Naakig kay Jesus ang mga lider sang relihion. Bag-o lang niya ginsugid ang mga ilustrasyon nga nagapakita sang ila kalautan. Naghimbon ang mga Fariseo para siuron sia. Gintinguhaan nila nga makahambal sia sang butang para matugyan sia sa Romano nga gobernador, kag ginbayaran nila ang pila nila ka disipulo para siuron sia.—Lucas 6:7.

“Manunudlo,” siling nila, “nahibaluan namon nga tampad ka kag nagatudlo sing husto kag wala ka sing ginapasulabi, kundi nagatudlo ka sang dalanon sang Dios suno sa kamatuoran: Ginatugot bala sang kasuguan ang pagbayad naton sing buhis sa Cesar ukon ginadumili ini?” (Lucas 20:21, 22) Wala malimbungan si Jesus sang ila pagdayaw, kay sa likod sini amo ang pagkasalimpapaw kag pagkamalalangon. Kon magsiling sia, ‘Indi, indi husto nga magbayad sini nga buhis,’ puede sia isumbong nga nagarebelde sa Roma. Pero kon magsiling sia, ‘Huo, bayari ini nga buhis,’ ang katawhan, nga naakig kay gin-ulipon sila sang Roma, mahimo indi makahangop kag maakig sa iya. Gani ano ang iya sabat?

Nagsiling si Jesus: “Mga salimpapaw, ngaa ginatilawan ninyo ako? Ipakita ninyo sa akon ang sensilyo nga ginabayad sa buhis.” Gindala nila sa iya ang isa ka denario, dayon namangkot sia: “Kay sin-o bala ini dagway kag ngalan?” “Iya sang Cesar,” sabat nila. Dayon naghatag si Jesus sining maalamon nga panuytoy: “Gani, ihatag ninyo sa Cesar ang mga butang nga iya sang Cesar, apang sa Dios ang mga butang nga iya sang Dios.”—Mateo 22:18-21.

Nagdayaw sila sa ginsiling ni Jesus. Nagbiya sila kay wala sila sing mahimo sa sining maalam nga sabat.  Pero wala pa matapos ang adlaw kag ang pagtinguha nga siuron sia. Pagkatapos nga wala magmadinalag-on ang paninguha sang mga Fariseo, nagpalapit kay Jesus ang mga lider sang isa pa ka relihion.

Ang mga Saduceo, nga nagasiling nga wala sing pagkabanhaw, nagpamangkot parte sa pagkabanhaw kag katungdanan sang isa ka bayaw sa pagpangasawa. Namangkot sila: “Manunudlo, si Moises nagsiling: ‘Kon ang isa ka lalaki mapatay nga wala sing anak, dapat pangasaw-on sang iya utod ang iya balo agod makapanganak sila para sa iya utod nga napatay.’ Karon, may pito ka mag-utod nga lalaki diri anay. Nangasawa ang kamagulangan, apang napatay sia nga wala sing anak. Gani, ginpangasawa sang ikaduha ang iya balo. Apang, napatay man sia nga wala sing anak. Gani, ginpangasawa sang ikatlo ang balo kag amo man ang natabo sa iya kag sa tanan nga mag-utod tubtob sa ikapito. Sang ulihi, napatay ang babayi. Gani, sa pagkabanhaw, sin-o sa pito ang mangin bana niya? Kay tanan sila napamana niya.”—Mateo 22:24-28.

Ginpatuhuyan ni Jesus ang mga sinulatan ni Moises nga ginabaton sang mga Saduceo, nga nagasiling: “Sala gid kamo, bangod wala kamo makahangop sang Kasulatan ukon sang gahom sang Dios. Kay kon mabanhaw sila, ang mga tawo indi na magpangasawa ukon magpamana, kundi mangin kaangay sila sang mga anghel sa langit. Apang nahanungod sa mga patay nga pagabanhawon, wala bala ninyo mabasahi sa ginsulat ni Moises tuhoy sa tunukon nga kahoykahoy, nga nagsiling ang Dios sa iya: ‘Ako ang Dios ni Abraham kag Dios ni Isaac kag Dios ni Jacob’? Dios sia sang mga buhi, kag indi sang mga patay. Sala gid kamo.” (Marcos 12:24-27; Exodo 3:1-6) Nahayanghag ang kadam-an sa sina nga sabat.

Napahipos ni Jesus ang mga Fariseo kag mga Saduceo, gani nagtingob ining nagapamatok nga mga lider sang relihion para tilawan pa gid sia. Ang isa ka escriba namangkot: “Manunudlo, ano bala ang pinakaimportante nga sugo sa Kasuguan?”—Mateo 22:36.

Nagsabat si Jesus: “Ang pinakaimportante amo, ‘Magpamati ka, O Israel, si Jehova nga aton Dios isa gid lang nga Jehova, kag higugmaa si Jehova nga imo Dios sa bug-os mo nga tagipusuon kag sa bug-os mo nga kalag kag sa bug-os mo nga hunahuna kag sa bug-os mo nga kusog.’ Ang ikaduha amo ini, ‘Higugmaa ang imo isigkatawo subong sang imo kaugalingon.’ Wala na sing sugo nga mas importante pa sa sini.”—Marcos 12:29-31.

Pagkabati sang sabat, ang escriba nagsiling: “Manunudlo, suno gid sa kamatuoran ang ginsiling mo, ‘Sia Isa gid lang, kag wala na sing iban pa luwas sa iya’; kag ang paghigugma sa Dios sa bug-os nga tagipusuon, sa bug-os nga paghangop, kag sa bug-os nga kusog kag ang paghigugma sa isigkatawo subong sang kaugalingon mas importante sangsa tanan nga dulot nga sinunog kag mga halad.” Pagkabati ni Jesus nga maayo ang sabat sang escriba, nagsiling sia sa iya: “Indi ka malayo sa Ginharian sang Dios.”—Marcos 12:32-34.

Nagpanudlo si Jesus sa templo sa sulod sang tatlo ka adlaw (Nisan 9, 10, kag 11). Ang pila, pareho sini nga escriba, nalipay nga mamati sa iya. Pero wala malipay ang mga lider sang relihion, nga ‘wala na nangisog nga magpamangkot sa iya.’