ˈDHƲ Aˈ 142 -NƲN
-A po ˈe ˈkpɩ -a ˈye -aaˈ -pɛɛɩtbhadhɛ i kpʋn
-
1. Glɔɲiɔn nɩan dhe kule dhi ɛɛ nʋɛn zɩn duu bhla.
Jie ɔ yea kpa ɔ seɛ jhibho, ɔ siɛ kwla.
Glɔɲiɔnˈɔn jheɛ kle kɔ yea nʋn ka se nɩn sʋ
Dhɛsaʋn an kpa ɔɔ kle duɛ ɲan.
(ˈDHƲŊWƆƐN-)
A po e kpɩ Ɲɔnsoaˈa Bheɔglɔ deɛ i!
Zezi kpa Bhɛɔ dhe ɔ ye abʋ zeie.
Aa klɛɛ deɛ gwlɩ ɛɛ muɛn aa pɛɛ i kuu.
A bhlee Ɲɔnsoa bho, a de i a yeɔ fuo.
-
2. Aa klɛɛ poɛ gwhee: “Ɲɔnsoaˈa zɔn klaa se bho tɛɛn bhla!”
Ɲɔn se ka nʋin: “Man jheɛ kle dhe man kmʋn dhi.”
Nɔn zaan sio dhe ɔ ye aa klɛɛ zeie.
Aa bhlee Ɲɔnsoa bhlea ɩkmaan klɛɛ bho.
(ˈDHƲŊWƆƐN-)
A po e kpɩ Ɲɔnsoaˈa Bheɔglɔ deɛ i!
Zezi kpa Bhɛɔ dhe ɔ ye abʋ zeie.
Aa klɛɛ deɛ gwlɩ ɛɛ muɛn aa pɛɛ i kuu.
A bhlee Ɲɔnsoa bho, a de i a yeɔ fuo.
(Zro Ps. 27:14; Eccl. 1:14; Joël 2:1; Hab. 1:2, 3; Rom. 8:22 -ke.)
