માર્ક ૨:૧-૨૮

  • લકવો થયેલા માણસને ઈસુ સાજો કરે છે (૧-૧૨)

  • ઈસુ લેવીને બોલાવે છે (૧૩-૧૭)

  • ઉપવાસ વિશે સવાલ (૧૮-૨૨)

  • ‘સાબ્બાથના પ્રભુ,’ ઈસુ (૨૩-૨૮)

 જોકે, થોડા દિવસ પછી ઈસુ ફરીથી કાપરનાહુમમાં આવ્યા અને વાત ફેલાઈ ગઈ કે તે ઘરે આવ્યા છે. ૨  અને એટલા બધા લોકો ભેગા થયા કે આખું ઘર ભરાઈ ગયું; એટલે સુધી કે બારણામાં પેસવાની પણ જગ્યા ન હતી અને ઈસુ તેઓને ઉપદેશ આપવા લાગ્યા. ૩  અને લકવો થયેલા એક માણસને લોકો તેમની પાસે લાવ્યા, જેને ચાર માણસોએ ઊંચક્યો હતો. ૪  પણ, ટોળાને લીધે તેઓ તેને છેક ઈસુ પાસે લઈ જઈ શક્યા નહિ; એટલે, તેઓએ ઈસુ જ્યાં હતા ત્યાં ઉપરથી છાપરું ખોલ્યું અને જગ્યા કરીને લકવો થયેલા માણસને પથારી સાથે નીચે ઉતાર્યો. ૫  જ્યારે ઈસુએ તેઓની શ્રદ્ધા જોઈ, ત્યારે તેમણે લકવો થયેલા માણસને કહ્યું: “દીકરા, તારાં પાપ માફ થયાં છે.” ૬  હવે, કેટલાક શાસ્ત્રીઓ ત્યાં બેઠા હતા અને તેઓ મનમાં વિચારતા હતા: ૭  “આ માણસ આવી રીતે કેમ વાત કરે છે? તે ઈશ્વરની નિંદા કરે છે. ઈશ્વર સિવાય બીજું કોણ પાપ માફ કરી શકે?” ૮  પણ, ઈસુ તરત જ સમજી ગયા કે તેઓ આવું વિચારે છે; એટલે, તેમણે તેઓને કહ્યું: “તમારા હૃદયોમાં તમે આવું કેમ વિચારો છો? ૯  લકવો થયેલા માણસને શું કહેવું વધારે સહેલું છે, ‘તારાં પાપ માફ થયાં છે,’ કે પછી આમ કહેવું, ‘ઊઠ અને તારી પથારી ઉઠાવીને ચાલ’? ૧૦  પણ, માણસના દીકરાને* પૃથ્વી પર પાપોની માફી આપવાનો અધિકાર છે, એની તમને ખબર પડે એટલા માટે . . .” તેમણે લકવો થયેલા માણસને કહ્યું: ૧૧  “હું તને કહું છું કે ઊભો થા, તારી પથારી ઉઠાવ અને તારા ઘરે જા.” ૧૨  એટલે, તે ઊભો થયો અને તરત જ પોતાની પથારી ઉપાડી અને બધાના દેખતા બહાર ચાલ્યો ગયો. એથી, તેઓ બધા દંગ રહી ગયા અને ઈશ્વરને મહિમા આપતા કહેવા લાગ્યા: “અમે આવું ક્યારેય જોયું નથી!” ૧૩  ફરીથી ઈસુ સરોવરના કિનારે ગયા અને ટોળેટોળાં તેમની પાસે આવવા લાગ્યા અને તે તેઓને શીખવવા લાગ્યા. ૧૪  તે જઈ રહ્યા હતા ત્યારે, તેમણે અલ્ફીના દીકરા લેવીને* કર ભરવાની કચેરીમાં બેઠેલો જોયો; તેમણે તેને કહ્યું: “મારો શિષ્ય થા.” ત્યારે તે ઊભો થયો અને તેમની પાછળ ગયો. ૧૫  પછી, લેવીના ઘરમાં ઈસુ જમવા બેઠા હતા* અને ઘણા કર ઉઘરાવનારા* તથા પાપીઓ ઈસુ અને તેમના શિષ્યો સાથે જમવા બેઠા હતા;* કેમ કે તેઓમાંના ઘણા તેમના શિષ્યો બન્યા હતા. ૧૬  પણ, જ્યારે ફરોશીઓમાંના શાસ્ત્રીઓએ જોયું કે ઈસુ પાપીઓ અને કર ઉઘરાવનારાઓ સાથે જમી રહ્યા છે, ત્યારે તેઓ તેમના શિષ્યોને કહેવા લાગ્યા: “શું તે કર ઉઘરાવનારાઓ અને પાપીઓ સાથે ખાય છે?” ૧૭  એ સાંભળીને ઈસુએ તેઓને કહ્યું: “જેઓ તંદુરસ્ત છે તેઓને વૈદની જરૂર નથી, પણ જેઓ માંદા છે તેઓને છે. હું નેક લોકોને નહિ, પણ પાપીઓને બોલાવવા આવ્યો છું.” ૧૮  હવે, યોહાનના શિષ્યો અને ફરોશીઓ ઉપવાસ રાખતા હતા. તેથી, ઈસુને પૂછવામાં આવ્યું: “યોહાનના શિષ્યો અને ફરોશીઓના શિષ્યો ઉપવાસ કરે છે, પણ તમારા શિષ્યો કેમ ઉપવાસ કરતા નથી?” ૧૯  એટલે, ઈસુએ તેઓને કહ્યું: “વરરાજા સાથે હોય ત્યાં સુધી તેના મિત્રોએ ઉપવાસ કરવાની શી જરૂર છે? જ્યાં સુધી વરરાજા તેઓ સાથે છે, ત્યાં સુધી તેઓ ઉપવાસ કરી શકતા નથી. ૨૦  પણ એવા દિવસો આવશે જ્યારે વરરાજાને તેઓ પાસેથી લઈ લેવામાં આવશે, ત્યારે એ દિવસે તેઓ ઉપવાસ કરશે. ૨૧  જૂના કપડા પર કોઈ નવા કપડાનું થીંગડું મારતું નથી. જો તે એમ કરે, તો એ થીંગડું સંકોચાઈને જૂના કપડાને ફાડશે અને એ વધારે ફાટશે. ૨૨  ઉપરાંત, કોઈ જૂની મશકોમાં* નવો દ્રાક્ષદારૂ ભરતું નથી. જો તે એમ કરે, તો દ્રાક્ષદારૂ મશકોને ફાડી નાખશે અને દ્રાક્ષદારૂની સાથે સાથે મશકો પણ ગુમાવી બેસશે. પણ નવો દ્રાક્ષદારૂ નવી મશકોમાં ભરવામાં આવે છે.” ૨૩  હવે, સાબ્બાથના દિવસે તે અનાજનાં ખેતરોમાંથી પસાર થઈ રહ્યા હતા ત્યારે, તેમના શિષ્યો ચાલતાં ચાલતાં કણસલાં તોડવા લાગ્યા. ૨૪  તેથી, ફરોશીઓએ તેમને કહ્યું: “આ જુઓ! સાબ્બાથના દિવસે જે નિયમ પ્રમાણે યોગ્ય નથી એ તેઓ કેમ કરે છે?” ૨૫  પણ, ઈસુએ તેઓને કહ્યું: “શું તમે કદી વાંચ્યું નથી કે જ્યારે દાઊદ અને તેમના માણસો ભૂખ્યા હતા અને તેઓ પાસે કંઈ ખાવાનું ન હતું, ત્યારે દાઊદે શું કર્યું હતું? ૨૬  શું તમે મુખ્ય યાજક અબ્યાથાર વિશેના અહેવાલમાં નથી વાંચ્યું કે, દાઊદ ઈશ્વરના ઘરમાં ગયા અને અર્પણ કરેલી રોટલી ખાધી, જે નિયમ પ્રમાણે યાજકો સિવાય બીજા કોઈથી ખવાય નહિ અને તેમણે પોતાના સાથીઓને પણ અમુક આપી?” ૨૭  પછી, તેમણે તેઓને કહ્યું: “સાબ્બાથ લોકો માટે છે, લોકો સાબ્બાથ માટે નથી. ૨૮  તેથી, માણસનો દીકરો સાબ્બાથના દિવસનો પણ પ્રભુ છે.”

ફૂટનોટ

શબ્દસૂચિ જુઓ.
આ માથ્થીનું બીજું એક નામ છે.
અથવા, “મેજને અઢેલીને બેઠા હતા.”
કર ઉઘરાવનારાને લોકો માનની નજરે જોતા ન હતા.
અથવા, “મેજને અઢેલીને બેઠા હતા.”
પ્રાણીના ચામડામાંથી બનેલી થેલી.