Kapitulo 91

Sang Ginbanhaw si Lazaro

SI Jesus, kag ang mga nag-upod sa iya, nag-abot karon sa handumanan nga lulubngan ni Lazaro. Sa pagkamatuod, isa ini ka lungib kag may isa ka bato nga nagatakop sini. “Kuhaa ninyo ang bato,” siling ni Jesus.

Si Marta nagpamatok, nga wala makahangop sa himuon ni Jesus. “Ginuo,” siling niya, “sa sining tion mabaho na sia, kay apat na sia ka adlaw nga napatay.”

Apang si Jesus nagpamangkot: “Wala bala ako magsiling sa imo nga kon magtuo ka makakita ka sang himaya sang Dios?”

Gani ginkuha nila ang bato. Nian si Jesus nagbayaw sang iya mga mata kag nangamuyo: “Amay, nagapasalamat ako sa imo nga ginpamatian mo ako. Matuod, nakahibalo ako nga ginapamatian mo ako sa gihapon; apang bangod sang katawhan nga nagatindog sa palibot ginsiling ko ini, agod nga magtuo sila nga ginpadala mo ako.” Si Jesus nagpangamuyo sing dayag agod mahibaluan sang mga tawo nga ang himuon niya pagahimuon paagi sa gahom nga nabaton gikan sa Dios. Nian nagsinggit sia sa mabaskog nga tingog: “Lazaro, guwa ka!”

Sa sina, si Lazaro nagguwa. Ang iya mga kamot kag mga tiil nasamburan pa gihapon sang mga isalambod nga sa lubong, kag ang iya nawong naputos sing panyo. “Hubari sia kag palakta,” siling ni Jesus.

Sang makita ang milagro, madamo sang mga Judiyo nga nagkari sa paglipay kanday Maria kag Marta ang nagtuo kay Jesus. Apang, ang iban naglakat sa pagsugid sa mga Fariseo sang natabo. Sila kag ang mataas nga mga saserdote sa gilayon naghanda sing isa ka miting sang Judiyong mataas nga hukmanan, ang Sanhedrin.

Ang Sanhedrin nagalakip sa presente nga mataas nga saserdote, kay Caifas, subong man sa mga Fariseo kag mga Saduceo, mataas nga mga saserdote kag sa mataas nga saserdote anay. Sila nagsiling: “Ano bala ang aton himuon, kay ining tawo nagahimo sing madamong tanda? Kon aton pabayaan sia, ang tanan magatuo sa iya, kag ang mga Romanhon magakari kag magalaglag sang aton duog kag aton pungsod.”

Bisan pa nga ginbaton sang relihiosong mga lider nga si Jesus “nagahimo sing madamong tanda,” ang lamang nga butang nga ginkabalak-an nila amo ang ila kaugalingon nga posisyon kag awtoridad. Ang pagbanhaw kay Lazaro isa gid ka makusog nga huyap sa mga Saduceo, bangod wala sila nagapati sa pagkabanhaw.

Si Caifas, nga ayhan isa ka Saduceo, karon naghambal, nga nagasiling: “Wala gid kamo sing nahibal-an, kag wala kamo makahangop nga sa kaayuhan ninyo dapat mapatay ang isa ka tawo tungod sa katawhan kag nga indi mawala ang bug-os nga pungsod.”

Gin-impluwensiahan sang Dios si Caifas sa pagsiling sini, kay si apostol Juan nagsulat sang ulihi: “Ini wala niya [si Caifas] ginsiling sing kinaugalingon.” Ang buot gid silingon ni Caifas amo nga si Jesus dapat patyon agod indi Niya dugang nga mapaluya ang ila mga posisyon sang awtoridad kag impluwensia. Apang, suno kay Juan, ‘Si Caifas nagtagna nga si Jesus mapatay indi tungod sa pungsod lamang, kundi agod nga iya man matipon ang mga anak sang Dios.’ Kag sa pagkamatuod, katuyuan sang Dios nga ang iya Anak mapatay subong gawad para sa tanan.

Si Caifas nagmadinalag-on sa pagsugyot sa Sanhedrin nga maghimo sing mga buko sa pagpatay kay Jesus. Apang si Jesus, ayhan nakahibalo sining mga plano gikan kay Nicodemo, isa ka kata­po sang Sanhedrin nga mainabyanon sa iya, naghalin didto. Juan 11:​38-54.

▪ Ngaa nangamuyo sing dayag si Jesus sa wala pa ginbanhaw si Lazaro?

▪ Ano ang reaksion sang mga nakakita sini nga pagbanhaw?

▪ Ano ang nagapakita sang kalaut sang mga katapo sang Sanhedrin?

▪ Ano ang tuyo ni Caifas, apang ano ang ginpatagna sa iya sang Dios?