ˈDHƲ Aˈ 122 -NƲN
-A ku i ˈdhe tɔˈdɩ ˈdhi!
-
1. Dhebhɔɔ ghwɩ a nʋɛn ɲʋn an duɛ zɔn zɩan.
Dhɩ yea nʋɛn ɩan faʋn an nʋbʋ mɛn.
Abʋ nɩan kletiɛn a kpa bhaeɛ ɲan,
A kui dhe tɔdɩ dhi.
(ˈDHƲŊWƆƐN-)
A kpʋn o Ɲɔnsoa bun in,
A tɛɛn kmʋn saʋn nʋn bho,
A kpa kpɩikpʋʋɛn ɲan
Dhe a ye pʋ dhe ɲan.
-
2. Nɔn kmʋn nʋn dhi, dhɛsaʋn siiɛ i.
A ye gwlɩi sroo, a ye tɔ i zela.
Bha ye i ku a kman dhɛjɛɛn nʋn dɩ,
Mɛn a ɲɛn dhɛsaʋn mʋn.
(ˈDHƲŊWƆƐN-)
A kpʋn o Ɲɔnsoa bun in,
A tɛɛn kmʋn saʋn nʋn bho,
A kpa kpɩikpʋʋɛn ɲan
Dhe a ye pʋ dhe ɲan.
-
3. Aa klɛɛ za pɛɛ dhe a ye Zoova ɲɩn.
A po e kpɩ a ye Bhlei ɔ dhbho nʋn.
A bhla bɔya bo dhe dhɛgwlɩdeɛ mʋn.
Kmʋn an gwɛ nɔn se bho tɛɛn.
(ˈDHƲŊWƆƐN-)
A kpʋn o Ɲɔnsoa bun in,
A tɛɛn kmʋn saʋn nʋn bho,
A kpa kpɩikpʋʋɛn ɲan
Dhe a ye pʋ dhe ɲan.
(Zro Luc 21:9; 1 Pierre 4:7 -ke.)