માથ્થી ૨૨:૧-૪૬

ચાલુ કરો

લગ્‍નની મિજબાનીનું ઉદાહરણ (૧-૧૪)
ઈશ્વર અને સમ્રાટ (૧૫-૨૨)
મરણમાંથી જીવતા કરવા વિશે સવાલ (૨૩-૩૩)
સૌથી મોટી બે આજ્ઞાઓ (૩૪-૪૦)
શું ખ્રિસ્ત દાઉદના દીકરા છે? (૪૧-૪૬)

૨૨ ફરી એક વાર ઈસુએ તેઓને ઉદાહરણો આપ્યાં: ^૨ “સ્વર્ગના રાજ્યને એક રાજા સાથે સરખાવી શકાય, જેણે પોતાના દીકરાના લગ્‍નની મિજબાની ગોઠવી.+ ^૩ તેણે લગ્‍નની મિજબાનીમાં જેઓને આમંત્રણ આપ્યું હતું, તેઓને બોલાવવા પોતાના ચાકરોને મોકલ્યા. પણ એ લોકો આવવા રાજી ન હતા.+ ^૪ ફરીથી તેણે બીજા ચાકરોને મોકલ્યા અને કહ્યું, ‘આમંત્રણ આપ્યું છે તેઓને જણાવો: “જુઓ! મેં ભોજન તૈયાર કર્યું છે. મેં બળદો* અને તાજાં-માજાં પશુઓ કાપ્યાં છે, બધું તૈયાર છે. લગ્‍નની મિજબાનીમાં આવો.”’ ^૫ પણ તેઓએ કંઈ ધ્યાન પર લીધું નહિ અને જતા રહ્યા, એક પોતાના ખેતરે ગયો તો બીજો પોતાના વેપાર-ધંધે.+ ^૬ બીજાઓએ તેના ચાકરોને પકડ્યા, તેઓનું ભારે અપમાન કર્યું અને તેઓને મારી નાખ્યા. ^૭ “રાજા ક્રોધે ભરાયો. તેણે પોતાની સેનાઓ મોકલીને એ ખૂનીઓને મારી નાખ્યા અને તેઓનું શહેર બાળી મૂક્યું.+ ^૮ તેણે પોતાના ચાકરોને કહ્યું: ‘લગ્‍નની મિજબાની તો તૈયાર છે, પણ જેઓને આમંત્રણ આપ્યું હતું તેઓ એને લાયક ન હતા.+ ^૯ શહેરના મુખ્ય રસ્તાઓ પર જાઓ અને તમને જે કોઈ મળે એને લગ્‍નની મિજબાની માટે બોલાવી લાવો.’+ ^૧૦ પેલા ચાકરો રસ્તાઓ પર ગયા અને સારા કે ખરાબ જે કોઈ મળ્યા એ બધાને લઈ આવ્યા. લગ્‍નનો ઓરડો જમવા બેઠેલા મહેમાનોથી ભરાઈ ગયો. ^૧૧ “રાજા મહેમાનોને જોવા આવ્યો. તેની નજર એક માણસ પર પડી, જેણે લગ્‍નનાં કપડાં પહેર્યાં ન હતાં. ^૧૨ તેણે તેને પૂછ્યું: ‘દોસ્ત, તું લગ્‍નનો પોશાક પહેર્યા વગર અંદર કેવી રીતે આવી ગયો?’ તેને કોઈ જવાબ સૂઝ્યો નહિ. ^૧૩ રાજાએ સેવકોને કહ્યું: ‘તેના હાથ-પગ બાંધી દો અને તેને બહાર અંધકારમાં ફેંકી દો. ત્યાં તેનું રડવું ને દાંત પીસવું થશે.’ ^૧૪ “ઘણાને આમંત્રણ આપવામાં આવ્યું છે, પણ પસંદ કરાયેલા થોડા છે.” ^૧૫ પછી ફરોશીઓ ચાલ્યા ગયા. ઈસુને તેમની જ વાતોમાં ફસાવવા તેઓએ ભેગા મળીને કાવતરું ઘડ્યું.+ ^૧૬ તેઓએ પોતાના શિષ્યોને હેરોદીઓ* સાથે ઈસુ પાસે મોકલ્યા.+ તેઓએ કહ્યું: “શિક્ષક, અમે જાણીએ છીએ કે તમે સત્ય જ કહો છો. તમે સચ્ચાઈથી ઈશ્વરનો માર્ગ શીખવો છો. તમે કોઈને ખુશ કરવા મીઠી મીઠી વાતો કરતા નથી. તમે લોકોનો બહારનો દેખાવ જોતા નથી. ^૧૭ અમને જણાવો કે શું સમ્રાટને* કર* આપવો યોગ્ય છે? તમને શું લાગે છે?” ^૧૮ ઈસુએ તેઓની દુષ્ટતા જાણીને કહ્યું: “ઓ ઢોંગીઓ, તમે કેમ મારી કસોટી કરો છો? ^૧૯ કર ભરવાનો સિક્કો મને બતાવો.” તેઓ તેમની પાસે એક દીનાર* લાવ્યા. ^૨૦ તેમણે તેઓને કહ્યું: “આ કોનું ચિત્ર છે અને કોના નામની છાપ છે?” ^૨૧ તેઓએ કહ્યું: “સમ્રાટનાં.” ઈસુએ કહ્યું: “એ માટે જે સમ્રાટનું છે એ સમ્રાટને અને જે ઈશ્વરનું છે એ ઈશ્વરને આપો.”+ ^૨૨ તેઓ એ સાંભળીને નવાઈ પામ્યા અને તેમને ત્યાં રહેવા દઈને ચાલ્યા ગયા. ^૨૩ એ દિવસે સાદુકીઓ ઈસુ પાસે આવ્યા. તેઓ માનતા ન હતા કે મરણ પામેલા લોકોને જીવતા કરાશે.*+ તેઓએ ઈસુને કહ્યું:+ ^૨૪ “ઉપદેશક, મૂસાએ કહ્યું છે કે ‘જો કોઈ માણસ મરણ પામે અને તેને બાળકો ન હોય, તો તેની પત્ની સાથે એ માણસનો ભાઈ લગ્‍ન કરે. તે પોતાના ભાઈ માટે વંશજ પેદા કરે.’+ ^૨૫ એક કુટુંબમાં સાત ભાઈઓ હતા. પહેલાએ લગ્‍ન કર્યું અને તે બાળક વિના ગુજરી ગયો. તે પોતાની પત્ની પોતાના ભાઈ માટે રાખી ગયો. ^૨૬ બીજા અને ત્રીજા એમ સાતેય ભાઈઓ સાથે એવું જ થયું. ^૨૭ સૌથી છેલ્લે પેલી સ્ત્રી પણ મરણ પામી. ^૨૮ તે સાતેયની પત્ની બની હતી. તો પછી મરણમાંથી લોકોને જીવતા કરવામાં આવશે ત્યારે, તે કોની પત્ની બનશે?” ^૨૯ ઈસુએ તેઓને કહ્યું: “તમે મોટી ભૂલ કરો છો, કેમ કે તમે નથી શાસ્ત્ર જાણતા કે નથી ઈશ્વરની તાકાત જાણતા.+ ^૩૦ મરણમાંથી જીવતા કરવામાં આવેલાં માણસો કે સ્ત્રીઓ લગ્‍ન કરતા નથી. પણ તેઓ સ્વર્ગના દૂતો જેવા હોય છે.+ ^૩૧ મરણ પામેલા જીવતા થશે એ વિશે ઈશ્વરે તમને જે જણાવ્યું છે એ શું તમે નથી વાંચ્યું? તેમણે કહ્યું હતું: ^૩૨ ‘હું ઇબ્રાહિમનો ઈશ્વર અને ઇસહાકનો ઈશ્વર અને યાકૂબનો ઈશ્વર છું.’+ તે મરેલાઓના નહિ, પણ જીવતાઓના ઈશ્વર છે.”+ ^૩૩ એ સાંભળીને ટોળાઓ તેમના શિક્ષણથી દંગ થઈ ગયાં.+ ^૩૪ ફરોશીઓએ સાંભળ્યું કે ઈસુએ સાદુકીઓને ચૂપ કરી દીધા છે ત્યારે, તેઓ ભેગા થઈને આવ્યા. ^૩૫ તેઓમાં એક નિયમશાસ્ત્રનો પંડિત હતો, તેણે તેમની કસોટી કરવા પૂછ્યું: ^૩૬ “ઉપદેશક, નિયમશાસ્ત્રમાં સૌથી મોટી આજ્ઞા કઈ છે?”+ ^૩૭ તેમણે કહ્યું: “‘તું પૂરા દિલથી અને પૂરા જીવથી* અને પૂરા મનથી તારા ઈશ્વર યહોવાને* પ્રેમ કર.’+ ^૩૮ આ સૌથી મોટી અને પહેલી આજ્ઞા છે. ^૩૯ એના જેવી બીજી આ છે: ‘તું જેવો પોતાના પર એવો પોતાના પડોશી* પર પ્રેમ રાખ.’+ ^૪૦ આ બે આજ્ઞાઓ આખા નિયમશાસ્ત્રનો અને પ્રબોધકોના શિક્ષણનો પાયો છે.”+ ^૪૧ ફરોશીઓ હજુ ત્યાં જ હતા ત્યારે ઈસુએ તેઓને પૂછ્યું:+ ^૪૨ “તમે ખ્રિસ્ત વિશે શું વિચારો છો? તે કોનો દીકરો છે?” તેઓએ કહ્યું: “દાઉદનો.”+ ^૪૩ ઈસુએ પૂછ્યું: “તો પછી પવિત્ર શક્તિની પ્રેરણાથી+ દાઉદ તેને કેમ માલિક કહીને બોલાવે છે? તે કહે છે, ^૪૪ ‘યહોવાએ* મારા માલિકને કહ્યું: “હું તારા દુશ્મનોને તારા પગ નીચે ન લાવું ત્યાં સુધી, તું મારા જમણા હાથે બેસ.”’+ ^૪૫ જો દાઉદ તેને માલિક કહે છે, તો પછી તે કઈ રીતે તેમનો દીકરો થાય?”+ ^૪૬ કોઈ તેમને જવાબમાં એક પણ શબ્દ કહી શક્યું નહિ. એ દિવસથી કોઈએ તેમને કંઈ પણ પૂછવાની હિંમત કરી નહિ.