Daku nga kadam-an ang nagkadto kay Jesus sa rehiyon sang Decapolis, sa sidlangan nga bahin sang Dagat sang Galilea. Nagkadto sila sa iya para mamati kag ayuhon, kag may dala sila nga dalagku nga mga alat, ukon mga suludlan, sang pagkaon.

Pero sang ulihi, nagsiling si Jesus sa iya mga disipulo: “Naluoy ako sa mga tawo kay tatlo ka adlaw na nga kaupod ko sila, kag wala sila sing makaon. Kon papulion ko sila nga gutom, malipong sila sa dalan, kag ang iban sa ila naghalin pa sa malayo.” Namangkot ang mga disipulo: “Diin kami makuha sing bastante nga tinapay sa sining baw-ing nga lugar agod mabusog ini nga mga tawo?”—Marcos 8:2-4.

Si Jesus namangkot: “Pila ka bilog ang inyo tinapay?” Nagsabat ang mga disipulo: “Pito, kag pila ka magagmay nga isda.” (Mateo 15:34) Ginpapungko dayon ni Jesus ang mga tawo sa duta. Ginkuha niya ang tinapay kag ang mga isda, nangamuyo sa Dios, kag ginhatag sa iya mga disipulo para ipanagtag sa mga tawo. Sing makatilingala, ang tanan nakakaon kag nabusog. Sang gintipon ang nabilin, napuno ang pito ka dalagku nga alat, bisan pa ang nagkaon mga 4,000 ka lalaki, subong man mga babayi kag kabataan!

Sang napalakat na ni Jesus ang mga tawo, nagsakay sia kag ang mga disipulo sa sakayan kag nagkadto sa Magadan, sa nakatundan nga baybayon sang Dagat sang Galilea. Didto, nagpalapit ang mga Fariseo kag ang pila ka miembro sang sekta sang mga Saduceo agod tilawan sia, nga nagapangayo sa iya sing tanda halin sa langit.

Bangod nahibaluan ang ila motibo, nagsabat si Jesus: “Kon magsirom na, nagasiling kamo, ‘Mangin maayo ang tiempo, kay ang langit mapula kaangay sang kalayo,’ kag kon aga, nagasiling kamo, ‘Mangin matugnaw kag maulan ang tiempo karon nga adlaw, kay ang langit mapula kaangay sang kalayo apang magal-um.’ Makahibalo kamo maghatag sing kahulugan sa dagway sang langit, apang indi kamo makahibalo maghatag sing kahulugan sa mga tanda sang mga tion.” (Mateo 16:2, 3) Ginsilingan dayon ni Jesus ang mga Fariseo kag mga Saduceo nga wala sing tanda nga ihatag sa ila luwas sa tanda ni Jonas.

Nagsakay sa sakayan si Jesus kag ang iya mga disipulo pakadto sa Betsaida sa aminhan-sidlangan nga baybayon. Samtang nagapanakayon, natalupangdan sang mga disipulo nga nalipat sila magdala sang bastante nga tinapay. Isa lang ang ila nadala. Ginahunahuna ni Jesus ang bag-o lang nga pagpakig-angot niya sa mga Fariseo kag sa mga Saduceo nga mga sumalakdag ni Herodes, gani nagpaandam sia: “Magbantay kamo kag mag-andam sa lebadura sang mga Fariseo kag sa lebadura ni Herodes.” Abi sang mga disipulo ginsambit niya ang lebadura bangod nalipat sila magdala sing tinapay. Sang natalupangdan ini ni Jesus, nagsiling sia: “Ngaa nagabinaisay kamo nga wala kamo makadala sing tinapay?”—Marcos 8:15-17.

Bag-o lang nag-aman si Jesus sang tinapay para sa linibo. Gani dapat nahibaluan sang mga disipulo nga wala sia nabalaka sa kakulang sang literal nga tinapay. “Wala bala kamo makadumdom,” pamangkot niya, “sang gintipiktipik ko ang lima ka tinapay para sa 5,000 ka lalaki? Pila ka alat sang  tinipik nga tinapay ang inyo natipon?” Nagsabat sila: “Dose.” Nagsiling pa si Jesus: “Sang gintipiktipik ko ang pito ka tinapay para sa 4,000 ka lalaki, pila ka dalagku nga alat sang tinipik nga tinapay ang inyo natipon?” Nagsabat sila: “Pito.”—Marcos 8:18-20.

Namangkot si Jesus: “Ngaa wala kamo makahangop nga indi nahanungod sa tinapay ang akon ginsiling sa inyo?” Nagsiling pa sia: “Mag-andam kamo sa lebadura sang mga Fariseo kag mga Saduceo.”—Mateo 16:11.

Sang ulihi, nahangpan ini sang mga disipulo. Ang lebadura ginagamit sa pagpakumbo sang tinapay. Gingamit diri ni Jesus ang lebadura subong simbulo sang kalainan. Ginpaandaman niya ang mga disipulo nga magbantay batok “sa panudlo sang mga Fariseo kag mga Saduceo,” nga may makapalain nga epekto.—Mateo 16:12.