Το Δεύτερο του Σαμουήλ 23:1-39

  • Τα τελευταία λόγια του Δαβίδ (1-7)

  • Οι άθλοι των κραταιών πολεμιστών του Δαβίδ (8-39)

23  Τα τελευταία λόγια του Δαβίδ ήταν τα εξής:+ «Αυτά λέει ο Δαβίδ, ο γιος του Ιεσσαί,+και αυτά λέει ο άντρας που εξυψώθηκε,+ο χρισμένος+ του Θεού του Ιακώβ,ο ευχάριστος ψαλμωδός* των ύμνων+ του Ισραήλ.   Το πνεύμα του Ιεχωβά μίλησε μέσω εμού·+ο λόγος του ήταν στη γλώσσα μου.+   Ο Θεός του Ισραήλ μίλησε·ο Βράχος του Ισραήλ+ μού είπε: “Όταν εκείνος που κυβερνάει τους ανθρώπους είναι δίκαιος,+κυβερνώντας με φόβο Θεού,+   αυτό είναι σαν την πρωινή λιακάδα+ένα ασυννέφιαστο πρωί. Είναι σαν τη λαμπρότητα ύστερα από τη βροχή,που κάνει να βγάζει η γη χορτάρι”.+   Έτσι δεν είναι ο οίκος μου ενώπιον του Θεού; Διότι έκανε με εμένα αιώνια διαθήκη,+διευθετημένη με κάθε λεπτομέρεια και διασφαλισμένη. Επειδή αυτή σημαίνει την πλήρη σωτηρία μου και όλη την ευχαρίστησή μου·γι’ αυτό, ο Θεός θα κάνει τον οίκο μου να ευημερεί.+   Αλλά όλοι οι άχρηστοι πετιούνται+ σαν τα βάτα,διότι δεν πιάνονται με το χέρι.   Όταν τους αγγίζει κάποιος,πρέπει να είναι πάνοπλος, με σίδερο και δόρυ,και πρέπει να κατακαίγονται με φωτιά επί τόπου».  Αυτά είναι τα ονόματα των κραταιών πολεμιστών του Δαβίδ:+ Ο Ιοσέβ-βασεβέθ ο Ταχεμονίτης, ο επικεφαλής των τριών.+ Αυτός κάποια φορά σκότωσε με το δόρυ του πάνω από 800 άντρες.  Μετά από αυτόν, ήταν ο Ελεάζαρ,+ ο γιος του Δωδώ,+ γιου του Αχωχί, ένας από τους τρεις κραταιούς πολεμιστές που βρίσκονταν μαζί με τον Δαβίδ όταν χλεύασαν τους Φιλισταίους. Αυτοί είχαν συγκεντρωθεί εκεί για τη μάχη και, όταν οι άντρες του Ισραήλ υποχώρησαν, 10  εκείνος κράτησε τη θέση του και συνέχισε να σκοτώνει τους Φιλισταίους ώσπου ο βραχίονάς του κουράστηκε και το χέρι του πιάστηκε κρατώντας το σπαθί.+ Έτσι λοιπόν, ο Ιεχωβά χάρισε μια μεγάλη νίκη* εκείνη την ημέρα·+ και ο λαός τον ακολουθούσε για να γδύσει τους σκοτωμένους. 11  Μετά από αυτόν ήταν ο Σαμμάχ, ο γιος του Αγαί του Αραρίτη. Οι Φιλισταίοι συγκεντρώθηκαν στη Λεχί, όπου υπήρχε ένα χωράφι γεμάτο φακή· και ο λαός τράπηκε σε φυγή εξαιτίας των Φιλισταίων. 12  Εκείνος όμως στάθηκε στη μέση του χωραφιού και το υπερασπίστηκε και συνέχισε να σκοτώνει τους Φιλισταίους, ώστε ο Ιεχωβά χάρισε μια μεγάλη νίκη.*+ 13  Τρεις από τους 30 επικεφαλής κατέβηκαν στη διάρκεια του θερισμού στη σπηλιά της Οδολλάμ+ όπου βρισκόταν ο Δαβίδ, ενώ ένας λόχος* Φιλισταίων είχε στρατοπεδεύσει στην κοιλάδα των Ρεφαΐμ.+ 14  Εκείνο το διάστημα ο Δαβίδ ήταν στον οχυρό τόπο,+ υπήρχε δε μια προφυλακή των Φιλισταίων στη Βηθλεέμ. 15  Και ο Δαβίδ εξέφρασε μια επιθυμία: «Μακάρι να έπινα νερό από τη στέρνα που είναι κοντά στην πύλη της Βηθλεέμ!» 16  Τότε αυτοί οι τρεις κραταιοί πολεμιστές εισέβαλαν στο στρατόπεδο των Φιλισταίων και έβγαλαν νερό από τη στέρνα κοντά στην πύλη της Βηθλεέμ και το έφεραν στον Δαβίδ· αυτός όμως αρνήθηκε να το πιει και το έχυσε ως σπονδή στον Ιεχωβά.+ 17  Είπε: «Μου είναι αδιανόητο, Ιεχωβά, να το κάνω αυτό! Είναι δυνατόν να πιω το αίμα+ των αντρών που πήγαν με κίνδυνο της ζωής* τους;» Έτσι λοιπόν, αρνήθηκε να το πιει. Αυτά έκαναν οι τρεις κραταιοί πολεμιστές του. 18  Ο Αβισαί,+ ο αδελφός του Ιωάβ, ο γιος της Σερουίας,+ ήταν ο επικεφαλής τριών άλλων· αυτός σκότωσε με το δόρυ του πάνω από 300 άντρες και είχε φήμη όμοια με των τριών.+ 19  Μολονότι ήταν ο πιο διακεκριμένος από αυτούς τους τρεις και ήταν αρχηγός τους, δεν έφτασε τους πρώτους τρεις. 20  Ο Βεναΐας,+ ο γιος του Ιωδαέ, ήταν ένας θαρραλέος άνθρωπος* ο οποίος έκανε πολλούς άθλους στην Καβσεήλ.+ Σκότωσε τους δύο γιους του Αριήλ από τον Μωάβ και κατέβηκε μέσα σε έναν νερόλακκο κάποια ημέρα που χιόνιζε και σκότωσε ένα λιοντάρι.+ 21  Επίσης σκότωσε έναν υπερμεγέθη Αιγύπτιο. Παρότι ο Αιγύπτιος κρατούσε δόρυ, αυτός του επιτέθηκε με ένα ραβδί και του άρπαξε το δόρυ από το χέρι και τον σκότωσε με το ίδιο του το δόρυ. 22  Αυτά έκανε ο Βεναΐας, ο γιος του Ιωδαέ, και είχε φήμη όμοια με των τριών κραταιών πολεμιστών. 23  Μολονότι ήταν πιο διακεκριμένος ακόμη και από τους τριάντα, δεν έφτασε τους τρεις. Ο Δαβίδ όμως τον διόρισε επικεφαλής της σωματοφυλακής του. 24  Ο Ασαήλ,+ ο αδελφός του Ιωάβ, ήταν από τους τριάντα. Επίσης μεταξύ των τριάντα ήταν: ο Ελχανάν ο γιος του Δωδώ από τη Βηθλεέμ,+ 25  ο Σαμμάχ ο Αρωδίτης, ο Ελικά ο Αρωδίτης, 26  ο Χελής+ ο Φαλτίτης, ο Ιρά+ ο γιος του Ικκής του Θεκωίτη, 27  ο Αβί-έζερ+ ο Αναθωθίτης,+ ο Μεβουνναΐ ο Χουσαθίτης, 28  ο Ζαλμών ο Αχωχίτης, ο Μαχαραΐ+ ο Νετωφαθίτης, 29  ο Χελέβ ο γιος του Βαανάχ του Νετωφαθίτη, ο Ιτταΐ ο γιος του Ριβαΐ από τη Γαβαά των Βενιαμινιτών, 30  ο Βεναΐας+ ο Πιραθωνίτης, ο Ιδδαΐ από τις κοιλάδες των χειμάρρων* του Γαάς,+ 31  ο Αβί-αλβών ο Αρβαθίτης, ο Αζμαβέθ ο Βαρουμίτης, 32  ο Ελιαβά ο Σααλβωνίτης, οι γιοι του Ιασήν, ο Ιωνάθαν, 33  ο Σαμμάχ ο Αραρίτης, ο Αχιάμ ο γιος του Σαράρ του Αραρίτη, 34  ο Ελιφελέτ ο γιος του Αασβαΐ του γιου του Μααχαθίτη, ο Ελιάμ ο γιος του Αχιτόφελ+ του Γιλωνίτη, 35  ο Εσρώ ο Καρμηλίτης, ο Φααραΐ ο Αρβίτης, 36  ο Ιγάλ ο γιος του Νάθαν από τη Ζωβά, ο Βανί ο Γαδίτης, 37  ο Σελέκ ο Αμμωνίτης, ο Ναχαραΐ ο Βηρωθίτης, ο οπλοφόρος του Ιωάβ, του γιου της Σερουίας, 38  ο Ιρά ο Ιεθρίτης, ο Γαρήβ ο Ιεθρίτης+ 39  και ο Ουρίας+ ο Χετταίος—συνολικά 37.

Υποσημειώσεις

Ή αλλιώς «ο ευχάριστος».
Ή αλλιώς «σωτηρία».
Ή αλλιώς «σωτηρία».
Ή αλλιώς «καταυλισμός».
Ή αλλιώς «ψυχής».
Κυριολεκτικά «γιος γενναίου ανθρώπου».