1. Ποια συγκεκριμένη εντολή έδωσε ο Ιησούς στους μαθητές του; (Βλέπε εικόνα εξωφύλλου.)

ΤΟ ΒΡΑΔΥ πριν από τον θάνατό του, ο Ιησούς έδωσε στους μαθητές του μια συγκεκριμένη εντολή. Τους είπε: «Όπως εγώ σας αγάπησα, να αγαπάτε και εσείς ο ένας τον άλλον». Και πρόσθεσε: «Από αυτό θα γνωρίσουν όλοι ότι είστε μαθητές μου​—αν έχετε αγάπη μεταξύ σας».​—Ιωάν. 13:34, 35.

2. Γιατί είναι σημαντικό να δείχνουμε αγάπη ο ένας στον άλλον;

² Ο Ιησούς είπε ότι οι αληθινοί μαθητές του θα αναγνωρίζονταν ξεκάθαρα αν έδειχναν το ίδιο είδος αγάπης που εκδήλωσε εκείνος. Αυτή η δήλωση αλήθευε τον πρώτο αιώνα και εξακολουθεί να αληθεύει σήμερα. Είναι λοιπόν πολύ σημαντικό να υπερνικούμε οποιεσδήποτε δυσκολίες και να δείχνουμε αγάπη ο ένας στον άλλον.

3. Τι θα εξετάσουμε σε αυτό το άρθρο;

³ Λόγω της ανθρώπινης ατέλειας, μας είναι δύσκολο να δείχνουμε έντονη αγάπη ο ένας στον άλλον. Ωστόσο, πρέπει να προσπαθούμε να μιμούμαστε τον Χριστό. Σε αυτό το άρθρο, θα δούμε πώς μας βοηθάει η αγάπη να είμαστε ειρηνοποιοί, απροσωπόληπτοι και φιλόξενοι. Καθώς μελετάτε την ύλη, αναρωτηθείτε: “Τι μπορώ να μάθω από τους αδελφούς και τις αδελφές που εξακολουθούν να δείχνουν αγάπη ο ένας στον άλλον παρά τις δυσκολίες;”

4. Σύμφωνα με τα εδάφια Ματθαίος 5:23, 24, γιατί πρέπει να κάνουμε ειρήνη με έναν αδελφό που έχει κάτι εναντίον μας;

⁴ Ο Ιησούς μάς δίδαξε πόσο σημαντικό είναι να κάνουμε ειρήνη με έναν αδελφό που έχει κάτι εναντίον μας. (Διαβάστε Ματθαίος 5:23, 24) Τόνισε ότι χρειάζεται να διατηρούμε καλές σχέσεις με τους άλλους αν θέλουμε να ευαρεστούμε τον Θεό. Ο Ιεχωβά χαίρεται όταν κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε για να αποκαθιστούμε την ειρήνη με τους αδελφούς μας. Δεν θα δέχεται τη λατρεία μας αν κρατάμε μνησικακία και αρνούμαστε έστω και να προσπαθήσουμε να κάνουμε ειρήνη.​—1 Ιωάν. 4:20.

5. Γιατί δυσκολευόταν ο Μαρκ να κάνει ειρήνη;

⁵ Σε κάποιες περιπτώσεις, μπορεί να δυσκολευόμαστε να κάνουμε ειρήνη. Γιατί; Προσέξτε τι συνέβη στον Μαρκ. * Πληγώθηκε όταν ένας αδελφός τον επέκρινε και είπε κάποια άσχημα πράγματα για αυτόν σε άλλους στην εκκλησία. Πώς αντέδρασε ο Μαρκ; «Έχασα τον έλεγχο και έγινα έξω φρενών», θυμάται. Έπειτα όμως μετάνιωσε για τη συμπεριφορά του και επιχείρησε να ζητήσει συγνώμη από τον αδελφό και να αποκαταστήσει την ειρήνη μαζί του. Αλλά ο αδελφός δεν άκουγε κουβέντα. Αρχικά, ο Μαρκ σκέφτηκε: “Γιατί να συνεχίσω εγώ την προσπάθεια αν αυτός δεν θέλει να κάνουμε ειρήνη;” Εντούτοις, ο επίσκοπος περιοχής τον πρότρεψε να μην εγκαταλείψει τις προσπάθειες. Τι έκανε ο Μαρκ;

6. (α) Πώς επιδίωξε την ειρήνη ο Μαρκ; (β) Πώς εφάρμοσε ο Μαρκ τα εδάφια Κολοσσαείς 3:13, 14;

⁶ Όταν ο Μαρκ ανέλυσε τον τρόπο σκέψης του, συνειδητοποίησε ότι υστερούσε σε ταπεινοφροσύνη και είχε τάσεις αυτοδικαίωσης. Αναγνώρισε ότι χρειαζόταν να αλλάξει στάση. (Κολ. 3:8, 9, 12) Πλησίασε ταπεινά τον αδελφό ξανά και ζήτησε συγνώμη για τη συμπεριφορά του. Επίσης του έγραψε γράμματα, στα οποία έλεγε πόσο λυπόταν και πόσο πολύ ήθελε να κάνουν μια καινούρια αρχή. Μάλιστα του πρόσφερε δωράκια που πίστευε ότι θα του άρεσαν. Δυστυχώς, ο αδελφός συνέχισε να κρατάει μνησικακία. Παρ’ όλα αυτά, ο Μαρκ συνέχισε να υπακούει στην εντολή του Ιησού να αγαπάει τον αδελφό του και να τον συγχωρεί. (Διαβάστε Κολοσσαείς 3:13, 14) Ακόμα και όταν οι άλλοι δεν ανταποκρίνονται στις προσπάθειές μας να κάνουμε ειρήνη, η αληθινή Χριστιανική αγάπη θα μας βοηθάει να τους συγχωρούμε και να προσευχόμαστε για μια θετική έκβαση.​—Ματθ. 18:21, 22· Γαλ. 6:9.

7. (α) Τι μας πρότρεψε ο Ιησούς να κάνουμε; (β) Ποια δύσκολη κατάσταση αντιμετώπισε η Λάρα;

⁷ Ο Ιησούς μάς πρότρεψε να φερόμαστε στους άλλους όπως θέλουμε να μας φέρονται. Πρόσθεσε ότι δεν πρέπει να περιορίζουμε την αγάπη μας μόνο σε εκείνους που μας την ανταποδίδουν. (Λουκ. 6:31-33) Αν και κάτι τέτοιο θα ήταν ασυνήθιστο, τι θα κάνετε αν κάποιος στην εκκλησία σάς αποφεύγει και δεν θέλει ούτε να σας χαιρετάει; Αυτό ακριβώς συνέβη στη Λάρα. Η ίδια εξηγεί: «Μια αδελφή με αγνοούσε εντελώς, και δεν ήξερα το γιατί. Αυτό μου δημιουργούσε μεγάλη ένταση και δεν είχα διάθεση να πάω στη συνάθροιση». Αρχικά, η Λάρα έκανε τον συλλογισμό: “Δεν φταίω εγώ. Στο κάτω κάτω, και άλλοι στην εκκλησία πιστεύουν ότι αυτή η αδελφή συμπεριφέρεται αλλόκοτα”.

8. Τι έκανε η Λάρα για να αποκαταστήσει την ειρήνη, και τι μας διδάσκει η εμπειρία της;

⁸ Η Λάρα έκανε βήματα για να αποκαταστήσει την ειρήνη. Προσευχήθηκε στον Ιεχωβά και αποφάσισε να μιλήσει στην αδελφή. Συζήτησαν για το πρόβλημα, αγκαλιάστηκαν και έκαναν ειρήνη. Όλα φαίνονταν μια χαρά. Η Λάρα συνεχίζει: «Αργότερα όμως, η αδελφή άρχισε να με αντιμετωπίζει πάλι με τον ίδιο τρόπο. Αποθαρρύνθηκα πολύ». Στην αρχή, η Λάρα πίστευε ότι θα μπορούσε να είναι χαρούμενη μόνο αν η άλλη αδελφή άλλαζε στάση. Αλλά τελικά κατάλαβε ότι το καλύτερο που μπορούσε να κάνει ήταν να συνεχίσει να συμπεριφέρεται στην αδελφή με αγάπη και να τη “συγχωρεί ανεπιφύλακτα”. (Εφεσ. 4:32–5:2) Η Λάρα θυμήθηκε ότι η αληθινή Χριστιανική αγάπη «δεν κρατάει λογαριασμό για το κακό. Ανέχεται τα πάντα, πιστεύει τα πάντα, ελπίζει τα πάντα, υπομένει τα πάντα». (1 Κορ. 13:5, 7) Η Λάρα ανέκτησε την ειρήνη διάνοιάς της. Με τον καιρό, η αδελφή άρχισε να της φέρεται πιο φιλικά. Αν επιδιώκετε την ειρήνη με τους αδελφούς και τις αδελφές σας και συνεχίζετε να τους αγαπάτε, μπορείτε να είστε βέβαιοι ότι «ο Θεός της αγάπης και της ειρήνης θα είναι μαζί σας».​—2 Κορ. 13:11.

9. Σύμφωνα με τα εδάφια Πράξεις 10:34, 35, γιατί χρειάζεται να είμαστε απροσωπόληπτοι;

⁹ Ο Ιεχωβά δεν είναι προσωπολήπτης. (Διαβάστε Πράξεις 10:34, 35) Όταν εμείς είμαστε απροσωπόληπτοι, αποδεικνύουμε ότι είμαστε παιδιά του. Υπακούμε στην εντολή να αγαπάμε τον πλησίον μας όπως τον εαυτό μας και διατηρούμε την ειρήνη της πνευματικής μας οικογένειας.​—Ρωμ. 12:9, 10· Ιακ. 2:8, 9.

10, 11. Πώς υπερνίκησε μια αδελφή τα αρνητικά της αισθήματα;

¹⁰ Για κάποιους ίσως δεν είναι εύκολο να παραμένουν απροσωπόληπτοι. Σκεφτείτε για παράδειγμα τι συνέβη σε μια αδελφή ονόματι Ρουθ. Στα εφηβικά της χρόνια, είχε μια άσχημη εμπειρία με κάποιο άτομο από άλλη χώρα. Πώς την επηρέασε αυτό; Η Ρουθ παραδέχεται: «Μισούσα οτιδήποτε σχετιζόταν με εκείνη τη χώρα. Νόμιζα ότι όλοι όσοι κατάγονταν από εκεί ήταν ίδιοι, ακόμα και οι αδελφοί και οι αδελφές». Πώς υπερνίκησε τα αρνητικά της αισθήματα;

¹¹ Η Ρουθ αναγνώρισε ότι έπρεπε να καταπολεμήσει την αρνητική της νοοτροπία. Διάβασε εμπειρίες και εκθέσεις από τη συγκεκριμένη χώρα στο Βιβλίο Έτους. Η ίδια λέει: «Προσπαθούσα να σκέφτομαι θετικά για τους ανθρώπους εκείνης της χώρας. Άρχισα να παρατηρώ ότι οι αδελφοί και οι αδελφές είχαν ζήλο για τον Ιεχωβά. Κατάλαβα ότι και αυτοί ανήκουν στην παγκόσμια αδελφότητά μας». Σταδιακά, η Ρουθ αντιλήφθηκε ότι χρειαζόταν να κάνει περισσότερα. Όπως εξηγεί: «Όποτε συναντούσα αδελφούς και αδελφές από εκεί, κατέβαλλα ιδιαίτερες προσπάθειες να τους συμπεριφέρομαι φιλικά. Συζητούσα μαζί τους και τους γνώριζα καλύτερα». Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Η Ρουθ λέει: «Με τον καιρό, τα αρνητικά μου αισθήματα εξαφανίστηκαν».

12. Ποιο ήταν το πρόβλημα της Σάρας;

¹² Μερικοί ίσως είναι προσωπολήπτες χωρίς καν να το αντιλαμβάνονται. Για παράδειγμα, η Σάρα νόμιζε ότι ήταν απροσωπόληπτη επειδή δεν έκρινε τους άλλους με βάση τη φυλή τους, την οικονομική τους κατάσταση ή τη θέση ευθύνης τους στην οργάνωση. Εντούτοις, παραδέχεται: «Άρχισα να αντιλαμβάνομαι ότι στην πραγματικότητα έδειχνα προσωποληψία». Με ποια έννοια; Η Σάρα προερχόταν από πολύ μορφωμένη οικογένεια και προτιμούσε να κάνει παρέα με άτομα που είχαν το ίδιο μορφωτικό επίπεδο με εκείνη. Μάλιστα κάποτε είπε σε έναν αδελφό: «Κάνω παρέα μόνο με μορφωμένους αδελφούς. Τους άλλους τους αποφεύγω». Σαφώς, χρειαζόταν να αλλάξει στάση. Πώς;

13. Τι μαθαίνουμε από το πώς άλλαξε η Σάρα τη στάση της;

¹³ Ένας επίσκοπος περιοχής βοήθησε τη Σάρα να αναλύσει τη στάση της. Η ίδια αφηγείται: «Με επαίνεσε για την πιστή μου υπηρεσία, για τις ωραίες μου απαντήσεις και για τη Βιβλική μου γνώση. Έπειτα μου εξήγησε ότι, καθώς η γνώση μας αυξάνει, χρειάζεται επίσης να καλλιεργούμε Χριστιανικές ιδιότητες όπως ταπεινοφροσύνη, μετριοφροσύνη και έλεος». Η Σάρα έλαβε σοβαρά υπόψη τα λόγια του. Όπως λέει: «Συνειδητοποίησα ότι αυτό που έχει πραγματική αξία είναι να δείχνουμε καλοσύνη και αγάπη». Ως αποτέλεσμα, άρχισε να βλέπει τους αδελφούς και τις αδελφές διαφορετικά. «Προσπαθούσα να καταλάβω ποιες ιδιότητες τους έκαναν πολύτιμους για τον Ιεχωβά», εξηγεί. Τι θα πούμε για εμάς; Ποτέ δεν πρέπει να νιώθουμε ανώτεροι από τους άλλους λόγω της μόρφωσής μας! Αν έχουμε έντονη αγάπη για «ολόκληρη την αδελφότητα», δεν θα είμαστε προσωπολήπτες.​—1 Πέτρ. 2:17.

14. Σύμφωνα με το εδάφιο Εβραίους 13:16, πώς νιώθει ο Ιεχωβά όταν δείχνουμε φιλοξενία στους άλλους;

¹⁴ Ο Ιεχωβά θεωρεί ιδιαίτερα πολύτιμη τη φιλοξενία. (Διαβάστε Εβραίους 13:16) Τη θεωρεί μέρος της λατρείας μας, ιδίως όταν βοηθάμε όσους βρίσκονται σε ανάγκη. (Ιακ. 1:27· 2:14-17) Συνεπώς, οι Γραφές μάς παροτρύνουν να “ακολουθούμε την πορεία της φιλοξενίας”. (Ρωμ. 12:13) Όταν είμαστε φιλόξενοι, δείχνουμε γνήσια αγάπη, στοργή και φιλία. Ο Ιεχωβά ευαρεστείται όταν προσφέρουμε στους άλλους ένα απλό κέρασμα, κάτι να πιουν, ένα γεύμα ή τον χρόνο και τη στοργική μας προσοχή. (1 Πέτρ. 4:8-10) Ωστόσο, κάποια πράγματα ίσως μας εμποδίζουν να είμαστε φιλόξενοι.

15, 16. (α) Γιατί ίσως διστάζουν μερικοί να δείξουν φιλοξενία; (β) Πώς υπερνίκησε τον δισταγμό της η Εντίτ;

¹⁵ Ίσως διστάζουμε να δείξουμε φιλοξενία λόγω των περιστάσεών μας. Προσέξτε το παράδειγμα μιας χήρας ονόματι Εντίτ. Προτού γίνει Μάρτυρας του Ιεχωβά, προτιμούσε να μην έχει και πολλές επαφές με τους άλλους. Θεωρούσε ότι άλλοι ήταν σε καλύτερη θέση να προσφέρουν φιλοξενία.

¹⁶ Αφότου έγινε Μάρτυρας του Ιεχωβά, η Εντίτ άλλαξε τρόπο σκέψης. Άρχισε να γίνεται φιλόξενη. Η ίδια αφηγείται: «Όταν χτιζόταν η καινούρια μας Αίθουσα Βασιλείας, ένας πρεσβύτερος με ρώτησε αν θα μπορούσα να φιλοξενήσω για δύο εβδομάδες κάποιο αντρόγυνο που θα ερχόταν να βοηθήσει στην οικοδόμηση. Θυμήθηκα πώς ευλόγησε ο Ιεχωβά τη χήρα από τα Σαρεπτά». (1 Βασ. 17:12-16) Η Εντίτ δέχτηκε να φιλοξενήσει εκείνο το αντρόγυνο. Ευλογήθηκε; Όπως εξηγεί: «Οι δύο εβδομάδες έγιναν δύο μήνες. Σε εκείνο το διάστημα, γίναμε πολύ καλοί φίλοι». Η Εντίτ έχει επίσης ευλογηθεί με στενούς φίλους μέσα στην εκκλησία. Τώρα κάνει σκαπανικό και της αρέσει να προσκαλεί στο σπίτι της για καφέ τα άτομα με τα οποία συνεργάζεται στη διακονία. Η ίδια λέει: «Όταν δίνω, αισθάνομαι υπέροχα! Και είναι αλήθεια ότι λαβαίνω και πολλές ευλογίες».​—Εβρ. 13:1, 2.

17. Τι συνειδητοποίησαν ο Λουκ και η σύζυγός του;

¹⁷ Ίσως είμαστε ήδη φιλόξενοι, αλλά μήπως έχουμε περιθώρια βελτίωσης; Για παράδειγμα, ο Λουκ και η σύζυγός του είναι φιλόξενο ζευγάρι. Συνήθιζαν να προσκαλούν τους γονείς, τους συγγενείς και τους στενούς φίλους τους, καθώς και τον επίσκοπο περιοχής με τη σύζυγό του. Ωστόσο, ο Λουκ λέει: «Συνειδητοποιήσαμε ότι προσκαλούσαμε μόνο όσους ανήκαν στον άμεσο κύκλο μας». Πώς βελτιώθηκαν όσον αφορά τη φιλοξενία;

18. Πώς βελτιώθηκαν ο Λουκ και η σύζυγός του όσον αφορά τη φιλοξενία;

¹⁸ Ο Λουκ και η σύζυγός του άλλαξαν άποψη όταν συλλογίστηκαν τα λόγια του Ιησού: «Αν αγαπάτε εκείνους που σας αγαπούν, ποια ανταμοιβή έχετε;» (Ματθ. 5:45-47) Αντιλήφθηκαν ότι χρειαζόταν να μιμηθούν τον Ιεχωβά, ο οποίος είναι γενναιόδωρος προς όλους. Γι’ αυτό, έβαλαν στόχο να προσκαλούν αδελφούς και αδελφές που δεν είχαν προσκαλέσει στο παρελθόν. Ο Λουκ λέει: «Τώρα όλοι απολαμβάνουμε πάρα πολύ αυτές τις παρέες. Όλοι ενθαρρύνονται και εποικοδομούνται».

19. Πώς αποδεικνύουμε ότι είμαστε μαθητές του Ιησού, και τι είστε αποφασισμένοι να κάνετε εσείς;

¹⁹ Εξετάσαμε πώς το να έχουμε έντονη αγάπη ο ένας για τον άλλον μάς βοηθάει να είμαστε ειρηνοποιοί, απροσωπόληπτοι και φιλόξενοι. Πρέπει να υπερνικούμε οποιαδήποτε αρνητικά αισθήματα και να αγαπάμε τους αδελφούς και τις αδελφές μας έντονα, από καρδιάς. Ενεργώντας έτσι, θα είμαστε ευτυχισμένοι και θα αποδεικνύουμε ότι είμαστε όντως μαθητές του Ιησού.​—Ιωάν. 13:17, 35.