1. Ποια ενθάρρυνση έδωσε ο Ιεχωβά τον καιρό του στασιασμού στην Εδέμ;

ΑΠΟ τότε που η ανθρωπότητα αμάρτησε και έγινε ατελής, ο Ιεχωβά έχει αποδείξει ότι είναι Θεός που παρέχει ενθάρρυνση. Αμέσως μετά τον στασιασμό στην Εδέμ, έδωσε στους μελλοντικούς απογόνους του Αδάμ έναν λόγο να αναθαρρήσουν. Δεν είχαν χαθεί τα πάντα για την ανθρώπινη οικογένεια. Από τη στιγμή που θα γινόταν κατανοητή, η προφητική υπόσχεση του εδαφίου Γένεση 3:15 θα έδινε στην ανθρωπότητα την ελπίδα ότι τελικά «το αρχικό φίδι», ο Σατανάς ο Διάβολος, και όλα τα πονηρά του έργα επρόκειτο να καταστραφούν.​—Αποκ. 12:9· 1 Ιωάν. 3:8.

2. Πώς ενθάρρυνε ο Ιεχωβά τον Νώε;

² Ο υπηρέτης του Ιεχωβά ο Νώε έζησε σε έναν ασεβή κόσμο όπου οι μόνοι άνθρωποι που λάτρευαν τον Ιεχωβά ήταν μέλη της οικογένειάς του. Καθώς ολόγυρά του οργίαζαν η βία και οι σεξουαλικές διαστροφές, ο Νώε θα μπορούσε να αποθαρρυνθεί. (Γέν. 6:4, 5, 11· Ιούδα 6) Αλλά ο Ιεχωβά τού έδωσε πληροφορίες χάρη στις οποίες βρήκε το αναγκαίο θάρρος για να εμμείνει στην προσπάθειά του να “περπατάει με τον Θεό”. (Γέν. 6:9) Ο Ιεχωβά είπε στον Νώε ότι επρόκειτο να φέρει το τέλος εκείνου του πονηρού κόσμου και του έδωσε οδηγίες για να διασφαλίσει τη σωτηρία της οικογένειάς του. (Γέν. 6:13-18) Ο Ιεχωβά αποδείχτηκε για τον Νώε Θεός ενθάρρυνσης.

3. Πώς ενθαρρύνθηκε ο Ιησούς του Ναυή; (Βλέπε εικόνα στην αρχή του άρθρου.)

³ Αργότερα, και ο Ιησούς του Ναυή είχε να φέρει σε πέρας ένα δύσκολο εγχείρημα: να εγκαταστήσει τον λαό του Θεού στην Υποσχεμένη Γη. Μεταξύ άλλων χρειαζόταν να νικήσουν τους ισχυρούς στρατούς των εθνών που κατείχαν εκείνα τα εδάφη. Ο Ιησούς του Ναυή είχε κάθε λόγο να ανησυχεί. Ο Ιεχωβά το γνώριζε αυτό και έδωσε στον Μωυσή την εντολή να τον καθησυχάσει. Συγκεκριμένα είπε: «Διόρισε τον Ιησού και ενθάρρυνέ τον και ενίσχυσέ τον, επειδή εκείνος θα περάσει απέναντι μπροστά από αυτόν τον λαό και εκείνος θα τους οδηγήσει για να κληρονομήσουν τη γη που θα δεις». (Δευτ. 3:28) Προτού ο Ιησούς του Ναυή αναλάβει δράση, ο Ιεχωβά τον ενθάρρυνε με τα εξής λόγια: «Δεν σε διατάζω εγώ; Να είσαι θαρραλέος και ισχυρός. Μην τρομάξεις ούτε να φοβηθείς, επειδή ο Ιεχωβά ο Θεός σου είναι μαζί σου όπου και αν πηγαίνεις». (Ιησ. Ναυή 1:1, 9) Πόσο θα τον καθησύχασε αυτή η ενθάρρυνση!

4, 5. (α) Πώς ενθάρρυνε ο Ιεχωβά τον αρχαίο λαό του; (β) Πώς ενθάρρυνε ο Ιεχωβά τον Γιο του;

⁴ Ο Ιεχωβά, εκτός του ότι ενθάρρυνε μεμονωμένα άτομα, έλεγε επίσης λόγια ενθάρρυνσης στον λαό του ως σύνολο. Εξαγγέλλοντας μια προφητεία που αργότερα θα παρηγορούσε τους αιχμάλωτους Ιουδαίους στη Βαβυλώνα, ο Ιεχωβά δήλωσε: «Μη φοβάσαι, γιατί εγώ είμαι μαζί σου. Μην ανησυχείς, γιατί εγώ είμαι ο Θεός σου. Θα σε ενδυναμώσω, ναι, θα σε βοηθήσω· θα σε κρατήσω γερά με το δεξί μου χέρι της δικαιοσύνης». (Ησ. 41:10) Οι πρώτοι Χριστιανοί είχαν την ίδια βεβαιότητα, όπως και ο λαός του Θεού σήμερα.​—Διαβάστε 2 Κορινθίους 1:3, 4.

⁵ Αλλά και ο ίδιος ο Ιησούς έλαβε ενθάρρυνση από τον Πατέρα του. Όταν βαφτίστηκε, άκουσε μια φωνή από τον ουρανό να λέει: «Αυτός είναι ο Γιος μου ο αγαπητός, τον οποίο έχω επιδοκιμάσει». (Ματθ. 3:17) Πόσο πρέπει να τον ενίσχυαν αυτά τα λόγια σε όλη την επίγεια διακονία του!

6. Πώς παρέχει ενθάρρυνση η παραβολή για τα τάλαντα;

⁶ Ο Ιησούς μιμούνταν το παράδειγμα του Πατέρα του. Η παραβολή για τα τάλαντα, την οποία αφηγήθηκε ο Ιησούς στα πλαίσια της προφητείας του για την τελική περίοδο του συστήματος πραγμάτων, ενθαρρύνει την πιστότητα. Ο κύριος τίμησε καθέναν από τους πιστούς δούλους με τα λόγια: «Πολύ καλά, αγαθέ και πιστέ δούλε! Ήσουν πιστός σε λίγα. Θα σε διορίσω σε πολλά. Μπες στη χαρά του κυρίου σου». (Ματθ. 25:21, 23) Τι ισχυρή ενθάρρυνση για να συνεχίσουμε να υπηρετούμε τον Ιεχωβά πιστά!

7. Πώς ενθάρρυνε ο Ιησούς τους αποστόλους του και ιδιαίτερα τον Πέτρο;

⁷ Οι απόστολοι του Ιησού πολλές φορές λογομαχούσαν για το ποιος ήταν μεγαλύτερος, αλλά εκείνος τους ενθάρρυνε υπομονετικά προτρέποντάς τους να είναι ταπεινοί και να γίνονται υπηρέτες, όχι αφεντικά. (Λουκ. 22:24-26) Ιδιαίτερα ο Πέτρος τον απογοήτευσε επανειλημμένα. (Ματθ. 16:21-23· 26:31-35, 75) Αντί να τον απορρίψει, ο Ιησούς τον ενθάρρυνε και μάλιστα του ανέθεσε να ενισχύει τους αδελφούς του.​—Ιωάν. 21:16.

8. Πώς ενθάρρυνε ο Εζεκίας τους στρατιωτικούς αρχηγούς και τον λαό του Ιούδα;

⁸ Ακόμα και προτού ο Γιος του Ιεχωβά έρθει στη γη και θέσει τέλειο παράδειγμα παροχής ενθάρρυνσης, οι πιστοί υπηρέτες του Ιεχωβά αντιλαμβάνονταν την ανάγκη να ενθαρρύνουν ο ένας τον άλλον. Όταν ο Εζεκίας αντιμετώπιζε την ασσυριακή απειλή, συγκέντρωσε τους στρατιωτικούς αρχηγούς και τον λαό του Ιούδα για να τους ενθαρρύνει. «Και ο λαός πήρε δύναμη από τα λόγια του».​—Διαβάστε 2 Χρονικών 32:6-8.

9. Τι μας διδάσκει το βιβλίο του Ιώβ για την παροχή ενθάρρυνσης;

⁹ Ο Ιώβ, παρότι χρειαζόταν ο ίδιος παρηγοριά, έδωσε στους τρεις “ανυπόφορους παρηγορητές” του ένα μάθημα ενθάρρυνσης. Τους είπε ότι, αν ήταν στη θέση τους, “θα τους ενίσχυε με τα λόγια του στόματός του, και η παρηγοριά των χειλιών του θα τους ανακούφιζε”. (Ιώβ 16:1-5) Εν τέλει, ο Ιώβ έλαβε ενθάρρυνση από τον Ελιού και από τον ίδιο τον Ιεχωβά.​—Ιώβ 33:24, 25· 36:1, 11· 42:7, 10.

10, 11. (α) Γιατί χρειαζόταν ενθάρρυνση η κόρη του Ιεφθάε; (β) Ποιοι αξίζουν παρόμοια ενθάρρυνση σήμερα;

¹⁰ Ένα άλλο αρχαίο παράδειγμα ατόμου που χρειαζόταν ενθάρρυνση είναι η κόρη του Ιεφθάε. Προτού βγει να πολεμήσει τους Αμμωνίτες, ο κριτής Ιεφθάε έκανε μια ευχή στον Ιεχωβά λέγοντάς του ότι, αν του έδινε τη νίκη, θα αφιέρωνε στην υπηρεσία Του στο αγιαστήριο το πρώτο άτομο που θα έβγαινε να τον συναντήσει μετά τη μάχη. Όπως εκτυλίχθηκαν τα πράγματα, το άτομο που βγήκε να γιορτάσει μαζί του τη νίκη του ήταν η κόρη του, το μοναδικό του παιδί. Η καρδιά του Ιεφθάε ράγισε. Αλλά εκπλήρωσε την ευχή του και έστειλε την παρθένα κόρη του στη Σηλώ για να υπηρετεί στη σκηνή της μαρτυρίας όλη την υπόλοιπη ζωή της.​—Κριτ. 11:30-35.

¹¹ Όσο δύσκολο και αν ήταν αυτό για τον Ιεφθάε, πρέπει να ήταν ακόμα δυσκολότερο για την κόρη του, η οποία συμμορφώθηκε πρόθυμα με την απόφαση του πατέρα της. (Κριτ. 11:36, 37) Αποποιήθηκε λοιπόν το δικαίωμα να παντρευτεί, να κάνει παιδιά και να διατηρήσει το όνομα και την κληρονομιά της οικογένειας. Αναμφίβολα είχε μεγάλη ανάγκη από παρηγοριά και ενθάρρυνση. Η Βιβλική αφήγηση αναφέρει: «Καθιερώθηκε το εξής έθιμο στον Ισραήλ: Κάθε χρόνο, οι κοπέλες του Ισραήλ πήγαιναν να δώσουν έπαινο στην κόρη του Ιεφθάε του Γαλααδίτη τέσσερις ημέρες τον χρόνο». (Κριτ. 11:39, 40) Οι ανύπαντροι Χριστιανοί που χρησιμοποιούν την αγαμία τους για να ασχολούνται περισσότερο με «τα πράγματα του Κυρίου» επίσης αξίζουν έπαινο και ενθάρρυνση.​—1 Κορ. 7:32-35.

12, 13. Πώς ενίσχυσε ο Πέτρος τους αδελφούς του;

¹² Το βράδυ πριν από τον θάνατό του, ο Ιησούς είπε στον απόστολο Πέτρο: «Σίμων, Σίμων, δες! Ο Σατανάς ζήτησε να σας κοσκινίσει όπως το σιτάρι. Αλλά εγώ έκανα δέηση για εσένα να μην εξαντληθεί η πίστη σου· και εσύ, όταν επιστρέψεις, ενίσχυσε τους αδελφούς σου».​—Λουκ. 22:31, 32.

¹³ Ο Πέτρος αποδείχτηκε στυλοβάτης της πρώτης Χριστιανικής εκκλησίας. (Γαλ. 2:9) Ενθάρρυνε τους αδελφούς του με το θαρραλέο του παράδειγμα την Πεντηκοστή αλλά και στα χρόνια που ακολούθησαν. Προς το τέλος της μακρόχρονης διακονίας του, έγραψε μια επιστολή στους συγχριστιανούς του. Εξηγώντας γιατί το έκανε αυτό, δήλωσε: «Σας έγραψα λίγα λόγια για να σας ενθαρρύνω και να σας διαβεβαιώσω ότι αυτή είναι η αληθινή παρ’ αξίαν καλοσύνη του Θεού. Μείνετε σταθεροί σε αυτήν». (1 Πέτρ. 5:12) Οι θεόπνευστες επιστολές του Πέτρου έχουν αποτελέσει πηγή ενθάρρυνσης για τους Χριστιανούς στο διάβα των αιώνων μέχρι και σήμερα. Πόσο χρειαζόμαστε αυτή την ενθάρρυνση καθώς προσμένουμε την εκπλήρωση των υποσχέσεων του Ιεχωβά!​—2 Πέτρ. 3:13.

14, 15. Πώς έχουν αποτελέσει πηγή ενθάρρυνσης για τους Χριστιανούς στο διάβα των αιώνων τα θεόπνευστα συγγράμματα του αποστόλου Ιωάννη;

¹⁴ Ο απόστολος Ιωάννης ήταν άλλος ένας στυλοβάτης της πρώτης Χριστιανικής εκκλησίας. Η καθηλωτική αφήγηση του Ευαγγελίου του σχετικά με τη διακονία του Ιησού υπήρξε πηγή ενθάρρυνσης για τους Χριστιανούς στο διάβα των αιώνων, και εξακολουθεί να είναι. Μόνο στο δικό του Ευαγγέλιο έχει καταγραφεί η δήλωση του Ιησού ότι η αγάπη είναι το διακριτικό γνώρισμα των αληθινών μαθητών του.​—Διαβάστε Ιωάννης 13:34, 35.

¹⁵ Οι τρεις επιστολές του Ιωάννη περιέχουν και αυτές πολύτιμες αλήθειες. Όταν νιώθουμε να «γονατίζουμε» από το βάρος της αμαρτίας, δεν παρηγορούμαστε διαβάζοντας ότι «το αίμα του Ιησού . . . μας καθαρίζει από κάθε αμαρτία»; (1 Ιωάν. 1:7) Και αν η καρδιά μας εξακολουθεί να μας καταδικάζει, δεν νιώθουμε έναν κόμπο στον λαιμό και δεν δακρύζουμε από ευγνωμοσύνη όταν διαβάζουμε ότι «ο Θεός είναι μεγαλύτερος από την καρδιά μας»; (1 Ιωάν. 3:20) Μόνο ο Ιωάννης έγραψε ότι «ο Θεός είναι αγάπη». (1 Ιωάν. 4:8, 16) Η δεύτερη και η τρίτη επιστολή του επαινούν τους Χριστιανούς που συνεχίζουν να «περπατούν στην αλήθεια».​—2 Ιωάν. 4· 3 Ιωάν. 3, 4.

16, 17. Πώς ενθάρρυνε ο απόστολος Παύλος τους πρώτους Χριστιανούς;

¹⁶ Τον πρώτο αιώνα, ο απόστολος που έκανε περισσότερα από κάθε άλλον για την ενθάρρυνση των αδελφών του ήταν πιθανώς ο Παύλος. Από ό,τι φαίνεται, κατά τις απαρχές της Χριστιανοσύνης, οι περισσότεροι απόστολοι παρέμεναν στην Ιερουσαλήμ όπου εξακολουθούσε να εδρεύει το κυβερνών σώμα. (Πράξ. 8:14· 15:2) Οι Χριστιανοί στην Ιουδαία κήρυτταν τον Χριστό σε ανθρώπους που λόγω της επιρροής του Ιουδαϊσμού πίστευαν σε έναν και μόνο Θεό. Από την άλλη πλευρά, ο απόστολος Παύλος στάλθηκε από το άγιο πνεύμα να κηρύξει στους ανθρώπους των εθνών του ελληνορωμαϊκού κόσμου, οι οποίοι λάτρευαν πολλούς θεούς.​—Γαλ. 2:7-9· 1 Τιμ. 2:7.

¹⁷ Ο Παύλος ταξίδεψε εκτεταμένα στην περιοχή όπου σήμερα είναι η Τουρκία, καθώς και στην Ελλάδα και στην Ιταλία, ιδρύοντας Χριστιανικές εκκλησίες ανάμεσα στους μη Ιουδαίους. Εκείνοι οι νεοπροσήλυτοι Χριστιανοί “υπέφεραν στα χέρια των συμπατριωτών τους” και χρειάζονταν ενθάρρυνση. (1 Θεσ. 2:14) Γύρω στο 50 Κ.Χ., ο Παύλος έγραψε στη νεοσύστατη εκκλησία της Θεσσαλονίκης: «Ευχαριστούμε πάντοτε τον Θεό όταν αναφέρουμε όλους εσάς στις προσευχές μας, γιατί θυμόμαστε διαρκώς το πιστό σας έργο, τον γεμάτο αγάπη κόπο σας και την υπομονή που δείχνετε». (1 Θεσ. 1:2, 3) Επίσης τους πρότρεψε να ενισχύουν ο ένας τον άλλον, λέγοντάς τους: «Να ενθαρρύνετε ο ένας τον άλλον και να εποικοδομείτε ο ένας τον άλλον».​—1 Θεσ. 5:11.

18. Πώς ενθάρρυνε το κυβερνών σώμα του πρώτου αιώνα τον Φίλιππο;

¹⁸ Το κυβερνών σώμα του πρώτου αιώνα αποδείχτηκε πηγή ενθάρρυνσης τόσο για εκείνους που ασκούσαν την ηγεσία όσο και για τους Χριστιανούς γενικά. Όταν ο ευαγγελιστής Φίλιππος κήρυξε για τον Χριστό στους Σαμαρείτες, είχε την πλήρη υποστήριξη του κυβερνώντος σώματος. Δύο μέλη του, ο Πέτρος και ο Ιωάννης, στάλθηκαν να προσευχηθούν για να λάβουν οι καινούριοι πιστοί άγιο πνεύμα. (Πράξ. 8:5, 14-17) Πόσο ενθαρρυντική πρέπει να ήταν αυτή η υποστήριξη εκ μέρους του κυβερνώντος σώματος τόσο για τον ίδιο τον Φίλιππο όσο και για εκείνους που είχε μεταστρέψει στη Χριστιανοσύνη!

19. Πώς επηρέασε την πρώτη Χριστιανική εκκλησία η επιστολή που έστειλε το κυβερνών σώμα;

¹⁹ Αργότερα, το κυβερνών σώμα κλήθηκε να αποφασίσει αν οι μη Ιουδαίοι Χριστιανοί έπρεπε να περιτέμνονται, όπως απαιτούσε ο Νόμος του Μωυσή από τους Ιουδαίους. (Πράξ. 15:1, 2) Υπό την καθοδήγηση του αγίου πνεύματος και κατόπιν λογικής ανάλυσης των Γραφών, οι υπεύθυνοι αδελφοί αποφάσισαν ότι αυτό δεν ήταν πλέον απαραίτητο, και έγραψαν μια σχετική επιστολή προς τις εκκλησίες. Εκπρόσωποι του κυβερνώντος σώματος στάλθηκαν να την παραδώσουν. Το αποτέλεσμα; Οι εκκλησίες «τη διάβασαν και χάρηκαν με την ενθάρρυνση».​—Πράξ. 15:27-32.

20. (α) Πώς ενθαρρύνει το Κυβερνών Σώμα σήμερα τη διεθνή αδελφότητα; (β) Ποιο ερώτημα θα απαντηθεί στο επόμενο άρθρο;

²⁰ Σήμερα, το Κυβερνών Σώμα των Μαρτύρων του Ιεχωβά παρέχει ενθάρρυνση στα μέλη των οικογενειών Μπέθελ, στους ειδικούς ολοχρόνιους διακόνους που υπηρετούν στον αγρό, αλλά και σε ολόκληρη τη διεθνή αδελφότητα των αληθινών Χριστιανών. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο με τον πρώτο αιώνα​—χαιρόμαστε με την ενθάρρυνση! Επιπρόσθετα, το 2015 το Κυβερνών Σώμα εξέδωσε το ειδικό βιβλιάριο Επιστρέψτε στον Ιεχωβά, το οποίο έχει αποδειχτεί πλούσια πηγή ενθάρρυνσης για πολλά άτομα σε όλο τον κόσμο. Αλλά μήπως μόνο όσοι βρίσκονται σε θέσεις εξουσίας οφείλουν να μιμούνται τον Ιεχωβά παρέχοντας ενθάρρυνση; Θα δούμε την απάντηση στο επόμενο άρθρο.