Kapitulo 111

Tanda sang Katapusan nga mga Adlaw

MARTES sang hapon na karon. Samtang nagalingkod si Jesus sa Bukid sang Olivo, nga nagatan-aw sang templo sa ubos, nagpalapit sa iya sanday Pedro, Andres, Santiago, kag Juan. Nabalaka sila nahanungod sa templo, kay bag-o lang gintagna ni Jesus nga walay mabilin diri nga isa ka bato sa ibabaw sang isa.

Apang mahimo nga may iban pa sila nga ginahunahuna sang magpalapit sila kay Jesus. Pila ka semana antes sini, nagpamulong sia nahanungod sa iya “presensia,” nga sa tion sini “ang Anak sang tawo ipahayag.” Kag sa mas nauna nga okasyon, ginsugiran niya sila nahanungod sa “katapusan sang sistema sang mga butang.” Gani nalangkag katama ang mga apostoles.

“Isugid sa amon,” siling nila, “san-o bala mahanabo ini [nga nagaresulta sa pagkalaglag sang Jerusalem kag sang iya templo], kag ano bala ang tanda sang imo presensia kag sang katapusan sang sistema sang mga butang?” Sa katunayan, may tatlo ka bahin ang ila pamangkot. Una, luyag nila mahibaluan ang nahanungod sa katapusan sang Jerusalem kag sang templo sini, nian ang nahanungod sa presensia ni Jesus nga may gahom sa Ginharian, kag sa katapusan nahanungod sa katapusan sang bug-os nga sistema sang mga butang.

Sa iya malaba nga sabat, ginsabat ni Jesus ang tanan nga tatlo ka bahin sang pamangkot. Naghatag sia sing tanda nga nagapakilala nga ang Judiyong sistema sang mga butang matapos; apang naghatag sia sing dugang pa. Naghatag man sia sing tanda nga magapaalisto sa iya palaabuton nga mga disipulo agod mahibaluan nila nga nagakabuhi sila sa tion sang iya presensia kag malapit sa katapusan sang bug-os nga sistema sang mga butang.

Samtang nagaligad ang mga tinuig, nakita sang mga apostoles ang katumanan sang tagna ni Jesus. Huo, ang mga butang mismo nga gintagna niya nagsugod nga mahanabo sa ila adlaw. Busa, ang mga Cristiano nga nagakabuhi 37 ka tuig sang ulihi, sang 70 C.⁠E., wala maabti nga dihanda sang pagkalaglag sang Judiyong sistema kag sang templo sini.

Apang, ang presensia ni Cristo kag ang katapusan sang sistema sang mga butang wala matabo sang 70 C.⁠E. Ang iya presensia nga may kagamhanan sa Ginharian natabo sang ulihi pa. Apang san-o? Ang pagbinagbinag sa tagna ni Jesus nagapakita sini.

Si Jesus nagtagna nga may “mga inaway kag mga kinunukuno sang mga inaway.” “Ang pungsod magatindog batok sa pungsod,” siling niya, kag may yara kakulang sing pagkaon, linog, kag mga kamatay. Ang iya mga disipulo pagadumtan kag pagapatyon. Ang dimatuod nga mga manalagna magalutaw kag magapatalang sa madamo. Ang pagkamalinapason magabuad, kag ang gugma sang kalabanan magabugnaw. Sa amo man nga tion, ang maayong balita sang Ginharian sang Dios ibantala subong panaksi sa tanan nga kapungsuran.

Bisan pa nga ang tagna ni Jesus may limitado nga katumanan antes sang pagkalaglag sang Jerusalem sang 70  C.⁠E., ang daku nga katumanan sini matabo sa tion sang iya presensia kag sang katapusan sang sistema sang mga butang. Ang mahalungon nga pagrepaso sa mga hitabo sa kalibutan kutob sang 1914 nagapakita nga ang importante nga tagna ni Jesus nakatigayon sing daku nga katumanan kutob sina nga tuig.

Ang isa pa ka bahin sang tagna nga ginhatag ni Jesus amo ang pagluntad sang “makangilil-ad nga butang nga nagatuga sing kahapayan.” Sang 66 C.⁠E. ining makangilil-ad nga butang nagluntad sa dagway sang ‘naglikop nga mga hangaway’ sang Roma nga naglibot sa Jerusalem kag naglaglag sang pader sang templo. Ang “makangilil-ad nga butang” nagtindog sa kon diin indi ini dapat.

Sa daku nga katumanan sang tanda, ang makangilil-ad nga butang amo ang Liga de Nasyones kag ang nagbulos sa sini, ang Nasyones Unidas. Ining organisasyon para sa bug-os kalibutan nga paghidait gintamod sang Cristiandad subong tal-us sang Ginharian sang Dios. Makangilil-ad gid! Busa, sa ulihi, ang politikal nga mga kagamhanan nga bahin sang NU magabalikid sa Cristiandad (antitipiko nga Jerusalem) kag magahapay sa iya.

Gani si Jesus nagtagna: “Nian magaabot ang dakung kapipit-an nga wala pa sing subong nga nahanabo kutob sa ginsuguran sang kalibutan tubtob karon, wala, kag indi na gid mahanabo.” Samtang ang kalaglagan sang Jerusalem sang 70 C.⁠E. daku gid nga kapipit-an, nga kapin sa isa ka milyon ang ginkunukuno nga napatay, indi ini labaw sa bug-os globo nga Anaw sang kaadlawan ni Noe. Gani ang daku nga katumanan sini nga bahin sang tagna ni Jesus manug-abot pa.

Pagsalig sa Tion sang Katapusan nga mga Adlaw

Samtang nagahingapos ang Martes, Nisan 11, ginpadayon ni Jesus ang iya pagpakighambal sa iya mga apostoles sa Bukid sang mga Olivo tuhoy sa tanda sang iya presensia sa paggahom sa Ginharian kag sang katapusan sang sistema sang mga butang. Ginpaandaman niya sila nahanungod sa paglagas sa dimatuod nga mga Cristo. Himuon ang mga pagtinguha, siling niya, “agod patalangon, kon mahimo, bisan ang mga pinili.” Apang, kaangay sang layo-panulok nga mga agila, ining mga pinili magatipon sa kon diin makita ang matuod nga espirituwal nga pagkaon, nga amo, sa matuod nga Cristo sa iya dikitaon nga presensia. Indi sila mapatalang kag matipon sa dimatuod nga Cristo.

Ang dimatuod nga mga Cristo makahimo lamang sing kitaon nga presensia. Sa kabaliskaran, ang presensia ni Jesus mangin dikitaon. Mahanabo ini sa tion sang makahaladlok nga tion sa maragtas sang tawo, kay si Jesus nagsiling: “Ang adlaw padulmon, kag ang bulan indi maghatag sang iya kapawa.” Huo, mangin pinakamadulom ini nga panahon sa pagluntad sang tawo. Mangin subong bala nga ang adlaw nagdulom bisan pa adlaw, kag subong bala nga ang bulan indi magahatag sing kapawa sa gab-i.

“Ang mga kagamhanan sang mga langit uyugon,” padayon ni Jesus. Sa amo ginapakita niya nga ang pisikal nga mga langit magapakita sing nagapatimaan nga dagway. Ang mga langit indi lamang mangin puluy-an sang mga pispis, kundi mapuno ini sang mga eroplano para sa inaway, sing mga raket, kag mga paglagulad sa espasyo. Ang kahadlok kag kasingki magalabaw sa bisan ano nga naeksperiensiahan sa maragtas sang tawo.

Subong resulta, siling ni Jesus, mahanabo ang “kalisang sang mga pungsod, nga wala makahibalo sang dalan paguwa bangod sang pagdinaguhob sang dagat kag sang mga balod, samtang ang mga tawo nagakapunaw sa kahadlok kag sa kalangkag sa magaabot sa napuy-an nga duta.” Sa pagkamatuod, ining pinakamadulom nga panahon sa pagluntad sang tawo magadul-ong sa tion nga, siling ni Jesus, “ang tanda sang Anak sang tawo magapahayag sa langit, kag nian magakasubo ang tanan nga tribo sa duta.”

Apang indi tanan magakasubo kon ‘ang Anak sang tawo magaabot nga may gahom’ sa paglaglag sining malaut nga sistema sang mga butang. Ang “mga pinili,” ang 144,000 nga magapakigbahin upod kay Cristo sa iya langitnon nga Ginharian, indi magakasubo, ukon ang ila mga kaupod, sila nga antes sini gintawag ni Jesus nga iya “iban nga mga karnero.” Walay sapayan nga nagakabuhi sila sa pinakamadulom nga panahon sa maragtas sang tawo, nagasunod ini sila sa pagpalig-on ni Jesus: “Kon ini nga mga butang mahanabo, magtindog kamo kag bayawa ang inyo mga ulo, kay ang pagtubos sa inyo malapit na.”

Agod mahibaluan sang iya mga disipulo nga nagapuyo sa tion sang katapusan nga mga adlaw ang pagkalapit sang katapusan, ginhatag ni Jesus ining ilustrasyon: “Tan-awa ang higuera, kag ang tanan nga kahoy: Kon nagapanalingsing na sila, makita ninyo ini kag mahibaluan sa inyo kaugalingon nga malapit na ang tingadlaw. Subong man, kon makita ninyo nga nagakahanabo ining mga butang, makilala ninyo nga malapit na ang ginharian sang Dios. Sa pagkamatuod, nagasiling ako sa inyo, Indi magtaliwan ining kaliwatan tubtob nga ang tanan mahanabo.”

Sa amo, kon makita sang iya mga disipulo ang madamo nga nanuhaytuhay nga bahin sang tanda nga nagakatuman, dapat nila marealisar nga ang katapusan sang sistema sang mga butang malapit na kag nga sa dili madugay dulaon sang Ginharian sang Dios ang tanan nga kalautan. Sa kamatuoran, ang katapusan magaabot sa sulod sang pagkabuhi sang katawhan nga makakita sang katumanan sang tanan nga butang nga gintagna ni Jesus! Nagalaygay sa mga disipulo nga mangin buhi sa tion sang importante nga katapusan nga mga adlaw, si Jesus nagsiling:

“Andam kamo sa inyo kaugalingon nga ang inyo tagipusuon indi mabug-atan sang lakas nga pag-inom kag sang mga paghimud-os sa kabuhi, kag yadtong adlaw magaabot sa inyo sing hinali subong sang siod. Kay magaabot ini sa tanan nga nagapuyo sa nawong sang bug-os nga duta. Busa, magmata kamo, nga nagaampo sa tanan nga tion nga kabay nga magmadinalag-on kamo sa paglikaw sa sining tanan nga butang nga mahanabo, kag sa pagtindog sa atubangan sang Anak sang tawo.”

Ang Maalam kag Buangbuang nga mga Ulay

Ginsabat ni Jesus ang ginapangayo sang iya mga apostoles nga tanda sang iya presensia nga may gahom sa Ginharian. Naghatag sia karon sing dugang nga bahin sang tanda sa tatlo ka parabola, ukon mga ilustrasyon.

Ang katumanan sang kada ilustrasyon makita sang mga tawo nga nagakabuhi sa tion sang iya presensia. Ginsugdan niya ang una paagi sa mga pulong: “Nian ang ginharian sang langit mapaangay sa napulo ka dalaga nga nagdala sang ila mga suga kag nagkadto sa pagsugat sa nobyo. Lima sa ila mga buangbuang, kag lima mga mainandamon.”

Paagi sa ekspresyon nga “ang ginharian sang langit mapaangay sa napulo ka dalaga,” indi buot silingon ni Jesus nga katunga sadtong magapanubli sang langitnon nga Ginharian mga buangbuang kag katunga mga mainandamon! Indi, kundi buot niya silingon nga may kahilabtanan sa Ginharian sang langit, may isa ka bahin nga kaangay sini ukon sina, ukon nga ang butang may kahilabtanan sa Ginharian mangin kaangay sini ukon sina nga butang.

Ang napulo ka dalaga nagalaragway sa tanan nga mga Cristiano nga yara sa linya ukon nagapangangkon nga yara sa linya para sa langitnon nga Ginharian. Ang Cristianong kongregasyon ginsaad nga ipakasal sa ginbanhaw kag ginhimaya nga Nobyo, si Jesucristo, sang Pentecostes 33  C.⁠E. Apang ina nga kasal mahanabo sa langit sa wala gintalana nga tion sa palaabuton.

Sa ilustrasyon, ang napulo ka dalaga nagguwa sa pagsugat sa nobyo kag sa pagbuylog sa prosesyon sa kasal. Kon mag-abot sia, sugaan nila ang alagyan sang prosesyon sang ila mga suga, busa nagapadungog sa iya samtang ginadala niya ang iya nobya pasulod sa balay nga ginhanda para sa iya. Apang, si Jesus nagpaathag: “Sang nagdala ang mga buangbuang sang ila mga suga, wala sila magdala sing lana, apang ang mga mainandamon nagdala sing lana sa ila mga tibudtibod pati sang ila mga suga. Karon sang naglantang ang nobyo, tanan sila gintuyo kag nagtulog.”

Ang madugay nga pagpalantang sang nobyo nagapakita nga ang presensia ni Cristo subong nagagahom nga Hari yara pa sa malayo nga palaabuton. Sang ulihi naglingkod sia sa iya trono sang tuig 1914. Sa sulod sang malawig nga kagab-ihon antes sina, ang tanan nga dalaga natulugan. Apang wala sila pagkondenaha bangod sini. Ginkondenar ang buangbuang nga mga dalaga bangod wala sila magdala sing lana sa ila mga tibudtibod. Si Jesus nagpaathag kon paano nagbangon ang mga dalaga sa wala pa mag-abot ang nobyo: “Sa tunga sang kagab-ihon may isa ka sininggit, ‘Yari karon ang nobyo! Guwa kamo sa pagsugat sa iya.’ Nian tanan yadtong mga dalaga nagbangon kag nag-aman sang ila mga suga. Kag ang mga buangbuang nagsiling sa mga mainandamon, ‘Hatagi kami sang inyo lana, kay nagakapalong ang amon mga suga.’ Apang ang mga mainandamon nagsabat, ‘Basi indi ini mag-igo sa amon kag sa inyo. Maayo pa magkadto kamo sa mga nagabaligya kag magbakal para sa inyo kaugalingon.’ ”

Ang lana nagasimbulo sa butang nga nagahupot sa matuod nga mga Cristiano nga nagasiga subong mga sulu. Amo ini ang inspirado nga Pulong sang Dios, nga ila ginauyatan sing hugot, upod ang balaan nga espiritu, nga nagabulig sa paghangop sa sina nga Pulong. Ang espirituwal nga lana nagapaposible sa mainandamon nga mga ulay nga makaiwag sing kapawa sa pag-abiabi sa nobyo sa tion sang prosesyon pakadto sa sinalusalo sang kasal. Apang ang buangbuang nga ulay nga klase wala sing ginakinahanglan nga espirituwal nga lana sa ila kaugalingon, sa ila mga tibudtibod. Gani ginsaysay ni Jesus ang natabo:

“Kag sang nagkadto [ang buangbuang nga mga dalaga] sa pagbakal [sing lana], nag-abot ang nobyo, kag ang mga handa nga dalaga nagsulod upod sa iya sa sinalusalo sang kasal; kag gintakop ang ganhaan. Ugaling nag-abot man ang iban nga mga dalaga, nga nagasiling, ‘Ginuo, Ginuo, buksi kami!’ Apang nagsabat sia, ‘Sa pagkamatuod nagasiling ako sa inyo, wala ako makakilala sa inyo.’ ”

Sang nag-abot si Cristo sa iya langitnon nga Ginharian, ang mainandamon nga ulay nga klase sang matuod nga hinaplas nga mga Cristiano nagbugtaw sa ila pribilehiyo nga mag-iwag sing suga sa sining nadulman nga kalibutan bilang pagdayaw sa nagbalik nga Nobyo. Apang ang nagalaragway sa buangbuang nga mga ulay wala makahanda sa paghatag sining nagaabiabi nga pagdayaw. Gani sang nag-abot ang tion, wala ginbuksan ni Cristo sa ila ang ganhaan sa sinalusalo sang kasal sa langit. Ginbilin niya sila sa guwa sang kadudulman sang kagab-ihon sang kalibutan, agod mapatay kaupod sang tanan nga iban pa nga nagahimo sing malain. “Busa bantay kamo,” hinakop ni Jesus, “kay wala kamo makahibalo sang adlaw ukon sang oras.”

Ang Ilustrasyon Nahanungod sa mga Talanton

Ginpadayon ni Jesus ang iya pagpakighambal sa iya mga apostoles sa Bukid sang mga Olivo paagi sa pagsugid sa ila sing isa pa ka ilustrasyon, ikaduha sa tatlo ka paagisod nga ilustrasyon. Mga pila ka adlaw antes sini, sang didto sia sa Jerico, ginhatag niya ang ilustrasyon nahanungod sa mga mina agod ipakita nga ang Ginharian madugay pa. Ang ilustrasyon nga ginasugid niya karon, samtang may pila ka pareho gihapon nga mga bahin, nagalaragway bilang katumanan sini sang mga matabo sa tion sang presensia ni Cristo nga may gahom sa Ginharian. Ginailustrar sini nga ang iya mga disipulo dapat magpangabudlay samtang yari sa duta agod dugangan ang “iya pagkabutang.”

Nag-umpisa si Jesus: “Kay subong ini [kon sayoron, ang mga kahimtangan nga may kaangtanan sa Ginharian] sang isa ka tawo nga sang manuglakat na sia, ginpatawag niya ang iya mga ulipon kag gintugyan sa ila ang iya pagkabutang.” Si Jesus amo ang tawo, nga sa wala pa magkadto sa langit, gintugyan niya sa iya mga ulipon​—⁠ang mga disipulo nga nakalinya para sa langitnon nga Ginharian⁠—​ang iya pagkabutang. Ining pagkabutang indi pisikal nga pagkabutang, kundi nagalaragway sa isa ka nakultibar nga latagon nga iya gintamnan sing posibilidad nga magpatubas sing dugang pa nga mga disipulo.

Gintugyan ni Jesus ang iya pagkabutang sa iya mga ulipon antes sia magpalangit. Paano niya ginhimo ina? Ginsugo niya sila nga padayunon ang pagpangabudlay sa nakultibar nga latagon paagi sa pagbantala sang mensahe sang Ginharian tubtob sa mga ukbong sang duta. Subong ginasiling ni Jesus: “Sa isa naghatag sia sing lima ka talanton, sa isa duha, sa isa isa, sa tagsatagsa suno sa iya ikasarang, kag naglakat sia.”

Sa amo ang walo ka talanton​—⁠pagkabutang ni Cristo⁠—​ginpanagtag suno sa mga ikasarang, ukon espirituwal nga mga posibilidad, sang mga ulipon. Ang mga ulipon nagalaragway sa mga klase sang mga disipulo. Sang unang siglo, ang klase nga nakabaton sing lima ka talanton mahimo gid nga naglakip sa mga apostoles. Nagpadayon sa pagsugid si Jesus nga ang mga ulipon nga nakabaton sing lima kag duha ka talanton nagdoble sini paagi sa ila pagbantala sang Ginharian kag paghimo sing mga disipulo. Apang, ang ulipon nga nakabaton sing isa ka talanton nagtago sini sa duta.

“Pagligad sang malawig nga tion,” padayon ni Jesus, “nag-abot ang agalon sadtong mga ulipon kag nagpakighusay sa ila.” Sa ika-20 nga siglo lamang, mga 1,900 ka tuig sang ulihi, nga si Cristo nagbalik agod makighusay, sa pagkamatuod, “pagligad sang malawig nga tion.” Nian si Jesus nagpaathag:

“Ang nakabaton sing lima ka talanton nagpalapit, nga nagadala sing lima pa ka talanton, nga nagasiling, ‘Agalon, lima ka talanton ang gintugyan mo sa akon; yari, nakaganansya ako sing lima pa ka talanton.’ Ang iya agalon nagsiling sa iya, ‘Maayo gid, ulipon nga maayo kag matutom! Sa diutay nangin matutom ka. Padumalahon ko ikaw sa madamo. Sulod ka sa kalipay sang imo agalon.’ ” Nadoble man sang ulipon nga nakabaton sing duha ka talanton ang iya mga talanton, kag nakabaton sia sing pareho man nga komendasyon kag padya.

Apang, paano ining matutom nga mga ulipon nagsulod sa ka­lipay sang ila Agalon? Ti, ang kalipay sang ila Agalon, si Jesu­cristo, amo ang pagpanag-iya sa Ginharian sang magkadto sia sa iya Amay sa langit. Tuhoy sa matutom nga mga ulipon sa modernong mga tion, may daku sila nga kalipay bangod gintugyanan sila sing dugang pa nga mga salabton may kaangtanan sa Ginharian, kag samtang ginatapos nila ang ila dutan-on nga dalanon, matiga­yon nila ang putukputukan sang ila kalipay kon banhawon sila padulong sa langitnon nga Ginharian. Apang kamusta ang ikatlo nga ulipon?

“Agalon, nakilala ko nga ikaw tawo nga mabaris,” reklamo sining ulipon. “Gani nahadlok ako kag naglakat kag gintago ko ang imo talanton sa duta. Yari ang imo kaugalingon.” Ang ulipon hungod nga nangindi sa pagpangabudlay sa nakultibar nga latagon paagi sa pagbantala kag paghimo sing disipulo. Gani gintawag sia sang agalon nga “malaut kag matamad” kag ginhukman sia: “Kuhaa ninyo sa iya ang talanton . . . Kag ipilak ninyo ang ulipon nga wala sing pulos sa kadudulman nga sa guwa. Didto magahibi sia kag magabagrot sang iya mga ngipon.” Ang mga katapo sang malaut nga ulipon nga klase, bangod ginpilak sila sa guwa, wala sing espirituwal nga kalipay.

Nagahatag ini sing daku nga leksion para sa tanan nga nagapangangkon nga mga sumulunod ni Cristo. Agod mabaton nila ang iya komendasyon kag padya, kag malikawan nga ipilak sila sa kadudulman nga sa guwa kag sa katapusan nga kalaglagan, dapat nila padamuon ang mga pagkabutang sang ila langitnon nga Agalon paagi sa pagpakigbahin sing bug-os sa pagbantala nga hilikuton. Maukod ka bala sa sining bahin?

Kon Magkari si Cristo nga May Gahom sa Ginharian

Kaupod gihapon ni Jesus ang iya mga apostoles sa Bukid sang Olivo. Bilang sabat sa ila ginapangayo nga tanda sang iya presensia kag sang katapusan sang sistema sang mga butang, ginsugid niya karon sa ila ang katapusan sa serye sang tatlo ka ilustrasyon. “Kon magkari ang Anak sang tawo sa iya himaya, kag ang tanan nga anghel kaupod niya,” umpisa ni Jesus, “nian magalingkod sia sa iya mahimayaon nga trono.”

Indi makita sang mga tawo ang mga anghel sa ila langitnon nga himaya. Gani ang pagkari sang Anak sang tawo, nga si Jesucristo, kaupod sang mga anghel indi makita sang tawhanon nga mga mata. Ang pagkari nag-abot sang tuig 1914. Apang para sa anong katuyuan? Si Jesus nagapaathag: “Tipunon sa atubangan niya ang tanan nga pungsod, kag painpainon niya sila subong sang manugbantay nga nagapain sang mga karnero sa mga kanding. Kag ipahamtang niya ang mga karnero sa iya tuo, apang ang mga kanding sa wala.”

Nagalaragway sang kon ano ang matabo sa mga ginpain sa kalahamut-an nga bahin, si Jesus nagsiling: “Nian ang hari magasiling sa mga natuo niya, ‘Kari kamo, mga ginpakamaayo sang akon Amay, panublia ninyo ang ginharian nga gin-aman sa inyo kutob pa sang pagtukod sang kalibutan.’ ” Ang mga karnero sa sining ilustrasyon indi magagahom kaupod ni Cristo sa langit kundi magapanubli sang Ginharian sa kahulugan nga sila mangin mga sakop niya sa duta. Ang “pagtukod sang kalibutan” natabo sang si Adan kag si Eva una nga nagpanganak sing mga anak nga mahimo makabenepisyo gikan sa aman sang Dios nga tubson ang katawhan.

Apang ngaa ang mga karnero ginpain sa kalahamut-an natuo nga kamot sang Hari? “Kay gingutom ako,” sabat sang hari, “kag ginpakaon ako ninyo; gin-uhaw ako kag ginpainom ako ninyo. Nagdumuluong ako kag ginsagop ako ninyo; hubo ako, kag ginpapanaptan ako ninyo. Nagmasakit ako kag ginduaw ako ninyo. Nabilanggo ako kag nagkari kamo sa akon.”

Bangod ang mga karnero yari sa duta, luyag nila mahibaluan kon paano nila nahimo inang maayo nga mga buhat para sa ila langitnon nga Hari. “Ginuo, san-o ka bala namon nakita nga gutom kag ginpakaon ka namon,” pamangkot nila, “ukon nauhaw, kag ginpainom ka namon? San-o ka bala namon nakita nga dumuluong kag ginsagop ka namon, ukon hubo, kag ginpapanaptan ka namon? San-o ka bala namon nakita nga nagmasakit ukon sa bilangguan kag nagkadto kami sa imo?”

“Sa pagkamatuod nagasiling ako sa inyo,” sabat sang Hari, “sa bagay nga ginhimo ninyo ini sa isa sang labing kubos sining akon mga utod, ginhimo ini ninyo sa akon.” Ang mga kauturan ni Cristo amo ang nagkalabilin sa duta sang 144,000 nga magagahom kaupod niya sa langit. Kag ang paghimo sing maayo sa ila, siling ni Jesus, daw subong sang paghimo sing maayo sa iya.

Masunod, ginsilingan sang Hari ang mga kanding. “Palayo kamo sa akon, mga ginpakamalaut, pa kalayo nga walay katapusan nga gin-aman sa Yawa kag sa iya mga anghel. Kay gingutom ako kag wala ninyo ako pagpakan-a, gin-uhaw ako, kag wala ninyo ako pagpaimna. Kag nagdumuluong ako, kag wala ninyo ako pagsagupa; hubo, kag wala ninyo ako pagpapanaputi; nagmasakit kag sa bilangguan, kag wala ninyo ako pagduawa.”

Apang, ang mga kanding nagreklamo: “Ginuo, san-o ka bala namon nakita nga gutom ukon nauhaw ukon dumuluong ukon hubo ukon nagmasakit ukon sa bilangguan kag wala kami mag-alagad sa imo?” Ang mga kanding ginhukman sing malain sa amo gihapon nga sadsaran nga ang mga karnero ginhukman sing kalahamut-an. “Sa bagay nga wala ninyo paghimua ini sa isa sang labing kubos sini [sang akon mga kauturan],” sabat ni Jesus, “wala man ninyo paghimua ini sa akon.”

Gani ang presensia ni Cristo nga may gahom sa Ginharian, antes gid sang katapusan sining malaut nga sistema sang mga butang sa dakung kapipit-an, mangin tion sang paghukom. Ang mga kanding “magakadto sa silot nga walay katapusan, apang ang mga matarong [mga karnero] sa kabuhi nga walay katapusan.” Mateo 24:​2⁠–​25:​46; 13:​40, 49; Marcos 13:​3-37; Lucas 21:​7-36; 19:​43, 44; 17:​20-30; 2 Timoteo 3:​1-5; Juan 10:⁠16; Bugna 14:​1-3.

▪ Ngaa namangkot ang mga apostol, apang ano pa ang mahimo nga ginahunahuna nila?

▪ Ano nga bahin sang tagna ni Jesus ang natuman sang 70 C.⁠E., apang ano ang wala matabo sadto?

▪ San-o ang una nga katumanan ang tagna ni Jesus, apang san-o ini may daku nga katumanan?

▪ Ano ang makangilil-ad nga butang sa una kag katapusan nga katumanan sini?

▪ Ngaa ang dakung kapipit-an wala sing katapusan nga katumanan sa pagkalaglag sang Jerusalem?

▪ Ano nga mga kahimtangan sa kalibutan ang nagatanda sang presensia ni Cristo?

▪ San-o ang ‘tanan nga tribo sang duta magasakit sang ila kaugalingon sa kasubo,’ apang ano ang ginahimo sang mga sumulunod ni Cristo sa sina nga tion?

▪ Ano nga ilustrasyon ang ginhatag ni Jesus agod buligan ang iya palaabuton nga mga disipulo sa paghantop kon san-o ang katapusan malapit na?

▪ Ano ang ginlaygay ni Jesus sa iya mga disipulo nga magakabuhi sa tion sang katapusan nga mga adlaw?

▪ Sin-o ang ginasimbulo sang napulo ka dalaga?

▪ San-o ang Cristianong kongregasyon ginsaad nga ipakasal sa nobyo, apang san-o nag-abot ang nobyo agod dalhon ang iya nobya sa sinalusalo sang kasal?

▪ Ano ang ginarepresentar sang lana, kag ano ang posible nga nahimo sang mainandamon nga mga ulay bangod sang pagpanag-iya sini?

▪ Diin natabo ang sinalusalo sang kasal?

▪ Anong makalilipay nga padya ang nawasi sang buangbuang nga mga dalaga, kag ano ang nadangtan nila?

▪ Ano nga leksion ang ginatudlo sang ilustrasyon nahanungod sa mga talanton?

▪ Sin-o ang mga ulipon, kag ano ang pagkabutang nga gintugyan sa ila?

▪ San-o magaabot ang agalon agod makighusay, kag ano ang masapwan niya?

▪ Ano ang kalipay nga ginsudlan sang matutom nga mga ulipon, kag ano ang natabo sa ikatlo nga ulipon, ang malauton?

▪ Ngaa indi makita ang presensia ni Cristo, kag ano nga hilikuton ang ginahimo niya sina nga tion?

▪ Sa anong kahulugan ang mga karnero magapanubli sang Ginharian?

▪ San-o natabo ang “pagtukod sang kalibutan”?

▪ Sa anong sadsaran ginahukman ang mga tawo nga mga karnero ukon mga kanding?