Kapitulo 104

Nabatian ang Tingog sang Dios sa Ikatlo nga Tion

SAMTANG yara sa templo, nagakasubo si Jesus nahanungod sa kamatayon nga malapit na niya atubangon. Ginakabalak-an niya sing daku kon paano maapektohan ang dungog sang iya Amay, gani nangamuyo sia: “Amay, himayaa ang imo ngalan.”

Sa sina, isa ka mabaskog nga tingog ang nag-abot gikan sa langit, nga nagasiling: “Ginhimaya ko na kag himayaon ko ini liwat.”

Nagumon ang kadam-an nga nagatindog sa palibot. “Ang anghel naghambal sa iya,” siling sang iban. Ang iban nagsiling nga nagdaguob. Apang, sa pagkamatuod, si Jehova nga Dios ang naghambal! Apang, indi ini ang nahauna nga tion nga ang tingog sang Dios nabatian may kaangtanan kay Jesus.

Sang mabawtismuhan si Jesus, tatlo ka tuig kag tunga antes sini, nabatian ni Juan Bautista ang Dios nga nagsiling tuhoy kay Jesus: “Amo ini ang akon hinigugma nga Anak, nga nahamut-an ko.” Nian, sa tapos sang Paskuwa, sang si Jesus nagbaylo sing dagway sa atubangan nila, nabatian nanday Santiago, Juan, kag Pedro ang Dios nga nagsiling: “Amo ini ang akon hinigugma nga Anak, nga nahamut-an; pamatii ninyo sia.” Kag karon, sa ikatlo nga tion, sang Nisan 10, apat ka adlaw sa wala pa mapatay si Jesus, ang tingog sang Dios nabatian liwat sang mga tawo. Apang sini nga tion naghambal si Jehova agod nga mabatian sia sang kadam-an!

Si Jesus nagpaathag: “Ining tingog wala mag-abot bangod sa akon, kundi bangod sa inyo.” Nagpamatuod ini nga si Jesus Anak matuod sang Dios, ang ginsaad nga Mesias. “Ginahukman karon ining kalibutan,” padayon ni Jesus, “karon ang manuggahom sining kalibutan subulon.” Ang matutom nga dalanon sang pagkabuhi ni Jesus, sa epekto, nagapamatuod nga si Satanas nga Yawa, ang manuggahom sang kalibutan, takus “subulon,” laglagon.

Nagatudlo sa mga resulta sang iya nagahilapit nga kamatayon, si Jesus nagsiling: “Kag ako, kon bayawon gikan sa duta, magabuyok sang tanan nga tawo sa akon kaugalingon.” Ang iya kamatayon indi gid pagkalutos, kay paagi sa sini, buyukon niya ang iban sa iya kaugalingon agod nga sila makatigayon sing kabuhi nga wala sing katapusan.

Apang nagprotesta ang kadam-an: “Nabatian namon sa kasuguan nga ang Cristo nagapadayon sing dayon; kag paano nga nagasiling ka nga ang Anak sang tawo dapat bayawon? Sin-o bala ining Anak sang tawo?”

Walay sapayan sang pamatuod, lakip ang pagkabati sa tingog mismo sang Dios, ang kalabanan wala magpati nga si Jesus amo ang matuod nga Anak sang tawo, ang ginsaad nga Mesias. Apang, subong sang ginhimo niya sang anom ka bulan antes sini sa Piesta sang mga Tabernakulo, ginpatuhuyan liwat ni Jesus ang iya kaugalingon subong “ang kapawa” kag ginpalig-on niya ang iya mga manugpalamati: “Samtang yara sa inyo ang kapawa, magtuo kamo sa kapawa, agod nga mangin anak kamo sang kapawa.” Sa tapos mahambal ini, naglakat si Jesus kag nanago, mahimo bangod ang iya kabuhi yara sa katalagman.

Ang kakulang sing pagtuo sang mga Judiyo kay Jesus nagatuman sang ginpamulong ni Isaias nahanungod sa ‘mga mata sang katawhan nga nabulag kag ang ila tagipusuon nagtig-a amo kon ngaa wala sila magliso agod paayuhon.’ Nakita ni Isaias sa palanan-awon ang langitnon nga panimalay ni Jehova, lakip si Jesus sa iya himaya upod kay Jehova sa wala pa sia mangin tawo. Apang, ang mga Judiyo, bilang katumanan sang ginsulat ni Isaias, batinggilan nga nagsikway sa pamatuod nga ining Isa amo ang ginsaad nga Manluluwas nila.

Sa pihak nga bahin, madamo sang bisan mga manuggahom (mahimo gid nga mga katapo sang Judiyong mataas nga korte, ang Sanhedrin) ang nagtuo kay Jesus. Si Nicodemo kag si Jose sang Arimatea duha sining mga manuggahom. Apang ang mga manuggahom, sa karon, wala magpakita sang ila pagtuo, kay nahadlok sila nga basi pahalinon sila gikan sa ila mga katungdanan sa sinagoga. Daw ano ka daku ang ila nawasi!

Si Jesus nagpadayon sa pagsiling: “Ang nagatuo sa akon, indi lamang nagatuo sa akon, kundi sa nagpadala man sa akon; kag ang nakakita sa akon nakakita man sa nagpadala sa akon. . . . Apang ang nagapamati sang akon pulong kag wala nagatuman sini, indi ako ang magahukom sa iya; kay nagkari ako, indi sa paghukom sa kalibutan kundi sa pagluwas sa kalibutan. . . . Ang pulong nga akon ginhambal amo ang magahukom sa iya sa katapusan nga adlaw.”

Ang gugma ni Jehova sa kalibutan sang katawhan nagpahulag sa iya nga ipadala si Jesus agod nga ang magtuo sa iya mahimo maluwas. Ang pagtuman sang katawhan sa mga butang nga ginpahambal sang Dios kay Jesus amo ang magadesisyon kon bala maluwas sila. Ang paghukom mahanabo “sa katapusan nga adlaw,” sa tion sang Isa ka Libo ka Tuig nga Paghari ni ­Cristo.

Si Jesus nagahinakop paagi sa pagsiling: “Kay ang akon ginahambal indi akon, kundi ang Amay nga nagpadala sa akon nagsugo sa akon kon ano ang akon isiling kag ihambal. Nahibaluan ko man nga ang iya sugo nagadala sing kabuhi nga wala sing katapusan. Gani ang ginasiling ko, amo ang ginsiling sang Amay nga akon ihambal.” Juan 12:​28-50; 19:​38, 39; Mateo 3:​17; 17:​5; Isaias 6:​1, 8-10.

▪ Sa anong tatlo ka okasyon nabatian ang tingog sang Dios may kaangtanan kay Jesus?

▪ Paano nakita ni manalagna Isaias ang himaya ni Jesus?

▪ Sin-o ang mga manuggahom nga nagtuo kay Jesus, apang ngaa wala nila ginatu-ad sia sing dayag?

▪ Ano ang “katapusan nga adlaw,” kag pasad sa ano pagahukman ang katawhan sa sina nga tion?