શેબાની રાણી લાંબી અને અઘરી મુસાફરી કરીને સુલેમાનને મળવા આવી (૨કા ૯:૧, ૨; w૯૯ ૧૧/૧ ૨૦ ¶૪; w૯૯ ૭/૧ ૩૦ ¶૪-૫)

સુલેમાનની બુદ્ધિ અને ધનદોલત જોઈને તે દંગ રહી ગઈ (૨કા ૯:૩, ૪; w૯૯ ૭/૧ ૩૦-૩૧; પહેલા પાનનું ચિત્ર જુઓ)

તેણે જે જોયું એના લીધે તેણે યહોવાની સ્તુતિ કરી (૨કા ૯:૭, ૮; bm ભાગ ૧૦ ૧૩ ¶૫)

શેબાની રાણી બુદ્ધિને બહુ કીમતી ગણતી હતી. એ મેળવવા તે કંઈ પણ જતું કરવા તૈયાર હતી.

પોતાને પૂછો: ‘શું હું દાટેલા ખજાનાની જેમ બુદ્ધિ માટે ખોજ કરું છું?’—ની ૨:૧-૬.