લૂક ૧૫:૧-૩૨

  • ખોવાયેલા ઘેટાનું ઉદાહરણ (૧-૭)

  • ખોવાયેલા સિક્કાનું ઉદાહરણ (૮-૧૦)

  • ખોવાયેલા દીકરાનું ઉદાહરણ (૧૧-૩૨)

૧૫  હવે, કર ઉઘરાવનારાઓ અને પાપીઓ બધા ઈસુને સાંભળવા તેમની આસપાસ ભેગા થતા હતા. ૨  અને ફરોશીઓ તથા શાસ્ત્રીઓ કચકચ કર્યા કરતા કે, “આ માણસ પાપીઓને આવકારે છે અને તેઓ સાથે ખાય છે.” ૩  પછી, તે તેઓને આ ઉદાહરણ કહેવા લાગ્યા: ૪  “તમારામાંથી એવો કયો માણસ છે કે જેની પાસે ૧૦૦ ઘેટાં હોય અને એમાંથી એક ખોવાઈ જાય તો, ૯૯ને વેરાન જગ્યાએ મૂકીને ખોવાયેલું ઘેટું મળે નહિ ત્યાં સુધી એને શોધવા નહિ જાય? ૫  અને જ્યારે તેને એ પાછું મળે છે, ત્યારે તે એને ખભા પર ઉઠાવીને ઘણો આનંદ કરે છે. ૬  તે ઘરે પહોંચે છે ત્યારે, પોતાના મિત્રો અને પોતાના પડોશીઓને ભેગા કરીને તેઓને કહે છે: ‘મારી સાથે આનંદ કરો, કેમ કે મારું ખોવાયેલું ઘેટું પાછું મળ્યું છે.’ ૭  હું તમને જણાવું છું કે એવી જ રીતે, પસ્તાવો કરવાની જરૂર નથી એવા ૯૯ ન્યાયી લોકો કરતાં, એક પાપી પસ્તાવો કરે ત્યારે, સ્વર્ગમાં વધારે આનંદ થશે. ૮  “અથવા એવી કઈ સ્ત્રી છે, જેની પાસે ચાંદીના દસ સિક્કા* હોય અને એમાંનો એક ચાંદીનો સિક્કો* ખોવાઈ જાય તો, તે દીવો સળગાવીને તેનું ઘર નહિ વાળે અને જ્યાં સુધી એ મળે ત્યાં સુધી બરાબર નહિ શોધે? ૯  અને તેને એ મળે છે ત્યારે, તે પોતાના મિત્રોને* અને પડોશીઓને બોલાવીને કહે છે, ‘મારી સાથે ઘણો આનંદ કરો, કેમ કે જે ચાંદીનો સિક્કો* મારાથી ખોવાઈ ગયો હતો, એ મને પાછો મળ્યો છે.’ ૧૦  હું તમને જણાવું છું કે એવી જ રીતે, એક પાપી પસ્તાવો કરે ત્યારે, ઈશ્વરના દૂતોમાં ઘણો આનંદ છવાઈ જાય છે.” ૧૧  પછી, તેમણે કહ્યું: “એક માણસને બે દીકરા હતા. ૧૨  અને નાના દીકરાએ તેના પિતાને કહ્યું: ‘પિતાજી, મિલકતનો મારો ભાગ મને આપી દો.’ એટલે, તેણે પોતાની મિલકત બંને દીકરાઓને વહેંચી આપી. ૧૩  અમુક દિવસો પછી, નાના દીકરાએ પોતાની બધી વસ્તુઓ ભેગી કરી અને દૂર દેશ ગયો અને મન ફાવે એમ* જીવીને પોતાની મિલકત ઉડાવી દીધી. ૧૪  તેણે પોતાનું બધું ખર્ચી નાખ્યું એવા સમયે, આખા દેશમાં ભારે દુકાળ પડ્યો અને તેને તંગી પડવા લાગી. ૧૫  અરે, તેણે એ દેશના રહેવાસીઓમાંના એકની પાસે જઈને પોતાને મજૂરીએ રાખવા કાલાવાલા કર્યા; એ માણસે તેને પોતાનાં ખેતરોમાં ભૂંડો ચરાવવા મોકલ્યો. ૧૬  અને ભૂંડો જે શિંગો ખાતાં હતાં એ ખાવાનું તેને ખૂબ મન થયું, પણ કોઈ માણસ તેને કંઈ આપતું નહિ. ૧૭  “જ્યારે તેની અક્કલ ઠેકાણે આવી ત્યારે તેણે કહ્યું, ‘મારા પિતાના ઘણા મજૂરો છે જેઓને જરૂર કરતાં વધારે રોટલી મળે છે, જ્યારે કે હું અહીં ભૂખે મરું છું! ૧૮  હું ઊઠીને મારા પિતા પાસે જઈશ અને તેમને કહીશ: “પિતાજી, મેં સ્વર્ગના ઈશ્વર વિરુદ્ધ અને તમારી વિરુદ્ધ પાપ કર્યું છે. ૧૯  હવે, હું તમારો દીકરો ગણાવાને લાયક રહ્યો નથી. મને તમારા મજૂરોમાંના એકના જેવો રાખો.”’ ૨૦  તેથી, તે ઊભો થયો અને પોતાના પિતા પાસે ગયો. હજુ તો તે ઘણો દૂર હતો ત્યારે, તેના પિતાએ તેને જોયો અને તેનું દિલ કરુણાથી ભરાઈ આવ્યું, તે દોડ્યો અને તેને ભેટી પડ્યો અને તેને પ્રેમથી ચુંબન કર્યું. ૨૧  ત્યારે દીકરાએ તેને કહ્યું, ‘પિતાજી, મેં સ્વર્ગના ઈશ્વર વિરુદ્ધ અને તમારી વિરુદ્ધ પાપ કર્યું છે. હું તમારો દીકરો ગણાવાને લાયક રહ્યો નથી.’ ૨૨  પરંતુ, પિતાએ પોતાના ચાકરોને કહ્યું, ‘જલદી કરો! સૌથી સારો ઝભ્ભો લાવો અને તેને પહેરાવો, તેના હાથમાં વીંટી અને પગમાં ચંપલ પહેરાવો. ૨૩  તેમ જ, તાજોમાજો વાછરડો લાવો, એને કાપો અને ચાલો આપણે ખાઈએ તથા આનંદ કરીએ, ૨૪  કેમ કે આ મારો દીકરો મરણ પામ્યો હતો, પણ તે જીવતો થયો છે; તે ખોવાઈ ગયો હતો અને મળ્યો છે.’ અને તેઓ આનંદ કરવા લાગ્યા. ૨૫  “હવે, તેનો મોટો દીકરો ખેતરમાં હતો; તે પાછો આવ્યો અને ઘરની નજીક પહોંચ્યો ત્યારે, તેણે નાચગાનનો અવાજ સાંભળ્યો. ૨૬  તેથી, તેણે ચાકરોમાંના એકને પોતાની પાસે બોલાવ્યો અને પૂછ્યું કે શું ચાલી રહ્યું છે. ૨૭  તેણે તેને કહ્યું, ‘તારો ભાઈ આવ્યો છે અને તારા પિતાએ તાજોમાજો વાછરડો કપાવ્યો, કેમ કે તે તેને સાજોસમો* પાછો મળ્યો છે.’ ૨૮  પરંતુ, મોટો દીકરો ગુસ્સે થયો અને તે અંદર જવા રાજી ન હતો. પછી, તેનો પિતા બહાર આવ્યો અને તેને મનાવવા લાગ્યો. ૨૯  જવાબમાં તેણે પોતાના પિતાને કહ્યું, ‘જુઓ! આટલાં બધાં વર્ષો મેં તમારી ગુલામી કરી અને ક્યારેય તમારી એક પણ આજ્ઞા તોડી નથી, છતાં તમે કદી મને મિત્રો સાથે મજા કરવા એક લવારું પણ આપ્યું નથી. ૩૦  પણ, તમારો આ દીકરો, જેણે તમારી મિલકત વેશ્યાઓ પર ઉડાવી દીધી* એ આવ્યો ત્યારે, તમે તેના માટે તાજોમાજો વાછરડો કપાવ્યો.’ ૩૧  ત્યારે પિતાએ તેને કહ્યું, ‘મારા દીકરા, તું હંમેશાં મારી સાથે છે અને મારી બધી વસ્તુઓ તારી જ છે. ૩૨  પરંતુ, આપણે ઉજવણી કરીને ખુશી મનાવવી જોઈએ, કેમ કે તારો ભાઈ મરણ પામ્યો હતો, પણ જીવતો થયો છે; તે ખોવાઈ ગયો હતો અને મળ્યો છે.’”

ફૂટનોટ

શબ્દસૂચિમાં “ડ્રાક્મા” જુઓ.
શબ્દસૂચિમાં “ડ્રાક્મા” જુઓ.
અથવા, “પોતાની બહેનપણીઓને.”
શબ્દસૂચિમાં “ડ્રાક્મા” જુઓ.
અથવા, “ઉડાઉપણે, અવિચારીપણે.”
અથવા, “સલામત.”
મૂળ અર્થ, “ભરખી જવું.”