 Διότι αν και η θλίψη* είναι στιγμιαία και ελαφριά, παράγει για εμάς δόξα που έχει ολοένα και πιο υπερέχουσα σπουδαιότητα* και είναι αιώνια·+
18 ενώ εμείς προσηλώνουμε τα μάτια μας, όχι σε αυτά που βλέπονται, αλλά σε αυτά που δεν βλέπονται.+ Διότι αυτά που βλέπονται είναι προσωρινά, αυτά όμως που δεν βλέπονται είναι αιώνια.
