ઝખાર્યા ૧૧:૧-૧૭
૧૧ “હે લબાનોન, તારા દરવાજા ખોલ,જેથી આગ તારાં દેવદારનાં વૃક્ષોને ભસ્મ કરી દે.
૨ હે ગંધતરુ,* વિલાપ કર, કેમ કે દેવદાર પડી ગયું છે,સુંદર ઘટાદાર વૃક્ષોનો નાશ થયો છે!
હે બાશાનનાં ઓકનાં વૃક્ષો, તમે શોક પાળો,કેમ કે ગાઢ જંગલનો વિનાશ થયો છે!
૩ સાંભળો! ઘેટાંપાળકોનો વિલાપ સાંભળો,કેમ કે તેઓનો વૈભવ ચાલ્યો ગયો છે.
સાંભળો! જુવાન સિંહોની ત્રાડ સાંભળો,કેમ કે યર્દન પાસેનાં ગીચ ઝાડી-ઝાંખરાંનો નાશ થયો છે.
૪ “મારા ઈશ્વર યહોવા કહે છે, ‘કતલ થવાનાં છે એ ઘેટાંનો ઘેટાંપાળક બન.+
૫ તેઓના ખરીદનાર તેઓને કાપી નાખે છે+ અને દોષિત પણ ઠરતા નથી. તેઓને વેચનાર લોકો+ કહે છે, “યહોવાની સ્તુતિ થાઓ, કેમ કે હું ધનવાન બનીશ.” તેઓના ઘેટાંપાળકોને તેઓ પર જરાય દયા આવતી નથી.’+
૬ “યહોવા કહે છે, ‘હવે હું દેશના રહેવાસીઓને જરાય દયા બતાવીશ નહિ. હું દરેક માણસને તેના પડોશીના હાથમાં અને તેના રાજાના હાથમાં સોંપી દઈશ. તેઓ દેશને ખેદાન-મેદાન કરી નાખશે. હું તેઓમાંથી એકને પણ બચાવીશ નહિ.’”
૭ પછી કતલ થનારાં ઘેટાંનો હું ઘેટાંપાળક બન્યો.+ ઓ હેરાન થયેલાં ઘેટાં, મેં તમારા માટે એમ કર્યું. ત્યાર બાદ મેં બે લાકડી લીધી. એકને કૃપા નામ આપ્યું અને બીજીને એકતા.+ હું ટોળાને સાચવવા લાગ્યો.
૮ એક જ મહિનામાં મેં ત્રણ ઘેટાંપાળકોને કાઢી મૂક્યા, કેમ કે તેઓના લીધે મારી ધીરજ ખૂટી ગઈ હતી અને તેઓ મને ધિક્કારતા હતા.
૯ મેં કહ્યું: “હે ઘેટાં, હવે હું તમારી સંભાળ નહિ રાખું. જે મરતું હોય એ ભલે મરે. જેનો નાશ થતો હોય, એનો ભલે નાશ થાય. જે ઘેટાં બચી જાય તેઓ ભલે એકબીજાને ફાડી ખાય.”
૧૦ ત્યારે મેં મારી કૃપા નામની લાકડી લીધી+ અને એને કાપી નાખી. આમ, મેં એ કરાર તોડી નાખ્યો, જે મેં બધા લોકો સાથે કર્યો હતો.
૧૧ એ જ દિવસે એ કરાર તૂટી ગયો. જે હેરાન થયેલાં ઘેટાં મને જોતાં હતાં, તેઓ સમજી ગયાં કે એ સંદેશો યહોવા તરફથી હતો.
૧૨ મેં લોકોને કહ્યું: “જો તમને યોગ્ય લાગે, તો મને મારી મજૂરી ચૂકવી આપો. જો ન આપવી હોય, તો રહેવા દો.” તેઓએ મજૂરી તરીકે મને ચાંદીના ૩૦ ટુકડા ચૂકવી આપ્યા.*+
૧૩ પછી યહોવાએ મને કહ્યું: “તેઓએ તો મારી બહુ ઊંચી કિંમત આંકી છે!+ જા, જઈને એને ભંડારમાં નાખી દે.” તેથી ચાંદીના એ ૩૦ ટુકડા લઈને હું યહોવાના મંદિરમાં ગયો અને ત્યાં ભંડારમાં એ નાખી દીધા.+
૧૪ પછી મેં એકતા નામની મારી બીજી લાકડી કાપી નાખી.+ આમ, યહૂદા અને ઇઝરાયેલ વચ્ચેનો ભાઈ-ભાઈનો સંબંધ તૂટી ગયો.+
૧૫ યહોવાએ મને કહ્યું: “નકામા ઘેટાંપાળકનું ઓજાર લે,+
૧૬ કેમ કે હું દેશમાં એક ઘેટાંપાળક ઊભો થવા દઈશ. મરવાની અણીએ હોય એવા ઘેટાની તે કાળજી લેશે નહિ,+ તે નાના બચ્ચાને શોધવા જશે નહિ, તે ઈજા પામેલા ઘેટાને સાજું કરશે નહિ+ કે તંદુરસ્ત ઘેટાને ખવડાવશે નહિ. પણ તે તાજા-માજા ઘેટાનું માંસ ખાશે+ અને ઘેટાના પગની ખરી ફાડી નાખશે.+
૧૭ ઘેટાંને તરછોડી દેનાર+ મારા નકામા ઘેટાંપાળકને અફસોસ!+
તલવાર તેના હાથ પર અને જમણી આંખ પર વાર કરશે.
તેનો આખો હાથ સુકાઈ જશે
અને તેની જમણી આંખ આંધળી* થઈ જશે.”
