ΑΡΘΡΟ ΜΕΛΕΤΗΣ 37

«Ας Μην Αναπαυτεί το Χέρι Σου»

«Ας Μην Αναπαυτεί το Χέρι Σου»

«Σπείρε τον σπόρο σου το πρωί και ας μην αναπαυτεί το χέρι σου ως το βράδυ».​—ΕΚΚΛ. 11:6.

ΥΜΝΟΣ 68 Ας Σπέρνουμε τον Σπόρο της Βασιλείας

ΠΕΡΙΛΗΨΗ *

1, 2. Πώς σχετίζεται το εδάφιο Εκκλησιαστής 11:6 με το κήρυγμα των καλών νέων της Βασιλείας;

ΣΕ ΜΕΡΙΚΕΣ χώρες, οι άνθρωποι ανταποκρίνονται με ενθουσιασμό όταν ακούν τα καλά νέα. Είναι ακριβώς αυτό που περίμεναν! Σε άλλες χώρες, οι άνθρωποι δείχνουν ελάχιστο ενδιαφέρον για τον Θεό ή για την Αγία Γραφή. Ποια είναι η συνηθισμένη αντίδραση εκεί όπου ζείτε; Όποια και αν είναι, ο Ιεχωβά αναμένει να συνεχίσουμε ακάθεκτοι να κηρύττουμε ώσπου εκείνος να κρίνει ότι το έργο έχει ολοκληρωθεί.

2 Στον ορισμένο καιρό του Ιεχωβά, το έργο κηρύγματος θα ολοκληρωθεί και «θα έρθει το τέλος». (Ματθ. 24:14, 36) Στο μεταξύ, πώς μπορούμε να υπακούμε στα λόγια: «Ας μην αναπαυτεί το χέρι σου»; *​—Διαβάστε Εκκλησιαστής 11:6.

3. Τι θα εξετάσουμε σε αυτό το άρθρο;

3 Το προηγούμενο άρθρο αναφέρθηκε σε τέσσερα πράγματα που χρειάζεται να κάνουμε για να γίνουμε αποτελεσματικοί «ψαράδες ανθρώπων». (Ματθ. 4:19) Αυτό το άρθρο θα αναλύσει τρεις τρόπους με τους οποίους μπορούμε να ενισχύσουμε την αποφασιστικότητά μας να κηρύττουμε ανεξάρτητα από τις περιστάσεις μας. Θα μάθουμε γιατί είναι σημαντικό (1) να μένουμε προσηλωμένοι, (2) να είμαστε μακρόθυμοι, υπομονετικοί και (3) να διατηρούμε ισχυρή πίστη.

ΝΑ ΜΕΝΕΤΕ ΠΡΟΣΗΛΩΜΕΝΟΙ

4. Γιατί χρειάζεται να μένουμε προσηλωμένοι στο έργο που μας έχει αναθέσει ο Ιεχωβά;

4 Ο Ιησούς προείπε γεγονότα και καταστάσεις που θα χαρακτήριζαν τις τελευταίες ημέρες και θα μπορούσαν να αποσπάσουν την προσοχή των ακολούθων του από το έργο κηρύγματος. Έδωσε στους μαθητές του τη νουθεσία να “είναι σε εγρήγορση”. (Ματθ. 24:42) Σήμερα, εμείς αντιμετωπίζουμε περισπασμούς παρόμοιους με εκείνους που εμπόδισαν τους ανθρώπους των ημερών του Νώε να δώσουν προσοχή στην προειδοποίηση που διακήρυττε εκείνος. (Ματθ. 24:37-39· 2 Πέτρ. 2:5) Συνεπώς, θέλουμε να μένουμε προσηλωμένοι στο έργο που μας έχει αναθέσει ο Ιεχωβά.

5. Πώς περιγράφουν τα εδάφια Πράξεις 1:6-8 το εύρος του έργου κηρύγματος;

5 Το έργο κηρύγματος της Βασιλείας αξίζει την αμέριστη προσοχή μας σήμερα. Ο Ιησούς προείπε ότι αυτό το έργο θα επεκτεινόταν και θα συνεχιζόταν πολύ καιρό μετά τον θάνατό του. (Ιωάν. 14:12) Όταν πέθανε ο Ιησούς, μερικοί μαθητές του επέστρεψαν στην αλιεία. Μετά την ανάστασή του, ο Ιησούς έδωσε σε κάποιους από αυτούς μια θαυματουργική ψαριά. Χρησιμοποίησε εκείνο το περιστατικό για να επιβεβαιώσει ότι ο διορισμός τους να είναι ψαράδες ανθρώπων ήταν πιο σημαντικός από οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα. (Ιωάν. 21:15-17) Αμέσως προτού αναληφθεί στον ουρανό, πληροφόρησε τους μαθητές του ότι το έργο μαρτυρίας που είχε αρχίσει ο ίδιος θα επεκτεινόταν πολύ πέρα από τα όρια του Ισραήλ. (Διαβάστε Πράξεις 1:6-8) Χρόνια αργότερα, ο Ιησούς έδωσε στον απόστολο Ιωάννη ένα όραμα για να του δείξει τι θα συνέβαινε «στην ημέρα του Κυρίου». * Μεταξύ άλλων, ο Ιωάννης είδε το εξής συγκλονιστικό γεγονός: Υπό αγγελική κατεύθυνση, «αιώνια καλά νέα» κηρύττονταν σε «κάθε έθνος και φυλή και γλώσσα και λαό». (Αποκάλυψη 1:10· 14:6) Σαφώς, το θέλημα του Ιεχωβά για εμάς σήμερα είναι να συμμετέχουμε σε αυτό το μεγαλειώδες έργο μαρτυρίας ώσπου να τελειώσει.

6. Πώς μπορούμε να μένουμε προσηλωμένοι στο έργο κηρύγματος;

6 Μπορούμε να μένουμε προσηλωμένοι στο έργο κηρύγματος αν συλλογιζόμαστε πόσα κάνει ο Ιεχωβά για να μας βοηθήσει. Για παράδειγμα, μας προμηθεύει πληθώρα πνευματικής τροφής με τη μορφή έντυπης και ψηφιακής ύλης, ηχογραφήσεων και βίντεο, καθώς και διαδικτυακών εκπομπών. Σκεφτείτε: Στον επίσημο ιστότοπό μας, είναι διαθέσιμες πληροφορίες σε πάνω από 1.000 γλώσσες! (Ματθ. 24:45-47) Σε έναν κόσμο κατακερματισμένο από πολιτικές, θρησκευτικές και οικονομικές διαφορές, πάνω από οχτώ εκατομμύρια υπηρέτες του Θεού είναι αληθινά ενωμένοι σε μια παγκόσμια αδελφότητα. Για παράδειγμα, την Παρασκευή 19 Απριλίου 2019, οι Μάρτυρες σε όλο τον κόσμο παρακολούθησαν την ίδια εξέταση του εδαφίου της ημέρας. Εκείνο το βράδυ, ένα πλήθος από 20.919.041 άτομα συνάχθηκαν για να τηρήσουν την Ανάμνηση του θανάτου του Ιησού. Είναι προνόμιό μας να βλέπουμε αυτό το σύγχρονο θαύμα και να είμαστε μέρος του. Όταν το συλλογιζόμαστε αυτό, υποκινούμαστε να μένουμε προσηλωμένοι στο έργο της Βασιλείας.

Ο Ιησούς δεν άφησε την προσοχή του να αποσπαστεί από την επίδοση μαρτυρίας για την αλήθεια (Βλέπε παράγραφο 7)

7. Πώς μας βοηθάει το παράδειγμα του Ιησού να μένουμε προσηλωμένοι;

7 Κάτι άλλο που μας βοηθάει να μένουμε προσηλωμένοι στο έργο κηρύγματος είναι το να ακολουθούμε το παράδειγμα του Ιησού. Εκείνος δεν επέτρεπε σε τίποτα να του αποσπά την προσοχή από την επίδοση μαρτυρίας για την αλήθεια. (Ιωάν. 18:37) Δεν δελεάστηκε όταν ο Σατανάς τού πρόσφερε «όλα τα βασίλεια του κόσμου και τη δόξα τους», ούτε μπήκε σε πειρασμό όταν κάποιοι θέλησαν να τον κάνουν βασιλιά. (Ματθ. 4:8, 9· Ιωάν. 6:15) Δεν παρασύρθηκε ώστε να επιθυμήσει υλικά πλούτη, ούτε πτοήθηκε από τη σφοδρή εναντίωση. (Λουκ. 9:58· Ιωάν. 8:59) Όταν αντιμετωπίζουμε δοκιμασίες της πίστης μας, μπορούμε να μένουμε προσηλωμένοι αν θυμόμαστε τη συμβουλή του αποστόλου Παύλου. Εκείνος παρότρυνε τους Χριστιανούς να ακολουθήσουν το παράδειγμα του Ιησού ώστε “να μην κουραστούν και παραιτηθούν”!​—Εβρ. 12:3.

ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΜΑΚΡΟΘΥΜΟΙ, ΥΠΟΜΟΝΕΤΙΚΟΙ

8. Τι προϋποθέτει η μακροθυμία, και γιατί είναι ιδιαίτερα απαραίτητη τώρα;

8 Η μακροθυμία προϋποθέτει το να περιμένουμε υπομονετικά να αλλάξει μια κατάσταση. Αυτή η ιδιότητα είναι απαραίτητη είτε αποβλέπουμε στον τερματισμό μιας δυσάρεστης κατάστασης είτε περιμένουμε να εκπληρωθεί μια επιθυμία που τρέφουμε από καιρό. Ο προφήτης Αββακούμ επιθυμούσε διακαώς να τερματιστεί η βία που επικρατούσε στον Ιούδα. (Αββακ. 1:2) Οι μαθητές του Ιησού έλπιζαν ότι η Βασιλεία «επρόκειτο να φανερωθεί ευθύς αμέσως» και να τους σώσει από τον ρωμαϊκό ζυγό. (Λουκ. 19:11) Εμείς λαχταρούμε να έρθει η ημέρα που η Βασιλεία του Θεού θα εξαλείψει την πονηρία και θα φέρει τον νέο κόσμο της δικαιοσύνης. (2 Πέτρ. 3:13) Ωστόσο, χρειάζεται να περιμένουμε υπομονετικά τον προσδιορισμένο καιρό του Ιεχωβά. Προσέξτε μερικούς τρόπους με τους οποίους ο Ιεχωβά μάς διδάσκει τη μακροθυμία.

9. Ποια παραδείγματα δείχνουν παραστατικά τη μακροθυμία του Ιεχωβά;

9 Ο Ιεχωβά θέτει το τέλειο παράδειγμα μακροθυμίας. Έδωσε στον Νώε επαρκή χρόνο για να κατασκευάσει την κιβωτό και για να υπηρετήσει ως “κήρυκας δικαιοσύνης”. (2 Πέτρ. 2:5· 1 Πέτρ. 3:20) Άκουγε προσεκτικά καθώς ο Αβραάμ τον ρωτούσε ξανά και ξανά για την απόφασή Του να καταστρέψει τους πονηρούς κατοίκους των Σοδόμων και των Γομόρρων. (Γέν. 18:20-33) Επί αιώνες, ο Ιεχωβά υπήρξε εξαιρετικά μακρόθυμος με το άπιστο έθνος του Ισραήλ. (Νεεμ. 9:30, 31) Βλέπουμε αποδείξεις της μακροθυμίας του σήμερα καθώς δίνει χρόνο για «να φτάσουν σε μετάνοια» όλοι εκείνοι τους οποίους ελκύει. (2 Πέτρ. 3:9· Ιωάν. 6:44· 1 Τιμ. 2:3, 4) Το παράδειγμα του Ιεχωβά μάς δίνει βάσιμους λόγους να υπομένουμε μακρόθυμα καθώς κηρύττουμε και διδάσκουμε. Ο Ιεχωβά μάς το διδάσκει επίσης αυτό μέσω ενός παραδείγματος που περιέχεται στον Λόγο του.

Όπως ένας φιλόπονος αλλά υπομονετικός γεωργός, έτσι και εμείς περιμένουμε τα αποτελέσματα των προσπαθειών μας (Βλέπε παραγράφους 10, 11)

10. Όπως είναι καταγραμμένο στα εδάφια Ιακώβου 5:7, 8, τι είναι αξιοσημείωτο όσον αφορά το παράδειγμα του γεωργού;

10 Διαβάστε Ιακώβου 5:7, 8. Το παράδειγμα του γεωργού μάς διδάσκει να είμαστε υπομονετικοί. Είναι αλήθεια ότι κάποια φυτά αναπτύσσονται γρήγορα. Τα περισσότερα όμως, ιδίως τα καρποφόρα, χρειάζονται αρκετό χρόνο για να ωριμάσουν. Η περίοδος ανάπτυξης στον Ισραήλ διαρκούσε περίπου έξι μήνες. Ο γεωργός έσπερνε μετά τις πρώιμες βροχές το φθινόπωρο και θέριζε μετά τις όψιμες βροχές την άνοιξη. (Μάρκ. 4:28) Ας ενεργούμε σοφά μιμούμενοι την υπομονή του γεωργού. Βέβαια, αυτό μπορεί να μην είναι εύκολο.

11. Πώς θα μας βοηθάει η μακροθυμία στη διακονία μας;

11 Οι ατελείς άνθρωποι συνήθως θέλουν να βλέπουν αμέσως τα αποτελέσματα των προσπαθειών τους. Αν όμως θέλουμε να καρποφορεί ο κήπος μας, πρέπει να τον φροντίζουμε συνεχώς​—να σκάβουμε, να φυτεύουμε, να ξεχορταριάζουμε και να ποτίζουμε. Το έργο μαθήτευσης επίσης απαιτεί συνεχή προσπάθεια. Χρειάζεται χρόνος για να ξεριζώσουμε τις προκαταλήψεις και την αδιαφορία από την καρδιά των σπουδαστών μας. Η μακροθυμία θα μας βοηθάει να μην αποθαρρυνόμαστε όταν αντιμετωπίζουμε δυσκολίες. Αλλά και όταν η ανταπόκριση είναι θετική, θα πρέπει να είμαστε μακρόθυμοι. Δεν μπορούμε να εξαναγκάσουμε έναν σπουδαστή να αναπτύξει πίστη. Μερικές φορές, ακόμα και οι μαθητές του Ιησού αργούσαν να συλλάβουν το νόημα των όσων δίδασκε. (Ιωάν. 14:9) Ας θυμόμαστε ότι εμείς μπορεί να φυτεύουμε και να ποτίζουμε, αλλά ο Θεός το κάνει να αυξάνει.​—1 Κορ. 3:6.

12. Πώς μπορούμε να δείχνουμε μακροθυμία όταν δίνουμε μαρτυρία σε μη ομόπιστους συγγενείς;

12 Ένας τομέας στον οποίο ίσως δυσκολευόμαστε να είμαστε μακρόθυμοι είναι η μαρτυρία σε μη ομόπιστους συγγενείς. Σε αυτό μπορεί να μας βοηθήσει η αρχή που βρίσκεται στα εδάφια Εκκλησιαστής 3:1, 7: «Υπάρχει . . . καιρός να σωπαίνει [κανείς] και καιρός να μιλάει». Μπορούμε να δίνουμε σιωπηλή μαρτυρία με τη διαγωγή μας, αλλά είμαστε πάντα άγρυπνοι ώστε να αξιοποιούμε τυχόν ευκαιρίες να μιλήσουμε για την αλήθεια. (1 Πέτρ. 3:1, 2) Είμαστε μακρόθυμοι με όλους​—περιλαμβανομένων και των συγγενών μας—​καθώς κηρύττουμε και διδάσκουμε με ζήλο.

13, 14. Ποια είναι μερικά παραδείγματα μακροθυμίας προς μίμηση;

13 Μπορούμε να μάθουμε πολλά για τη μακροθυμία από παραδείγματα πιστών ατόμων των Βιβλικών χρόνων αλλά και της σύγχρονης εποχής. Ο Αββακούμ λαχταρούσε να τερματιστεί η πονηρία, αλλά δήλωσε με πεποίθηση: «Στη σκοπιά μου θα στέκομαι». (Αββακ. 2:1) Ο απόστολος Παύλος εξέφρασε την εγκάρδια επιθυμία του να “τελειώσει” τη διακονία του. Εντούτοις, συνέχισε υπομονετικά “να δίνει πλήρη μαρτυρία για τα καλά νέα”.​—Πράξ. 20:24.

14 Σκεφτείτε το παράδειγμα ενός αντρογύνου που αποφοίτησε από τη Σχολή Γαλαάδ και διορίστηκε σε μια χώρα όπου οι Μάρτυρες είναι λίγοι και η επικρατούσα θρησκεία δεν είναι Χριστιανική. Ελάχιστοι άνθρωποι ήταν διατεθειμένοι να μελετήσουν τη Γραφή. Αντίθετα, οι συμμαθητές τους από τη Γαλαάδ που υπηρετούσαν σε άλλες χώρες τούς έγραφαν όλο ενθουσιασμό για τις πολλές παραγωγικές μελέτες τους. Το αντρόγυνο συνέχισε υπομονετικά τη διακονία του παρά την αργή πρόοδο στον τομέα τους. Αφού κήρυτταν επί οχτώ χρόνια σε έναν φαινομενικά μη παραγωγικό τομέα, τελικά είχαν τη χαρά να δουν μια σπουδάστριά τους να βαφτίζεται. Τι κοινό έχουν αυτά τα αρχαία και τα σύγχρονα παραδείγματα; Αυτοί οι πιστοί ευαγγελιστές δεν έγιναν οκνηροί ούτε άφησαν το χέρι τους να αναπαυτεί, και ο Ιεχωβά τούς αντάμειψε για τη μακροθυμία τους. Ας “μιμούμαστε εκείνους οι οποίοι μέσω πίστης και υπομονής κληρονομούν τις υποσχέσεις”.​—Εβρ. 6:10-12.

ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΕΙΤΕ ΙΣΧΥΡΗ ΠΙΣΤΗ

15. Ποιος είναι ένας τρόπος με τον οποίο η πίστη μάς κάνει πιο αποφασισμένους να κηρύττουμε;

15 Έχουμε πίστη στο άγγελμα που κηρύττουμε, γι’ αυτό θέλουμε να το μεταδώσουμε σε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους. Έχουμε εμπιστοσύνη στις υποσχέσεις που βρίσκονται στον Λόγο του Θεού. (Ψαλμ. 119:42· Ησ. 40:8) Έχουμε δει Βιβλικές προφητείες να εκπληρώνονται στην εποχή μας. Έχουμε δει ανθρώπους να βελτιώνουν τη ζωή τους όταν αρχίζουν να εφαρμόζουν τις συμβουλές της Γραφής. Αυτές οι αποδείξεις τονώνουν την πεποίθησή μας ότι τα καλά νέα της Βασιλείας είναι ένα άγγελμα που χρειάζεται να το ακούσουν όλοι.

16. Σε αρμονία με τα εδάφια Ψαλμός 46:1-3, πώς μας κάνει η πίστη στον Ιεχωβά και στον Ιησού πιο αποφασισμένους να κηρύττουμε;

16 Έχουμε επίσης πίστη στον Ιεχωβά, την Πηγή του αγγέλματος που κηρύττουμε, και σε αυτόν που ενθρόνισε ως Βασιλιά της Βασιλείας, τον Ιησού. (Ιωάν. 14:1) Ανεξάρτητα από τις περιστάσεις μας, ο Ιεχωβά θα είναι πάντοτε το καταφύγιο και η ισχύς μας. (Διαβάστε Ψαλμός 46:1-3) Επιπρόσθετα, έχουμε την πεποίθηση ότι ο Ιησούς κατευθύνει το έργο κηρύγματος από τον ουρανό, χρησιμοποιώντας τη δύναμη και την εξουσία που του έχει δώσει ο Ιεχωβά.​—Ματθ. 28:18-20.

17. Δείξτε με παράδειγμα γιατί πρέπει να συνεχίσουμε να κηρύττουμε.

17 Η πίστη ενισχύει την πεποίθησή μας ότι ο Ιεχωβά θα ευλογεί τις προσπάθειές μας, ενίοτε με τρόπους που δεν αναμένουμε. (Εκκλ. 11:6) Για παράδειγμα, κάθε μέρα χιλιάδες άνθρωποι περνούν μπροστά από τους πάγκους και τα σταντ με τα έντυπά μας. Είναι αποτελεσματική αυτή η μέθοδος κηρύγματος; Απολύτως! Η Διακονία μας της Βασιλείας του Νοεμβρίου 2014 ανέφερε την εμπειρία κάποιας νεαρής φοιτήτριας που ήθελε να γράψει μια εργασία με θέμα τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Δεν μπόρεσε να βρει Αίθουσα Βασιλείας, αλλά βρήκε έναν πάγκο με έντυπά μας στην πανεπιστημιούπολη, ενώ έτσι βρήκε και την αναγκαία ύλη για την εργασία της. Τελικά, έγινε βαφτισμένη Μάρτυρας του Ιεχωβά και τώρα υπηρετεί ως τακτική σκαπάνισσα. Τέτοιες εμπειρίες μάς ωθούν να συνεχίσουμε να κηρύττουμε, επειδή αποκαλύπτουν ότι υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που χρειάζεται να βρουν και να ακούσουν το άγγελμα της Βασιλείας.

ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΕΤΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΑΣ ΝΑ ΑΝΑΠΑΥΤΕΙ

18. Γιατί είμαστε βέβαιοι ότι το έργο κηρύγματος της Βασιλείας θα ολοκληρωθεί σύμφωνα με το θέλημα του Ιεχωβά;

18 Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι το έργο κηρύγματος της Βασιλείας θα ολοκληρωθεί χωρίς καθυστέρηση. Σκεφτείτε τι συνέβη στις ημέρες του Νώε. Ο Ιεχωβά απέδειξε ότι είναι ο τέλειος Χρονομέτρης. Εκατόν είκοσι χρόνια πριν από τον Κατακλυσμό, καθόρισε πότε ακριβώς θα άρχιζε. Δεκαετίες αργότερα, ανέθεσε στον Νώε να κατασκευάσει την κιβωτό. Επί περίπου 40 έως 50 χρόνια προτού αρχίσει ο Κατακλυσμός, ο Νώε συνέχισε να εργάζεται σκληρά. Παρότι οι άνθρωποι δεν ανταποκρίνονταν, εκείνος συνέχισε να διακηρύττει το προειδοποιητικό άγγελμα ώσπου ο Ιεχωβά είπε ότι ήταν καιρός να βάλει τα ζώα στην κιβωτό. Τότε, ακριβώς στον ορισμένο καιρό, «ο Ιεχωβά έκλεισε την πόρτα».​—Γέν. 6:3· 7:1, 2, 16.

19. Σε τι μπορούμε να αποβλέπουμε αν δεν αφήσουμε το χέρι μας να αναπαυτεί;

19 Σύντομα, ο Ιεχωβά θα οδηγήσει το έργο κηρύγματος της Βασιλείας στην ολοκλήρωσή του. Θα “κλείσει την πόρτα” στο σύστημα πραγμάτων του Σατανά και θα φέρει έναν δίκαιο νέο κόσμο. Μέχρι τότε, ας μιμούμαστε τον Νώε, τον Αββακούμ και άλλους που δεν άφησαν το χέρι τους να αναπαυτεί. Ας μένουμε προσηλωμένοι, ας υπομένουμε μακρόθυμα και ας διατηρούμε ισχυρή πίστη στον Ιεχωβά και στις υποσχέσεις του.

ΥΜΝΟΣ 75 «Ορίστε Εγώ! Στείλε Εμένα!»

^ παρ. 5 Το προηγούμενο άρθρο παρότρυνε τους προοδευτικούς σπουδαστές της Γραφής να δεχτούν την πρόσκληση του Ιησού να γίνουν ψαράδες ανθρώπων. Αυτό το άρθρο θα αναλύσει τρεις τρόπους με τους οποίους όλοι οι ευαγγελιζόμενοι, τόσο καινούριοι όσο και έμπειροι, μπορούν να ενισχύσουν την αποφασιστικότητά τους να συνεχίσουν να κηρύττουν για τη Βασιλεία ώσπου ο Ιεχωβά να πει ότι το έργο τελείωσε.

^ παρ. 2 ΕΠΕΞΗΓΗΣΗ: Σε αυτό το άρθρο, η έκφραση «ας μην αναπαυτεί το χέρι σου» σημαίνει ότι πρέπει να είμαστε αποφασισμένοι να κηρύττουμε τα καλά νέα ώσπου ο Ιεχωβά να πει ότι το έργο τελείωσε.

^ παρ. 5 Η «ημέρα του Κυρίου» άρχισε όταν ο Ιησούς ενθρονίστηκε ως Βασιλιάς το 1914 και θα διαρκέσει ως το τέλος της Χιλιετούς Βασιλείας του.