Samtang ginatudluan ni Jesus ang katawhan sa rehiyon sang Cesarea Filipos, nga mga 25 ka kilometro halin sa Bukid Hermon, may makapakibot sia nga pahibalo sa iya mga apostoles: “Sa pagkamatuod nagasiling ako sa inyo nga ang iban nga nagatindog diri makakita sang pag-abot sang Anak sang tawo sa iya Ginharian sa wala pa sila mapatay.”—Mateo 16:28.

Mahimo nagapalibog ang mga disipulo kon ano ang buot silingon ni Jesus. Pagligad sang mga isa ka semana, gin-upod niya ang tatlo ka apostoles—sanday Pedro, Santiago, kag Juan—sa ibabaw sang mataas nga bukid. Mahimo gab-i na ini kay natuyo na ang tatlo. Samtang nagapangamuyo si Jesus, nagbaylo ang iya dagway sa atubangan nila. Nakita sang mga apostoles ang iya nawong nga nagasilak subong sang adlaw kag ang iya bayo nagasanag subong sang kapawa, nga tuman kaputi.

Nian may nakita sila nga duha ka tawo, nga nakilala nga “sanday Moises kag Elias.” Nagapakighambal sila kay Jesus parte sa iya ‘pagtaliwan nga mahanabo sa Jerusalem.’ (Lucas 9:30, 31) Ang pagtaliwan ni Jesus nagapatuhoy sa iya kamatayon kag pagkabanhaw, nga ginsambit niya sining karon lang. (Mateo 16:21) Ini nga paghambalanay nagapakita nga kabaliskaran sa ginpalig-on ni Pedro, indi dapat paglikawan ang makahuluya nga kamatayon ni Jesus.

Bangod nadula na ang katuyo sang tatlo ka apostoles, natingala sila nga nagtan-aw kag namati. Isa ini ka palanan-awon, pero daw matuod gid ini amo nga nag-entra na si Pedro, nga nagasiling: “Rabbi, maayo nga yari kami diri. Gani mahimo kami sang tatlo ka tolda, isa para sa imo, isa para kay Moises, kag isa para kay Elias.” (Marcos 9:5) Luyag bala ni Pedro nga maghimo sang mga tolda para magpadayon ang palanan-awon?

Samtang nagahambal pa si Pedro, ginlikupan sila sang masanag nga panganod, kag may tingog halin sa panganod nga nagasiling: “Ini ang akon Anak, ang hinigugma, nga ginakahamut-an ko. Magpamati kamo sa iya.” Sang mabatian sang mga apostoles ang tingog sang Dios, hinadlukan sila kag naghapa, pero ginpalig-on sila ni Jesus: “Tindog kamo kag indi magkahadlok.” (Mateo 17:5-7) Sang nagtindog ang tatlo ka apostoles, wala na sila sing iban nga nakita kundi si Jesus gid lang. Natapos na ang palanan-awon. Pagkaaga, samtang nagadulhog sila sa bukid, nagsugo si Jesus: “Indi ninyo pag-isugid ang palanan-awon bisan kay sin-o tubtob ang Anak sang tawo banhawon.”—Mateo 17:9.

Nag-utwas ang pamangkot kay nakita si Elias sa palanan-awon. “Ngaa,” pamangkot sang mga apostoles, “nagsiling ang mga escriba nga dapat anay magkari si Elias?” Nagsabat si Jesus: “Nagkari na si Elias, ugaling wala nila sia makilala.” (Mateo 17:10-12) Ginapatuhuyan ni Jesus si Juan nga Manugbawtismo, nga nagtuman sang papel pareho ni Elias. Ginhanda ni Elias ang dalan para kay Eliseo, kag amo man ang ginhimo ni Juan sa Cristo.

Makapalig-on gid ini nga palanan-awon kay Jesus kag sa mga apostoles! Ginpakita sini ang himaya sang Cristo sa Ginharian. Gani nakita sang mga disipulo ang “pag-abot sang Anak sang tawo sa iya Ginharian,” suno sa ginsaad ni Jesus. (Mateo 16:28) Samtang yara sila sa bukid, “nangin mga saksi mismo [sila] sang iya pagkahalangdon.” Bisan pa luyag sang mga Fariseo nga makakita sang tanda nga si Jesus amo ang ginpili sang Dios nga Hari, wala niya ini ginhatag sa ila. Pero ang suod nga mga disipulo ni Jesus amo ang nakakita sang iya pagbaylo-dagway, nga nagapamatuod sang mga tagna sa Ginharian. Gani nakasulat sang ulihi si Pedro: “Napat-od pa gid namon ang matagnaon nga pulong.”—2 Pedro 1:16-19.