Kapitulo 125

Pag-antos sa Usok

UPOD kay Jesus duha ka kawatan ang gindala paguwa agod patyon. Indi malayo gikan sa siudad, ang prosesyon nagdulog sa duog nga gintawag Golgota, ukon Duog nga Bagol.

Ang mga bilanggo gin-ubahan sang ila mga panapton. Nian gintunghulan sila sing alak nga nasimbugan sing mirra. Mahimo nga ginhimo ini sang mga babayi sang Jerusalem, kag wala ginadingot sang mga Romano ining makapatay sang hapdi nga alak para sa mga ginalansang. Apang, sang matilawan ini Jesus, nangindi sia sa pag-inom sini. Ngaa? Mahimo gid nga luyag niya mahuptan ang iya tanan nga ikasarang sa tion sining labing daku nga pagtilaw sa iya pagtuo.

Ginplastar karon si Jesus sa usok nga ang iya mga kamot yara sa ibabaw sang iya ulo. Nian ginlansangan sang mga soldado ang iya mga kamot kag ang iya mga tiil sing dalagku nga mga lansang. Naglubag sia sa kasakit samtang ang mga lansang nagadulot sa iya unod kag mga lanitlanit. Sang ginpatindog ang usok, daku gid ang kasakit, kay ang kabug-aton sang iya lawas nagriri sang pilas nga ginlansangan. Apang, sa baylo nga mamahog, nangamuyo si Jesus para sa Romano nga mga soldado: “Amay, patawara sila, kay wala sila makahibalo sang ila ginahimo.”

Si Pilato nagpatapik sing karatula sa usok nga mabasa: “Jesus nga Nazaretnon, ang Hari sang mga Judiyo.” Mahimo nga ginsulat niya ini indi lamang bangod ginatahod niya si Jesus kundi ginakangil-aran niya ang Judiyong mga saserdote nga nagpilit sa iya sa pagpamatbat sing kamatayon kay Jesus. Agod mabasa sang tanan ang karatula, ginpasulat ini ni Pilato sa tatlo ka hambal​—⁠sa Hebreo, sa opisyal nga Latin, kag sa kinaandan nga Griego.

Ang puno nga mga saserdote, lakip sanday Caifas kag Annas, ginsubuan. Ining positibo nga proklamasyon nagpierdi sang ila oras sang kadalag-an. Busa nagprotesta sila: “Dili mo pag-isulat, ‘Ang Hari sang mga Judiyo,’ kundi nga ini sia nagsiling, ‘Ako Hari sang mga Judiyo.’ ” Sa kaugot nga nagpagamit sia sa mga saserdote, nagsabat si Pilato nga may pagtamay: “Ang nasulat ko nasulat ko.”

Nagtipon karon ang mga saserdote, upod ang isa ka dakung kadam-an, sa duog nga palatyan, kag gintinguhaan sang mga saserdote nga pamatukan ang pamatuod sang karatula. Ginsulit nila ang butig nga pamatuod nga ginhatag sang nagligad sa mga bista sa Sanhedrin. Busa, sing indi makapakibot, ang mga nagalalabay nagsugod sa pagpasipala, nga nagalungolungo sang ila mga ulo sa pag-uligyat kag nagasiling: “O ikaw nga buot magguba sang templo kag magpatindog sini sa tatlo ka adlaw, luwasa ang imo kaugalingon! Kon ikaw ang anak sang Dios, panaug ka sa usok sang pag-antos!”

“Ang iban ginluwas niya; ang iya kaugalingon indi niya maluwas!” uligyat sang puno nga mga saserdote kag sang ila relihioso nga mga kaupod. “Hari sia sang Israel; magpanaug sia karon sa usok sang pag-antos kag magatuo kita sa iya. Nagasalig sia sa Dios; tuguti Sia nga luwason sia karon kon nahamut-an Niya sia, kay sia nagsiling, ‘Ako ang Anak sang Dios.’ ”

Nalatnan sang nagaluntad nga espiritu, ang mga soldado nag-uligyat man kay Jesus. Mauligyaton nga gintanyagan nila sia sing maaslom nga alak, nga mahimo gid ginpadapat ini sa iya mamala nga mga bibig. “Kon ikaw ang hari sang mga Judiyo,” uligyat nila, “luwasa ang imo kaugalingon.” Bisan ang mga kawatan​—⁠ang isa nga nalansang sa tuuhan ni Jesus, kag ang isa pa sa iya wala⁠—​nagyaguta sa iya. Hunahunaa ini! Ang labing daku nga tawo nga nabuhi, huo, ang isa nga nag-ambit kay Jehova nga Dios sa pagtuga sang tanan nga butang, nagaantos sining tanan nga pag-abuso!

Ginkuha sang mga soldado ang mga panapton ni Jesus kag ginbahinbahin ini sa apat. Ginpapalaran nila ini kon sin-o ang makakuha sini. Apang ang bayo niya, wala sing tinahian, kay maayo gid ini nga klase. Gani ang mga soldado nagsinilingay: “Dili ta paggision ini, kundi papalaran kon sin-o ang makatag-iya.” Sa amo, sing dihungod, gintuman nila ang kasulatan nga nagasiling: “Ang akon mga panapton ginbahinbahin nila sa ila, kag ginpapalaran nila ang akon mga naog.”

Sang ulihi, narealisar sang isa sa mga kawatan nga si Jesus mahimo gid nga matuod nga hari. Busa, ginsaway niya ang iya kaupod, nga nagasiling: “Wala ka gid bala mahadlok sa Dios, sanglit yara ka sa amo man nga paghukom? Kag sa aton matarong gid; kay nagabaton kita sang nagakaigo nga balos sa aton mga buhat; apang ining tawo wala sing nahimo nga sayop.” Nian nagsiling sia kay Jesus, nga nagapangabay: “Dumduma ako kon magsulod ka sa imo ginharian.”

“Sa pagkamatuod ginasiling ko sa imo karon,” sabat ni Jesus, “Mangin kaupod ko ikaw sa Paraiso.” Tumanon ini nga saad kon maggahom na si Jesus subong Hari sa langit kag banhawon ining mahinulsulon nga nakahimo sing malaut padulong sa kabuhi sa duta sa Paraiso nga sa diin ang mga makalampuwas sa Armagedon kag ang ila mga kaupod makatigayon sing pribilehiyo sa pagkultibar sini. Mateo 27:33-44; Marcos 15:​22-32; Lucas 23:​27, 32-43; Juan 19:​17-24.

▪ Ngaa nangindi si Jesus sa pag-inom sing alak nga nasimbugan sing mirra?

▪ Ano, mahimo gid, ang karatula nga ginbutang sa usok ni Jesus, kag ano nga pagsabtanay ang ginpautwas sini sa ulot ni Pilato kag sang puno nga mga saserdote?

▪ Anong dugang pa nga abuso ang nabaton ni Jesus sa usok, kag ano mahimo ang nagpukaw sini?

▪ Paano natuman ang tagna sa ginhimo sa mga panapton ni Jesus?

▪ Ano nga pagbag-o ang ginhimo sang isa sa mga kawatan, kag paano tumanon ni Jesus ang iya pangabay?