Kapitulo 3

Ang Manughanda sang Dalan Natawo

HANDA na si Elisabet sa pagbata. Sa sining nagligad nga tatlo ka bulan, gin-updan sia ni Maria. Apang karon tion na nga magpaalam si Maria kag maglakbay liwat sing malawig pabalik sa iya puluy-an sa Nazaret. Sa mga anom ka bulan sia man magabata.

Wala madugay sa tapos makahalin si Maria, nagbata si Elisabet. Daw ano nga kalipay ang nagluntad sang madinalag-on ang pagbata kag si Elisabet kag ang bata yara sa maayong lawas! Sang ginpakita ni Elisabet ang bata sa iya mga kasilingan kag mga paryente, nagkalipay sila tanan kaupod niya.

Suno sa Kasuguan sang Dios, sa ikawalo nga adlaw sa tapos sang iya pagkatawo, ang bata nga lalaki sa Israel dapat tulion. Ang mga abyan kag mga paryente nagduaw para sa sini nga okasyon. Nagsiling sila nga ang ngalan sang bata dapat isunod sa iya Amay, nga si Zacarias. Apang naghambal si Elisabet. “Indi, sa pagkamatuod!” siling niya, “kundi tawgon sia Juan.” Dumduma, amo ini ang ngalan nga ginsiling ni anghel Gabriel nga dapat ihatag sa bata.

Apang, ang ila mga abyan nagpamatok: “Wala sing bisan sin-o sa imo mga paryente nga ginatawag sa sini nga ngalan.” Nian, paagi sa sinyas, namangkot sila kon ano ang luyag sang amay nga ipahingalan sa bata. Nagpangayo si Zacarias sing sululatan nga tapitapi, kag sa kakibot sang tanan ginsulat niya: “Ang iya ngalan si Juan.”

Sa sina, milagruso nga ginpasag-uli ang paghambal ni Zacarias. Madumduman ninyo nga nag-apa sia sang wala niya pagpatihi ang ginsiling sang anghel nga si Elisabet magaanak. Sang makahambal si Zacarias, ang tanan nga nagapuyo sa palibot natingala kag nagsinilingay sila: “Ano gid ayhan ang madangatan sini nga bata?”

Si Zacarias napun-an karon sing balaan nga espiritu, kag naghugyaw sia: “Bulahan si Jehova nga Dios sang Israel, kay ginliso niya ang iya igtalupangod kag ginluwas ang iya katawhan. Kag nagbangon sia sing sungay sang kaluwasan para sa aton sa panimalay ni David nga iya alagad.” Sa pagkamatuod, ining “sungay sang kaluwasan,” amo si Ginuong Jesus, nga matawo pa. Paagi sa iya, siling ni Zacarias, ang Dios “magahatag sa aton, sa tapos kita ginluwas gikan sa mga kamot sang mga kaaway, sing pribilehiyo nga walay kahadlok nga paghalad sa iya sing balaan nga pag-alagad upod ang katutom kag pagkamatarong sa atubangan niya sa tanan naton nga mga adlaw.”

Nian nagtagna si Zacarias tuhoy sa iya anak, nga si Juan: “Apang tuhoy sa imo, anak, tawgon ka nga manalagna sang Labing Mataas, kay magauna ka kay Jehova sa pag-aman sang iya mga dalanon, sa paghatag sing ihibalo sang kaluwasan sa iya katawhan paagi sa kapatawaran sang ila mga sala, bangod sa malulo nga kaluoy sang aton Dios. Bangod sini nga kaluoy ang pamanagbanag magaduaw sa aton gikan sa kahitaasan, sa paghatag sing kapawa sa mga nagalingkod sa kadudulman kag sa landong sang kamatayon, sa pagtuytoy sang aton mga tiil sing bugana sa dalanon sang paghidait.”

Sini nga tion si Maria, nga maathag nga isa ka dalaga, nag-abot sa iya puluy-an sa Nazaret. Ano ang matabo sa iya kon mangin hilmunon nga sia nagabusong. Lucas 1:56-80; Levitico 12:2, 3.

▪ Pila ang kamagulangan ni Juan kay Jesus?

▪ Ano ang natabo sang si Juan walo ka adlaw ang kagulangon?

▪ Paano ginliso sang Dios ang iya igtalupangod sa iya katawhan?

▪ Ano nga hilikuton ang gintagna nga himuon ni Juan?