ΠΟΛΥ προτού δημιουργήσει τους ανθρώπους, ο Θεός δημιούργησε πολλά αόρατα πνευματικά πλάσματα​—τους αγγέλους. Στην Εδέμ, ένας στασιαστικός άγγελος, ο οποίος έγινε γνωστός ως Σατανάς ο Διάβολος, επιδίωξε με πανουργία να βάλει την Εύα στον πειρασμό να φάει τον καρπό του ενός και μοναδικού δέντρου από το οποίο ο Θεός τούς είχε απαγορεύσει να φάνε.

Χρησιμοποιώντας ως φερέφωνο ένα φίδι, ο Σατανάς υπαινίχθηκε ότι ο Θεός κατακρατούσε κάτι επιθυμητό από τη γυναίκα και το σύζυγό της. Ο άγγελος αυτός είπε στην Εύα ότι η ίδια και ο σύζυγός της δεν θα πέθαιναν αν έτρωγαν τον απαγορευμένο καρπό. Επομένως, ο Σατανάς κατηγόρησε τον Θεό ότι έλεγε ψέματα στα ανθρώπινα παιδιά Του. Αυτός ο Απατεώνας παρουσίασε την ανυπακοή στον Θεό ως ελκυστική πορεία ενέργειας η οποία θα οδηγούσε σε διαφώτιση και ελευθερία. Αλλά όλα αυτά ήταν ψέμα​—μάλιστα το πρώτο ψέμα που ειπώθηκε ποτέ στη γη. Το επίμαχο ζήτημα ήταν στην πραγματικότητα η κυριαρχία του Θεού, με άλλα λόγια, η υπέρτατη διακυβέρνησή του​—το αν ο Θεός έχει το δικαίωμα να κυβερνάει και το αν ασκεί αυτό το δικαίωμα με δίκαιο τρόπο και έχοντας υπόψη τα καλύτερα συμφέροντα των υπηκόων του.

Η Εύα πίστεψε το ψέμα του Σατανά. Άρχισε να επιθυμεί τον καρπό, και στη συνέχεια έφαγε από αυτόν. Ύστερα έδωσε και στο σύζυγό της, και έφαγε και εκείνος. Ως εκ τούτου, έγιναν αμαρτωλοί. Αυτή η φαινομενικά απλή πράξη αποτελούσε στην πραγματικότητα εκδήλωση στασιασμού. Επιλέγοντας εσκεμμένα να παρακούσουν την εντολή του Θεού, ο Αδάμ και η Εύα απέρριψαν τη διακυβέρνηση του Δημιουργού ο οποίος τους είχε δώσει τα πάντα​—μεταξύ αυτών και τέλεια ζωή.

Ο Θεός ζήτησε λογαριασμό από τους στασιαστές για τις πράξεις τους. Προείπε τον ερχομό του υποσχεμένου Σπέρματος, ή αλλιώς Ελευθερωτή, ο οποίος θα κατέστρεφε τον Σατανά, εκείνον τον οποίο αντιπροσώπευε το φίδι. Ο Θεός ανέβαλε για ένα διάστημα την εκτέλεση της θανατικής ποινής για τον Αδάμ και την Εύα, δείχνοντας έτσι έλεος στους αγέννητους απογόνους τους. Εκείνα τα παιδιά θα είχαν μια βάση για ελπίδα επειδή Αυτός τον οποίο θα έστελνε ο Θεός θα αναιρούσε τα τραγικά επακόλουθα του στασιασμού στην Εδέμ. Το πώς θα εκπληρωνόταν ο σκοπός του Θεού σχετικά με αυτόν τον μελλοντικό Σωτήρα​—και το ποιος θα ήταν ο Απεσταλμένος​—αποκαλύφτηκε σταδιακά καθώς προχωρούσε η συγγραφή της Αγίας Γραφής.

Ο Θεός έδιωξε τον Αδάμ και την Εύα από τον Παράδεισο. Θα απαιτούνταν ιδρώτας και μόχθος για να εξασφαλίζουν τα προς το ζην καλλιεργώντας το έδαφος έξω από τον κήπο της Εδέμ. Με τον καιρό, η Εύα έμεινε έγκυος και γέννησε τον Κάιν, το πρώτο παιδί του Αδάμ και της Εύας. Το ζευγάρι απέκτησε και άλλους γιους και κόρες, μεταξύ των οποίων τον Άβελ και τον Σηθ, τον προπάτορα του Νώε.

—Βασίζεται στο βιβλίο Γένεση, κεφάλαια 3 ως 5, και στο εδάφιο Αποκάλυψη 12:9.