1. Ποιοι βοήθησαν να ιδρυθεί η εκκλησία των Φιλίππων;

ΟΤΑΝ ο απόστολος Παύλος, ο Σίλας, ο Λουκάς και ο Τιμόθεος έφτασαν στη ρωμαϊκή αποικία των Φιλίππων, βρήκαν εκεί πολλούς ανθρώπους που ενδιαφέρονταν για το άγγελμα της Βασιλείας. Αυτοί οι τέσσερις ζηλωτές αδελφοί βοήθησαν να ιδρυθεί μια εκκλησία, και όλοι οι μαθητές άρχισαν να συναθροίζονται, πιθανότατα στο σπίτι της Λυδίας, μιας φιλόξενης αδελφής.​—Πράξ. 16:40.

2. Ποια δύσκολη κατάσταση αντιμετώπισε έπειτα από λίγο εκείνη η εκκλησία;

² Έπειτα από λίγο, η νεοσύστατη εκκλησία αντιμετώπισε μια δύσκολη κατάσταση. Ο Σατανάς υποκίνησε εχθρούς της αλήθειας να εναντιωθούν λυσσαλέα στο έργο κηρύγματος που έκαναν εκείνοι οι όσιοι Χριστιανοί. Ο Παύλος και ο Σίλας συνελήφθησαν, υπέστησαν ξυλοδαρμό και φυλακίστηκαν. Όταν αφέθηκαν ελεύθεροι, επισκέφτηκαν τους καινούριους μαθητές και τους ενθάρρυναν. Έπειτα, ο Παύλος, ο Σίλας και ο Τιμόθεος έφυγαν από την πόλη ενώ ο Λουκάς προφανώς παρέμεινε εκεί. Τι θα έκαναν τώρα οι αδελφοί στη νεοσύστατη εκκλησία; Με τη βοήθεια του πνεύματος του Ιεχωβά, συνέχισαν ακάθεκτα να τον υπηρετούν. (Φιλιπ. 2:12) Ο Παύλος είχε κάθε λόγο να είναι περήφανος για αυτούς!

3. Σύμφωνα με τα εδάφια Φιλιππησίους 1:9-11, για ποια πράγματα προσευχόταν ο Παύλος;

³ Περίπου δέκα χρόνια αργότερα, ο Παύλος έγραψε μια επιστολή στην εκκλησία των Φιλίππων. Καθώς διαβάζετε αυτή την επιστολή, μπορείτε εύκολα να διακρίνετε την αγάπη που είχε ο Παύλος για τους αδελφούς του. «Σας αποζητώ όλους νιώθοντας τρυφερή στοργή σαν αυτήν που έχει ο Χριστός Ιησούς», έγραψε ο Παύλος. (Φιλιπ. 1:8) Τους έγραψε ότι προσευχόταν για αυτούς. Παρακαλούσε τον Ιεχωβά να τους βοηθάει να αφθονούν σε αγάπη, να βεβαιώνονται για τα πιο σπουδαία πράγματα, να είναι αψεγάδιαστοι, να μην κάνουν άλλους να προσκόπτουν και να συνεχίσουν να παράγουν δίκαιο καρπό. Αναμφίβολα συμφωνείτε ότι και εμείς σήμερα μπορούμε να ωφεληθούμε από τα εγκάρδια λόγια του Παύλου. Ας διαβάσουμε λοιπόν τι έγραψε στους Φιλιππησίους. (Διαβάστε Φιλιππησίους 1:9-11) Κατόπιν θα εξετάσουμε τα σημεία που ανέφερε και θα δούμε πώς μπορούμε να εφαρμόσουμε το καθένα από αυτά.

4. (α) Σύμφωνα με τα εδάφια 1 Ιωάννη 4:9, 10, πώς εκδήλωσε ο Ιεχωβά την αγάπη του για εμάς; (β) Πόσο πρέπει να αγαπάμε τον Θεό;

⁴ Ο Ιεχωβά εκδήλωσε τη μεγάλη αγάπη του για εμάς όταν έστειλε τον Γιο του στη γη να πεθάνει για τις αμαρτίες μας. (Διαβάστε 1 Ιωάννη 4:9, 10) Η ανιδιοτελής αγάπη του Θεού μάς υποκινεί να τον αγαπάμε. (Ρωμ. 5:8) Πόσο πρέπει να αγαπάμε τον Θεό; Ο Ιησούς απάντησε σε αυτό το ερώτημα όταν είπε σε έναν Φαρισαίο: «Πρέπει να αγαπάς τον Ιεχωβά τον Θεό σου με όλη σου την καρδιά και με όλη σου την ψυχή και με όλη σου τη διάνοια». (Ματθ. 22:36, 37) Δεν θέλουμε να αγαπάμε τον Θεό με μισή καρδιά. Αντίθετα, θέλουμε να δυναμώνει η αγάπη μας για αυτόν μέρα με τη μέρα. Ο Παύλος είπε στους Φιλιππησίους ότι η αγάπη τους έπρεπε “να αφθονεί όλο και περισσότερο”. Πώς μπορούμε να κάνουμε την αγάπη μας για τον Θεό πιο δυνατή;

5. Πώς μπορεί να γίνεται πιο δυνατή η αγάπη μας για τον Θεό;

⁵ Για να αγαπάμε τον Θεό, χρειάζεται να τον γνωρίζουμε. Η Γραφή λέει: «Όποιος δεν αγαπάει δεν έχει γνωρίσει τον Θεό, επειδή ο Θεός είναι αγάπη». (1 Ιωάν. 4:8) Ο απόστολος Παύλος έγραψε ότι η αγάπη μας για τον Θεό θα δυναμώνει καθώς αποκτούμε «ακριβή γνώση και πλήρη διάκριση» για Εκείνον. (Φιλιπ. 1:9) Όταν αρχίσαμε να μελετάμε την Αγία Γραφή, αναπτύξαμε αγάπη για τον Θεό με βάση την περιορισμένη γνώση που είχαμε τότε για τις θαυμάσιες ιδιότητές του. Στη συνέχεια, όσο περισσότερα μαθαίναμε για τον Ιεχωβά, τόσο δυνατότερη γινόταν η αγάπη μας για αυτόν. Να γιατί η τακτική μελέτη της Γραφής και ο στοχασμός γύρω από τον Λόγο του Θεού είναι από τα σημαντικότερα πράγματα στη ζωή μας!​—Φιλιπ. 2:16.

6. Σύμφωνα με τα εδάφια 1 Ιωάννη 4:11, 20, 21, πώς μπορούμε να αφθονούμε σε αγάπη;

⁶ Η μεγάλη αγάπη του Θεού για εμάς θα μας υποκινεί να αγαπάμε τους αδελφούς μας. (Διαβάστε 1 Ιωάννη 4:11, 20, 21) Ίσως νομίζουμε ότι η αγάπη για τους αδελφούς και τις αδελφές μας θα προκύψει αυτομάτως. Άλλωστε, λατρεύουμε τον Ιεχωβά και αγωνιζόμαστε να μιμούμαστε τις θαυμάσιες ιδιότητές του. Ακολουθούμε το παράδειγμα του Ιησού, του οποίου η αγάπη ήταν τόσο μεγάλη ώστε έδωσε τη ζωή του για εμάς. Παρ’ όλα αυτά, ενίοτε ίσως δυσκολευόμαστε να υπακούμε στην εντολή να αγαπάμε ο ένας τον άλλον. Σκεφτείτε ένα παράδειγμα από την εκκλησία των Φιλίππων.

7. Τι μαθαίνουμε από τη νουθεσία που έδωσε ο Παύλος στην Ευοδία και στη Συντύχη;

⁷ Η Ευοδία και η Συντύχη ήταν ζηλώτριες αδελφές που είχαν υπηρετήσει «στο πλευρό» του αποστόλου Παύλου. Ίσως όμως επέτρεψαν σε προσωπικές διαφορές να προκαλέσουν ρήξη μεταξύ τους. Στην επιστολή του προς την εκκλησία όπου υπηρετούσαν εκείνες οι αδελφές, ο Παύλος ανέφερε ονομαστικά την Ευοδία και τη Συντύχη και τους έδωσε τη σαφή νουθεσία «να εκδηλώνουν το ίδιο φρόνημα». (Φιλιπ. 4:2, 3) Ο Παύλος ένιωσε την ανάγκη να προτρέψει ολόκληρη την εκκλησία: «Να κάνετε τα πάντα χωρίς γογγυσμούς και λογομαχίες». (Φιλιπ. 2:14) Αναμφίβολα, αυτή η ξεκάθαρη συμβουλή βοήθησε, όχι μόνο εκείνες τις όσιες αδελφές, αλλά και όλα τα μέλη της εκκλησίας να ενισχύσουν τους δεσμούς αγάπης μεταξύ τους.

8. Ποιο είναι ένα μεγάλο εμπόδιο στην προσπάθειά μας να αγαπάμε τους αδελφούς μας, και πώς μπορούμε να το ξεπεράσουμε;

⁸ Όπως η Ευοδία και η Συντύχη, έτσι και εμείς ίσως συναντούμε ένα μεγάλο εμπόδιο στην προσπάθειά μας να καλλιεργήσουμε στενούς δεσμούς αγάπης με τους άλλους​—την τάση να εστιάζουμε στις ατέλειες. Όλοι κάνουμε λάθη κάθε μέρα. Αν εστιάζουμε συνεχώς την προσοχή μας στις ατέλειες των άλλων, η αγάπη μας για αυτούς θα ψυχρανθεί. Για παράδειγμα, αν κάποιος αδελφός ξεχάσει να μας βοηθήσει στην καθαριότητα της Αίθουσας Βασιλείας, μπορεί να εκνευριστούμε. Αν τότε αρχίσουμε να θυμόμαστε και όλα τα άλλα λάθη που ξέρουμε ότι έχει κάνει ο αδελφός μας, θα εκνευριστούμε ακόμα περισσότερο και η αγάπη μας για αυτόν θα μειωθεί. Αν βρεθείτε σε παρόμοια κατάσταση, θα ήταν καλό να συλλογιστείτε το εξής: Ο Ιεχωβά βλέπει τόσο τις δικές μας ατέλειες όσο και τις ατέλειες του αδελφού μας. Ωστόσο, παρ’ όλες αυτές τις ατέλειες, εξακολουθεί να αγαπάει και τον αδελφό μας και εμάς. Γι’ αυτόν τον λόγο, χρειάζεται να μιμούμαστε την αγάπη του Ιεχωβά και να διατηρούμε θετική άποψη για τους αδελφούς μας. Όταν καταβάλλουμε ένθερμες προσπάθειες για να αγαπάμε τους αδελφούς μας, ενισχύουμε τους δεσμούς ενότητας που έχουμε μαζί τους.​—Φιλιπ. 2:1, 2.

9. Ποια είναι μερικά από «τα πιο σπουδαία πράγματα» που αναφέρει ο Παύλος στην επιστολή του προς τους Φιλιππησίους;

⁹ Το άγιο πνεύμα ενέπνευσε τον Παύλο να δώσει στους Φιλιππησίους​—και σε όλους τους Χριστιανούς—​την εξής συμβουλή: «Να βεβαιώνεστε για τα πιο σπουδαία πράγματα». (Φιλιπ. 1:10) Μερικά από αυτά τα σπουδαία πράγματα είναι ο αγιασμός του ονόματος του Ιεχωβά, η εκπλήρωση των σκοπών του, καθώς και η ειρήνη και η ενότητα της εκκλησίας. (Ματθ. 6:9, 10· Ιωάν. 13:35) Όταν οικοδομούμε τη ζωή μας γύρω από αυτά τα σημαντικά πράγματα, αποδεικνύουμε ότι αγαπάμε τον Ιεχωβά.

10. Τι πρέπει να κάνουμε για να θεωρούμαστε αψεγάδιαστοι;

¹⁰ Ο Παύλος είπε επίσης ότι πρέπει “να είμαστε αψεγάδιαστοι”. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να είμαστε τέλειοι. Δεν μπορούμε να είμαστε αψεγάδιαστοι στον βαθμό στον οποίο είναι ο Ιεχωβά Θεός. Αλλά ο Ιεχωβά θα μας θεωρεί αψεγάδιαστους αν κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε για να βαθαίνουμε την αγάπη μας και να βεβαιωνόμαστε για τα πιο σπουδαία πράγματα. Ένας τρόπος με τον οποίο δείχνουμε την αγάπη μας είναι το να προσέχουμε όσο το δυνατόν περισσότερο ώστε να μην κάνουμε άλλους να προσκόπτουν.

11. Γιατί πρέπει να προσέχουμε ώστε να μην κάνουμε άλλους να προσκόπτουν;

¹¹ Η συμβουλή να μην κάνουμε άλλους να προσκόπτουν αποτελεί στην ουσία προειδοποίηση. Πώς θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι τέτοιο; Αιτία μπορεί να αποτελέσουν οι επιλογές μας όσον αφορά την ψυχαγωγία, το ντύσιμο ή ακόμα και την εργασία μας. Κάτι που κάνουμε ίσως να μην είναι κακό αυτό καθαυτό. Αν όμως οι επιλογές μας ενοχλήσουν τη συνείδηση κάποιου άλλου με αποτέλεσμα εκείνος να σκανδαλιστεί, τότε το ζήτημα είναι σοβαρό. Ο Ιησούς είπε ότι θα ήταν καλύτερα να μας κρεμάσουν στον λαιμό μια βαριά πέτρα και να μας ρίξουν στη θάλασσα παρά να σκανδαλίσουμε ένα από τα πρόβατά του!​—Ματθ. 18:6.

12. Τι μαθαίνουμε από το παράδειγμα που έθεσε ένα αντρόγυνο σκαπανέων;

¹² Προσέξτε πώς ένα αντρόγυνο σκαπανέων έλαβε σοβαρά υπόψη την προειδοποίηση του Ιησού. Στην εκκλησία τους υπήρχε ένα νεοβαφτισμένο αντρόγυνο. Εκείνα τα δύο καινούρια άτομα είχαν ανατραφεί πολύ συντηρητικά. Πίστευαν ότι οι Χριστιανοί δεν πρέπει να πηγαίνουν στον κινηματογράφο​—ούτε καν για να δουν μια αποδεκτή ταινία. Έπεσαν από τα σύννεφα όταν έμαθαν ότι οι σκαπανείς πήγαν και είδαν μια ταινία. Έπειτα από αυτό, οι σκαπανείς σταμάτησαν να πηγαίνουν στον κινηματογράφο μέχρι να εκπαιδεύσουν οι καινούριοι μαθητές τη συνείδησή τους ώστε να είναι πιο ισορροπημένη. (Εβρ. 5:14) Με την ανιδιοτελή τους πράξη, οι σκαπανείς απέδειξαν ότι αγαπούσαν τους καινούριους αδελφούς τους, όχι μόνο με λόγια, αλλά με έργα.​—Ρωμ. 14:19-21· 1 Ιωάν. 3:18.

13. Πώς θα μπορούσαμε να παρασύρουμε κάποιον ώστε να διαπράξει αμαρτία;

¹³ Μπορεί επίσης να κάνουμε κάποιον να προσκόψει αν τον παρασύρουμε ώστε να διαπράξει αμαρτία. Πώς θα μπορούσε να συμβεί αυτό; Σκεφτείτε το ακόλουθο σενάριο: Έπειτα από μακροχρόνιο, σκληρό αγώνα, ένας σπουδαστής της Γραφής καταφέρνει τελικά να θέσει υπό έλεγχο τον εθισμό του στο αλκοόλ. Αντιλαμβάνεται ότι πρέπει να απέχει εντελώς από αυτό. Κάνει γοργή πρόοδο και βαφτίζεται. Αργότερα, σε μια Χριστιανική παρέα, ο καλοπροαίρετος οικοδεσπότης προσφέρει στον καινούριο αδελφό ένα οινοπνευματώδες ποτό λέγοντας: «Τώρα είσαι Χριστιανός. Έχεις το πνεύμα του Ιεχωβά. Μια πτυχή του καρπού του πνεύματος είναι η εγκράτεια. Αν εκδηλώνεις εγκράτεια, θα μπορείς να πίνεις με μέτρο». Φανταστείτε ποιες θα είναι οι συνέπειες αν ο καινούριος αδελφός ακούσει αυτή την ασύνετη συμβουλή!

14. Πώς μας βοηθούν οι συναθροίσεις να εφαρμόζουμε τις συμβουλές του εδαφίου Φιλιππησίους 1:10;

¹⁴ Οι συναθροίσεις μας μάς βοηθούν να εφαρμόζουμε τις συμβουλές του εδαφίου Φιλιππησίους 1:10 με αρκετούς τρόπους. Πρώτον, το πρόγραμμα πλούσιας πνευματικής τροφής που απολαμβάνουμε εκεί μας υπενθυμίζει ποια πράγματα θεωρεί ο Ιεχωβά πιο σημαντικά. Δεύτερον, εκπαιδευόμαστε να εφαρμόζουμε όσα μαθαίνουμε ώστε να είμαστε αψεγάδιαστοι. Και τρίτον, παρακινούμαστε «σε αγάπη και καλά έργα». (Εβρ. 10:24, 25) Όσο περισσότερο ενθαρρυνόμαστε από τους αδελφούς μας, τόσο περισσότερο θα αυξάνεται η αγάπη μας για τον Θεό και για εκείνους. Αν αυτές οι δύο μεγάλες αγάπες γεμίζουν την καρδιά μας, θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να μη σκανδαλίζουμε τους αδελφούς μας.

15. Τι σημαίνει να είμαστε «γεμάτοι δίκαιο καρπό»;

¹⁵ Ο Παύλος προσευχόταν ένθερμα να είναι οι Φιλιππήσιοι «γεμάτοι δίκαιο καρπό». (Φιλιπ. 1:11) Αυτός ο “δίκαιος καρπός” αναμφίβολα περιλάμβανε την αγάπη τους για τον Ιεχωβά και για τον λαό του. Θα περιλάμβανε επίσης το να μιλούν σε άλλους για την πίστη τους στον Ιησού και για την υπέροχη ελπίδα τους. Το εδάφιο Φιλιππησίους 2:15 χρησιμοποιεί μια άλλη μεταφορική έκφραση: «Λάμπετε ως φωτοδότες στον κόσμο». Αυτό είναι εύστοχο επειδή ο Ιησούς είπε ότι οι μαθητές του είναι «το φως του κόσμου». (Ματθ. 5:14-16) Έδωσε επίσης στους ακολούθους του την εντολή να “κάνουν μαθητές” και είπε ότι θα ήταν «μάρτυρες . . . ως το πιο απομακρυσμένο μέρος της γης». (Ματθ. 28:18-20· Πράξ. 1:8) Παράγουμε «δίκαιο καρπό» όταν συμμετέχουμε δραστήρια σε αυτό το σημαντικότατο έργο.

16. Πώς δείχνουν τα εδάφια Φιλιππησίους 1:12-14 ότι μπορούμε να λάμπουμε ως φωτοδότες ακόμα και υπό δύσκολες περιστάσεις; (Βλέπε εικόνα εξωφύλλου.)

¹⁶ Όποιες και αν είναι οι περιστάσεις μας, μπορούμε να λάμπουμε ως φωτοδότες. Σε ορισμένες περιπτώσεις, κάτι που φαινομενικά αποτελεί εμπόδιο στη διακήρυξη των καλών νέων μπορεί να εξελιχθεί σε ευκαιρία για να κηρύξουμε. Για παράδειγμα, ο απόστολος Παύλος βρισκόταν σε κατ’ οίκον περιορισμό στη Ρώμη όταν έγραψε την επιστολή του προς τους Φιλιππησίους. Οι αλυσίδες του όμως δεν τον εμπόδιζαν να κηρύττει στους δεσμοφύλακες και στους επισκέπτες του. Ο Παύλος κήρυττε με ζήλο υπό εκείνες τις περιστάσεις, και αυτό έδινε στους αδελφούς πεποίθηση και θάρρος «για να αναγγέλλουν τον λόγο του Θεού άφοβα».​—Διαβάστε Φιλιππησίους 1:12-14· 4:22.

17. Αναφέρετε ένα σύγχρονο παράδειγμα καρποφορίας υπό δύσκολες περιστάσεις.

¹⁷ Πολλοί αδελφοί και αδελφές μας έχουν την ευκαιρία να μιμηθούν το θαρραλέο παράδειγμα του Παύλου. Ζουν σε χώρες όπου δεν μπορούν να κηρύττουν δημόσια ή από πόρτα σε πόρτα, γι’ αυτό βρίσκουν άλλους τρόπους για να διακηρύττουν τα καλά νέα. (Ματθ. 10:16-20) Σε μια τέτοια χώρα, ένας επίσκοπος περιοχής πρότεινε να καλύπτει ο κάθε ευαγγελιζόμενος τον προσωπικό του «τομέα» από συγγενείς, γείτονες, συμμαθητές, συνεργάτες και γνωστούς. Μέσα σε δύο χρόνια, ο αριθμός των εκκλησιών σε εκείνη την περιοχή παρουσίασε σημαντική αύξηση. Εμείς ίσως ζούμε σε μια χώρα όπου το έργο μας είναι ελεύθερο. Εντούτοις, παίρνουμε ένα πολύτιμο δίδαγμα από το παράδειγμα που θέτουν οι ευρηματικοί αδελφοί και αδελφές μας: Να αναζητάτε πάντοτε τρόπους για να συμμετέχετε πλήρως στη διακονία, βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά θα σας δώσει την αναγκαία δύναμη για να υπερνικήσετε οποιοδήποτε εμπόδιο.​—Φιλιπ. 2:13.

18. Τι πρέπει να είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε;

¹⁸ Σε αυτόν τον μνημειώδη καιρό, ας είμαστε αποφασισμένοι να εφαρμόζουμε τις θεόπνευστες συμβουλές που περιέχει η επιστολή του Παύλου προς τους Φιλιππησίους. Ας βεβαιωνόμαστε για τα πιο σπουδαία πράγματα, ας είμαστε αψεγάδιαστοι, ας προσέχουμε ώστε να μην κάνουμε τους άλλους να προσκόπτουν και ας παράγουμε δίκαιο καρπό. Τότε θα αφθονούμε σε αγάπη και θα φέρνουμε τιμή στον στοργικό Πατέρα μας, τον Ιεχωβά.