શબને બાળવા વિશે બાઇબલમાં કોઈ સ્પષ્ટ માર્ગદર્શન આપ્યું નથી. મરણ પામેલા લોકોને દફનાવવા જોઈએ કે બાળવા જોઈએ, એ વિશે બાઇબલમાં કોઈ આજ્ઞા નથી.

 બાઇબલમાં જણાવ્યું છે કે અમુક વફાદાર ઈશ્વરભક્તોએ પોતાનાં ગુજરી ગયેલાં સગાં-વહાલાંને દફનાવ્યાં હતાં. દાખલા તરીકે, ઇબ્રાહિમની પત્ની સારાહનું મરણ થયું ત્યારે, તેને દફનાવવાની જગ્યા ખરીદવા ઇબ્રાહિમે ઘણી મહેનત કરી.—ઉત્પત્તિ ૨૩:૨-૨૦; ૪૯:૨૯-૩૨.

 બાઇબલમાં એવા વફાદાર ઈશ્વરભક્તો વિશે પણ જણાવ્યું છે, જેઓએ ગુજરી ગયેલા લોકોનાં શબને બાળ્યાં હતાં. એક દાખલો જોઈએ. ઇઝરાયેલના રાજા શાઉલ અને તેમના ત્રણ દીકરાઓ યુદ્ધમાં માર્યા ગયા અને તેઓનાં શબ દુશ્મનોના વિસ્તારમાં હતાં. દુશ્મનોએ તેઓનાં શબનું ઘોર અપમાન કર્યું. પણ અમુક વફાદાર ઇઝરાયેલી લડવૈયાઓને એ વિશે ખબર પડી ત્યારે, તેઓએ શાઉલ અને તેમના ત્રણ દીકરાઓનાં શબ પાછાં મેળવ્યાં, એને બાળ્યાં અને અવશેષો દફનાવી દીધા. (૧ શમુએલ ૩૧:૮-૧૩) બાઇબલમાંથી જાણવા મળે છે કે એ ઇઝરાયેલી લડવૈયાઓએ જે કર્યું એમાં કંઈ ખોટું ન હતું.—૨ શમુએલ ૨:૪-૬.

 ખોટી માન્યતા: જો વ્યક્તિના શબને બાળીશું તો ઈશ્વર તેને મરણમાંથી જીવતી નહિ કરી શકે.

 હકીકત: ભલે એક વ્યક્તિના શબને બાળી નાખવામાં આવ્યું હોય, દફનાવવામાં આવ્યું હોય કે પછી એ સમુદ્રમાં ડૂબી ગયું હોય અથવા પ્રાણીઓએ એને ફાડી ખાધું હોય, ઈશ્વરને એ બધાથી કોઈ ફરક પડતો નથી. (પ્રકટીકરણ ૨૦:૧૩) ઈશ્વર સર્વશક્તિમાન છે, એટલે તે સહેલાઈથી વ્યક્તિ માટે નવું શરીર ઘડી શકે છે.—૧ કોરીંથીઓ ૧૫:૩૫, ૩૮.