Maghanda!
Kapitulo 78
Maghanda!
SA TAPOS mapaandaman ang kadam-an nahanungod sa pagkaibog, kag ang iya mga disipulo nahanungod sa paghatag sing dinagakaigo nga igtalupangod sa materyal nga mga butang, si Jesus nagpalig-on: “Dili mahadlok, diutay nga panong, kay nahamut-an sang inyo Amay ang paghatag sa inyo sang ginharian.” Busa ginsugid niya nga diutay lamang (nakilal-an sang ulihi subong 144,000) ang mangin yara sa langitnon nga Ginharian. Ang kalabanan sang mga makabaton sang dayon nga kabuhi mangin dutan-on nga mga sakop sang Ginharian.
Daw ano ka makatilingala nga dulot, “ang ginharian”! Nagalaragway sang nagakaigo nga reaksion sang mga disipulo sa pagbaton sini, si Jesus naglaygay sa ila: “Magbaligya sang inyo pagkabutang kag magpanglimos.” Huo, dapat nila gamiton ang ila pagkabutang sa pagbulig sa iban sa espirituwal kag sa amo matipon ang “mga bahandi sa mga langit nga indi mahubsan.”
Masunod nga ginlaygayan ni Jesus ang iya mga disipulo nga maghanda para sa pagbalik niya. Nagsiling sia: “Wagkusi ang inyo mga hawak kag padabdaba ang inyo mga suga, kag magpakaangay kamo sa mga tawo nga nagahulat sa ila agalon kon magbalik sia gikan sa sinalusalo sa kasal, agod nga kon mag-abot sia kag magpanuktok makabukas sila sa iya sa gilayon. Malipayon yadtong mga ulipon nga kon mag-abot ang ila agalon makita sila nga nagapulaw! Sa pagkamatuod, nagasiling ako sa inyo, Magailis sia kag magapalingkod sa ila sa pagkaon kag magapalapit kag magaalagad sa ila.”
Sa sining ilustrasyon, ang kahanda sang mga ulipon sa pagbalik sang ila agalon ginpakita paagi sa pagbatak nila sang ila malaba nga panapton kag paghigot sini sa idalom sang ila mga wagkos; kag sang ila padayon nga pag-atipan sang ila mga katungdanan sa kagab-ihon sa kapawa sang mga suga nga bugana sa gatong nga lana. Si Jesus nagpaathag: ‘Kon ang agalon mag-abot sa ikaduha nga bahin sang pulaw [halin sa alas nuebe sa gab-i tubtob sa tungang-gab-i], bisan tubtob sa ikatlo [halin sa tungang-gab-i tubtob sa mga alas tres sang kaagahon], kag makita sila nga handa, malipayon sila!’
Ang agalon nagapadya sang iya mga ulipon sa dikinaandan nga paagi. Ginapalingkod niya sila sa latok kag nagaalagad sa ila. Ginakabig niya sila, indi subong mga ulipon, kundi subong matutom nga mga abyan. Daw ano katahom nga padya para magpadayon sila sa pagpangabudlay tungod sa ila agalon sa kagab-ihon samtang nagahulat sang pagbalik niya! Si Jesus naghinakop: “Maghanda man kamo, kay sa oras nga wala ninyo ginahunahuna magakari ang Anak sang tawo.”
Si Pedro karon namangkot: “Ginuo, ginapamulong mo bala ining paanggid sa amon ukon sa tanan?”
Sa baylo nga magsabat sing direkta, si Jesus naghatag sing isa pa ka ilustrasyon. “Sin-o bala nian ang tulugyanan nga matutom kag mainandamon,” pamangkot niya, “nga padumalahon sang iya agalon sa iya panimalay sa paghatag sa ila sing pagkaon sa nagakaigo nga tion? Malipayon yadtong ulipon, nga kon mag-abot ang iya agalon makita nga nagahimo sing subong! Matuod gid nagasiling ako sa inyo, Padumalahon niya sia sa bug-os niyang pagkabutang.”
Ang “agalon” maathag nga amo si Jesucristo. Ang “tulugyanan” nagalaragway sa “diutay nga panong” sang mga disipulo subong isa ka grupo, kag ang “panimalay” nagapatuhoy sa sini man nga grupo sang 144,000 nga nagabaton sang langitnon nga Ginharian, apang ini nga ekspresyon nagapadaku sang ila binuhatan subong mga indibiduwal. Ang “pagkabutang” nga ginpadumalahan sa matutom nga tulugyanan amo ang harianon nga mga interes sa duta, nga nagalakip sang dutan-on nga mga sakop sang Ginharian.
Nagapadayon sang ilustrasyon, ginpakita ni Jesus ang posibilidad nga indi tanan nga katapo sinang tulugyanan, ukon ulipon, nga klase ang mangin matutom, nga nagapaathag: “Apang kon yadtong ulipon magsiling sa iya tagipusuon, ‘Ang akon agalon nagapalantang sang iya pag-abot,’ kag magsugod sa pagpamakol sa mga ulipon nga lalaki kag babayi, kag sa pagkaon kag pag-inom kag sa pagpahuboghubog, ang agalon sadtong ulipon magaabot sa adlaw nga wala niya ginapaabuta . . . , kag silutan niya sia sing daku.”
Si Jesus nagsiling nga ang pag-abot niya nagdala sing masingki nga tion para sa mga Judiyo, kay ang iban nagbaton kag ang iban nagsikway sang iya mga panudlo. Kapin sa tatlo ka tuig ang nagligad, ginbawtismuhan sia sa tubig, apang karon ang iya bawtismo sa kamatayon labi pa nga nagahilapit sa katapusan, kag subong sang ginasiling niya, “Daw ano ang akon kasakit tubtob nga matuman ini!”
Sa tapos mapatuhoy ining mga pinamulong sa iya mga disipulo, si Jesus nagpamulong liwat sa kadam-an. Nagkasubo sia sa ila matig-a nga indi pagbaton sa maathag nga pamatuod sang iya identidad kag sang importansia sini. “Kon makita ninyo ang gal-om nga nagatub-ok sa katundan,” siling niya, “sa gilayon nagasiling kamo, ‘Magaulan,’ kag amo ini ang nagakahanabo. Kag kon makita ninyo nga nagahuyop ang habagat, nagasiling kamo, ‘May masingkal nga init,’ kag nagakahanabo ini. Mga salimpapaw, makahibalo kamo magpanimad-on sang dagway sang duta kag langit, apang paano bala nga indi kamo makahibalo magpanimad-on sining tion?” Lucas 12:32-59.
▪ Pila ang nagahuman sa “diutay nga panong,” kag ano ang nabaton nila?
▪ Paano ginpadaku ni Jesus ang kinahanglanon para sa iya mga ulipon nga maghanda?
▪ Sa ilustrasyon ni Jesus, sin-o ang “agalon,” ang “tulugyanan,” ang “panimalay,” kag ang “pagkabutang”?
