Το Δεύτερο των Χρονικών 30:1-27
-
Ο Εζεκίας γιορτάζει το Πάσχα (1-27)
30 Ο Εζεκίας έστειλε μήνυμα σε όλο τον Ισραήλ+ και τον Ιούδα, μάλιστα έγραψε και επιστολές στον Εφραΐμ και στον Μανασσή,+ να έρθουν στον οίκο του Ιεχωβά στην Ιερουσαλήμ για να γιορτάσουν το Πάσχα για τον Ιεχωβά, τον Θεό του Ισραήλ.+
2 Ωστόσο, ο βασιλιάς, οι άρχοντές του και όλη η εκκλησία στην Ιερουσαλήμ αποφάσισαν να γιορτάσουν το Πάσχα τον δεύτερο μήνα,+
3 διότι δεν είχαν καταφέρει να το γιορτάσουν στον καθορισμένο καιρό,+ καθώς δεν είχαν αγιάσει τον εαυτό τους αρκετοί ιερείς+ ούτε είχε συγκεντρωθεί ο λαός στην Ιερουσαλήμ.
4 Αυτή η διευθέτηση φάνηκε σωστή στα μάτια του βασιλιά και όλης της εκκλησίας.
5 Αποφάσισαν λοιπόν να κάνουν αναγγελία σε όλο τον Ισραήλ, από τη Βηρ-σαβεέ μέχρι τη Δαν,+ ώστε να έρθουν και να γιορτάσουν το Πάσχα για τον Ιεχωβά, τον Θεό του Ισραήλ, στην Ιερουσαλήμ, διότι ως σύνολο δεν το είχαν γιορτάσει σύμφωνα με όσα είναι γραμμένα.+
6 Τότε οι αγγελιοφόροι* πήγαν σε όλο τον Ισραήλ και τον Ιούδα με τις επιστολές από τον βασιλιά και τους άρχοντές του, όπως είχε διατάξει ο βασιλιάς, λέγοντας: «Λαέ του Ισραήλ, επιστρέψτε στον Ιεχωβά, τον Θεό του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ισραήλ, για να επιστρέψει και εκείνος στο υπόλοιπο που διέφυγε από το χέρι των βασιλιάδων της Ασσυρίας.+
7 Μην είστε σαν τους προπάτορές σας και σαν τους αδελφούς σας που ενήργησαν άπιστα προς τον Ιεχωβά, τον Θεό των προπατόρων τους, ώστε εκείνος τους έκανε φρικτό θέαμα, όπως βλέπετε.+
8 Μη γίνεστε λοιπόν πεισματάρηδες όπως οι προπάτορές σας.+ Υποταχθείτε στον Ιεχωβά και ελάτε στο αγιαστήριό του,+ το οποίο εκείνος έχει αγιάσει για πάντα, και υπηρετήστε τον Ιεχωβά τον Θεό σας, για να απομακρυνθεί από εσάς ο φλογερός θυμός του.+
9 Διότι, όταν επιστρέψετε στον Ιεχωβά, οι αιχμαλωτιστές των αδελφών σας και των γιων σας θα τους δείξουν έλεος+ και θα τους επιτρέψουν να γυρίσουν σε αυτή τη γη,+ γιατί ο Ιεχωβά ο Θεός σας είναι συμπονετικός* και ελεήμων,+ και δεν θα αποστρέψει το πρόσωπό του από εσάς αν επιστρέψετε σε αυτόν».+
10 Οι αγγελιοφόροι* λοιπόν πήγαν από πόλη σε πόλη σε όλη τη γη του Εφραΐμ και του Μανασσή,+ ως και τον Ζαβουλών, αλλά τους περιγελούσαν και τους χλεύαζαν.+
11 Εντούτοις, κάποια άτομα από τον Ασήρ, τον Μανασσή και τον Ζαβουλών ταπείνωσαν τον εαυτό τους και πήγαν στην Ιερουσαλήμ.+
12 Το χέρι του αληθινού Θεού ήταν επίσης στον Ιούδα προκειμένου να τους ενώσει* για να εκτελέσουν αυτό που είχαν διατάξει ο βασιλιάς και οι άρχοντες σύμφωνα με τον λόγο του Ιεχωβά.
13 Και συγκεντρώθηκε στην Ιερουσαλήμ πλήθος λαού για να τηρήσει τη Γιορτή των Άζυμων Άρτων+ τον δεύτερο μήνα·+ ήταν μια πολύ μεγάλη εκκλησία.
14 Σηκώθηκαν και αφαίρεσαν τα θυσιαστήρια που υπήρχαν στην Ιερουσαλήμ,+ καθώς και όλα τα θυσιαστήρια του θυμιάματος,+ και τα πέταξαν στην κοιλάδα Κιδρόν.
15 Έπειτα έσφαξαν τη θυσία του Πάσχα τη δέκατη τέταρτη ημέρα του δεύτερου μήνα. Οι ιερείς και οι Λευίτες ντράπηκαν, γι’ αυτό αγίασαν τον εαυτό τους και έφεραν ολοκαυτώματα στον οίκο του Ιεχωβά.
16 Στάθηκαν στις συνηθισμένες θέσεις τους, σύμφωνα με τον Νόμο του Μωυσή, του ανθρώπου του αληθινού Θεού· κατόπιν οι ιερείς ράντιζαν το θυσιαστήριο με το αίμα+ που λάβαιναν από το χέρι των Λευιτών.
17 Επειδή πολλοί στην εκκλησία δεν είχαν αγιάσει τον εαυτό τους, οι Λευίτες ήταν υπεύθυνοι για τη σφαγή των θυσιών του Πάσχα για όλους όσους δεν ήταν καθαροί,+ προκειμένου να τους αγιάσουν για τον Ιεχωβά.
18 Διότι πολλοί από τον λαό, ιδίως όσοι είχαν έρθει από τον Εφραΐμ, τον Μανασσή,+ τον Ισσάχαρ και τον Ζαβουλών, δεν είχαν καθαρίσει τον εαυτό τους, αλλά παρ’ όλα αυτά έφαγαν το Πάσχα, αντίθετα με όσα είναι γραμμένα. Ο Εζεκίας όμως προσευχήθηκε για αυτούς, λέγοντας: «Ας δείξει ο Ιεχωβά, που είναι αγαθός,+ επιείκεια για
19 τον καθέναν που έχει ετοιμάσει την καρδιά του ώστε να αναζητήσει τον αληθινό Θεό,+ τον Ιεχωβά, τον Θεό των προπατόρων του, έστω και αν δεν έχει εξαγνιστεί σύμφωνα με τον κανόνα της αγιότητας».+
20 Και ο Ιεχωβά άκουσε τον Εζεκία και συγχώρησε* τον λαό.
21 Έτσι λοιπόν, οι Ισραηλίτες που βρίσκονταν στην Ιερουσαλήμ τήρησαν τη Γιορτή των Άζυμων Άρτων+ επί εφτά ημέρες με μεγάλη χαρά,+ και οι Λευίτες και οι ιερείς αινούσαν τον Ιεχωβά κάθε ημέρα, παίζοντας δυνατά τα μουσικά τους όργανα για τον Ιεχωβά.+
22 Επιπλέον, ο Εζεκίας μίλησε ενθαρρυντικά σε όλους τους Λευίτες* που υπηρετούσαν τον Ιεχωβά με φρόνηση. Και έτρωγαν σε όλη τη διάρκεια της γιορτής επί εφτά ημέρες,+ προσφέροντας θυσίες συμμετοχής+ και αποδίδοντας ευχαριστίες στον Ιεχωβά, τον Θεό των προπατόρων τους.
23 Κατόπιν όλη η εκκλησία αποφάσισε να τηρήσει τη γιορτή επί εφτά ακόμη ημέρες, και έτσι την τήρησαν επί εφτά ακόμη ημέρες με χαρά.+
24 Ο βασιλιάς Εζεκίας του Ιούδα συνεισέφερε για την εκκλησία 1.000 ταύρους και 7.000 πρόβατα, οι δε άρχοντες συνεισέφεραν για την εκκλησία 1.000 ταύρους και 10.000 πρόβατα·+ και πάρα πολλοί ιερείς αγίαζαν τον εαυτό τους.+
25 Και όλη η εκκλησία του Ιούδα, οι ιερείς, οι Λευίτες, όλη η εκκλησία που ήρθε από τον Ισραήλ,+ καθώς και οι ξένοι κάτοικοι+ που ήρθαν από τη γη του Ισραήλ και οι ξένοι που ζούσαν στον Ιούδα συνέχισαν να χαίρονται.
26 Και υπήρχε μεγάλη χαρά στην Ιερουσαλήμ, γιατί από τις ημέρες του Σολομώντα, του γιου του Δαβίδ, του βασιλιά του Ισραήλ, δεν είχε γίνει κάτι τέτοιο στην Ιερουσαλήμ.+
27 Τελικά οι Λευίτες ιερείς σηκώθηκαν και ευλόγησαν τον λαό·+ και ο Θεός άκουσε τη φωνή τους, και η προσευχή τους έφτασε στην άγια κατοικία του, τους ουρανούς.
