Heta persóna ohendúva Jesúspe oasepta umi mbaʼe omboʼéva, péro oĩ avei heta ndoaseptáiva. Upéva ojekuaa Jesús ohórõ guare Galiléape. Peteĩ fariséo hérava Simón oinvita chupe hógape okaru hag̃ua. Ikatu oime oinvita Jesúspe ohendu meme rupi ojapoha milágro. Jesús oho Simón rógape ikatu hag̃uáicha oaprovecha pe oportunida ha opredika umi invitádope. Péro ndahaʼéi primera ves oaseptáva peichagua invitasión. Haʼe ohóma vaʼekue voi okaru umi impuésto kovraha ha pekadorkuérandi.

Péro Jesús og̃uahẽvo Simón rógape, ndojerresivíri chupe torypápe ojerresiviháicha jepi umi invitádope. Upe tiémpope Palestínape, umi hénte oipuru sandália ha oguata mombyrymbyry, upéicha rupi ipy kyʼapa hikuái. Upévare, ojerresivívo peteĩ invitádope oñembojepyhéi vaʼerã chupe. Péro Jesúspe avave ndojohéiri ipy og̃uahẽ rire. Avei upérõ umi hénte ojepokuaa ohetũ iñinvitadokuérape, ha omoĩ aséite iñakãre ohechauka hag̃ua oguerohoryha chupekuéra. Péro Jesúspe avave nohetũi ni nomoĩri aséite iñakãre.

Ojekaru aja, oike kirirĩhaitépe peteĩ kuña noñeinvitái vaʼekue. Pe siudápe pe ‘kuña herakuã vai’, ikatu oime prostitúta raʼe (Lucas 7:37). Oiméne haʼe ohendu raʼe Jesúspe oporomboʼe jave, ha ohendu heʼírõ guare enterove ‘ikárga pohýiva’ ou vaʼerãha hendápe haʼe ‘ombopiroʼy hag̃ua chupekuéra’ (Mateo 11:28, 29). Amalisia opokoiterei hese umi mbaʼe ohecha ha ohendúva Jesúsgui, upévare oho hendápe.

Pe kuña oñesũ Jesús ypýpe ha hasẽ, hesaýpe omoheʼõ ipy ha iñakãraguépe omokã. Avei ohetũ vevyimi Jesús py ha omona hese aséite hyakuã asýva. Simónpe ndogustái la oikóva ha heʼi ipyʼapýpe: “Ko kuimbaʼe profétarire oikuaa vaʼerãmoʼã pe kuña opokóva hese hekovaiha” (Lucas 7:39).

Jesús ohechakuaa mbaʼépa opensa Simón ha heʼi chupe: “Simón, areko peteĩ mbaʼe haʼe vaʼerã ndéve”. Ha haʼe heʼi chupe: “Ere katu chéve Mboʼehára”. Jesús heʼi: “Mokõi kuimbaʼe oho oiporu pláta peteĩ karaígui. Peteĩva oiporu quinientos denário ha pe ótro katu cincuenta. Upéi ndorekóimarõ hikuái opaga hag̃ua, haʼe operdona mokõivévape ipyʼaite guive. Upéicharõ, ¿mávapa nde ere ohayhuvéne hag̃ua pe karaípe?”. Oiméne Simónpe ndoúi ni ndohói la Jesús oporandúva chupe, ha osẽ heʼi: “Chéverõ g̃uarã pe hetave odevéva” (Lucas 7:40-43).

Jesús heʼi chupe ombohovái porã hague. Upéi ojere omaña pe kuñáre ha heʼi Simónpe: “¿Rehechápa ko kuñáme? Che aike ko nde rógape ha neremeʼẽi chéve y ajepyhéi hag̃ua. Ko kuña katu omoheʼõ che py hesaýpe ha omokã iñakãraguépe. Nde nacheretũi chesaludárõ guare. Péro ko kuña aike guive ohetũ vevyimi chéve che py. Neremoĩri che akãre aséite, péro ko kuña omona che pýre aséite hyakuã asýva”. Jesús ohechakuaa pe kuña oñarrepentiha ipyʼaite guive hekovai haguére. Upévare heʼi: “Ko kuña ipekádo hetáramo jepe, oñeperdonáma chupe oporohayhueterei haguére. Péro pe saʼi oñeperdonávape, saʼi avei oporohayhu” (Lucas 7:44-47).

Jesús ndeʼíri hína ndaivairiha peteĩ persóna hekovaíramo. Haʼe ohechaukánte oiporiahuverekoha umi persóna oñarrepentívape ha oñembojáva hendápe ipiroʼy hag̃ua. Jesús ombopyʼaguapy pe kuñáme heʼívo chupe: “Nde pekádo oñeperdonáma ndéve. [...] Rejerovia rupi rejesalva. Tereho katu pyʼaguapýpe” (Lucas 7:48, 50).