Ang Paraiso indi mangin subong sang kalibutan nga ginapuy-an naton karon. Wala gid gintuyo sang Dios nga ang duta mapuno sang kagamo kag kasubo, kasakit kag pag-antos. Sa palaabuton, himuon sang Dios ang duta nga isa ka paraiso. Ano ang kahimtangan sa Paraiso? Tan-awon naton kon ano ang ginasiling sang Biblia:

Maayo nga mga tawo. Ang Paraiso mangin puluy-an sang mga abyan sang Dios. Magahimo sila sing maayo nga mga butang sa isa kag isa. Magakabuhi sila suno sa matarong nga mga dalanon sang Dios.—Hulubaton 2:21.

Bugana nga kalan-on. Sa Paraiso, wala na sing tiggulutom. Ang Biblia nagasiling: “May bugana nga uyas [ukon, pagkaon] sa duta.”—Salmo 72:16.

Matahom nga mga balay kag makalilipay nga hilikuton. Sa Paraiso nga duta, ang tagsatagsa ka pamilya makatigayon sing puluy-an. Ang tagsatagsa magahimo sing hilikuton nga nagahatag sing matuod nga kalipay.—Isaias 65:21-23.

 Paghidait sa bug-os nga kalibutan. Ang mga tawo indi na mag-ilinaway kag mapatay sa inaway. Ang Pulong sang Dios nagasiling: “Ginapatunong [sang Dios] ang mga inaway.”—Salmo 46:8, 9.

Mapagros nga panglawas. Ang Biblia nagasaad: “Wala sing pumuluyo [sang Paraiso] nga magasiling: ‘Nagamasakit ako.’ ” (Isaias 33:24) Subong man, wala na sing piang ukon bulag ukon bungol ukon apa.—Isaias 35:5, 6.

Wala na sing kasakit, kasubo, kag kamatayon. Ang Pulong sang Dios nagasiling: “Wala na sing kamatayon, ukon kalisod ukon paghibi ukon kasakit pa. Ang nahaunang mga butang nagtaliwan.”—Bugna 21:4.

Madula na ang malain nga mga tawo. Si Jehova nagasaad: ‘Ang mga malauton . . . utdon sila gikan sa duta; kag tuhoy sa mga maluib, gabuton sila gikan sa sini.’—Hulubaton 2:22.

Ang mga tawo magahigugma kag magatahod sa isa kag isa. Wala na sing inhustisya, pagpamigos, kakagod, kag pagdumtanay. Ang katawhan magahiusa kag magakabuhi nahisuno sa matarong nga mga dalanon sang Dios.—Isaias 26:9.