Samtang nagakaon si Jesus sa balay sang Fariseo, linibo ang nagahulat sa iya sa gua. Amo man sini ang natabo anay sa Galilea. (Marcos 1:33; 2:2; 3:9) Diri sa Judea, madamo ang luyag makakita kag makapamati sa iya, kag tuhay ini sa panimuot sang mga Fariseo sang nagkaon sila.

Ang una nga ginsiling ni Jesus may pinasahi nga kahulugan para sa iya mga disipulo: “Mag-andam kamo sa lebadura sang mga Fariseo, nga amo ang pagkasalimpapaw.” Nagpaandam na sini sadto si Jesus, pero nangin importante pa gid ini nga laygay bangod sang nakita niya sang nagakaon sila. (Lucas 12:1; Marcos 8:15) Mahimo tinguhaan sang mga Fariseo nga taguon ang ila kalautan paagi sa pagpakita sang katutom, pero dapat sila ibuyagyag kay makatalagam sila. Si Jesus nagpaathag: “Wala sing bisan ano nga nalipdan sing maayo nga indi mahibaluan, kag wala sing likom nga indi mabuyagyag.”—Lucas 12:2.

Mahimo ang kalabanan sa mga nagapunsok kay Jesus mga taga-Judea nga wala makabati sa iya sang nagpanudlo sia sa Galilea. Gani ginsulit niya ang panguna nga mga punto nga ginsambit niya sang una. Ginpalig-on niya ang tanan nga nagapamati: “Indi kamo mahadlok sa mga makapatay sang lawas kag sa tapos sini wala na sing mahimo.” (Lucas 12:4) Subong sang iya ginhimo sadto, ginpalig-on niya ang iya mga sumulunod nga magsalig nga atipanon sila sang Dios. Dapat man nila kilalahon ang Anak sang tawo kag mahangpan nga mabuligan sila sang Dios.—Mateo 10:19, 20, 26-33; 12:31, 32.

Dayon may isa ka tawo sa kadam-an nga nagsugid sa iya sang iya problema: “Manunudlo, silinga ang akon utod nga partihan niya ako sang iya palanublion.” (Lucas 12:13) Ginasiling sang Kasuguan nga ang panganay amo ang makabaton sang duha ka bahin sang palanublion, gani wala sing dapat baisan. (Deuteronomio 21:17) Pero daw gusto sini nga tawo ang sobra pa sa iya legal nga palanublion. Maalamon nga wala magpasilabot si Jesus. “Lalaki, sin-o ang nagtangdo sa akon subong hukom ukon manughusay sa inyo nga duha?” pamangkot niya.—Lucas 12:14.

Naglaygay dayon si Jesus sa tanan: “Magbantay kag mag-andam kamo sa tanan nga sahi sang kakagod, kay bisan pa ang tawo madamo sing pagkabutang, indi ini makahatag sa iya sang kabuhi.” (Lucas 12:15) Bisan pa daw ano kadaku ang manggad sang tawo, indi bala nga mapatay gihapon sia kag biyaan niya ang tanan? Ginpadaku ni Jesus ini nga punto paagi sa talalupangdon nga ilustrasyon nga nagapakita man nga importante ang maayo nga ngalan sa Dios:

“Ang duta sang isa ka manggaranon nga tawo madamo sing patubas. Gani naghunahuna sia, ‘Ano ang himuon ko kay wala na ako sing mabutangan sang akon patubas?’ Nagsiling sia, ‘Amo ini ang himuon ko: Gub-on ko ang akon mga bodega kag magpatindog sang dalagku pa, kag didto ko ibutang ang tanan ko nga patubas kag pagkabutang, kag isiling ko sa akon kaugalingon: “Madamo na nga pagkabutang ang natipon mo para sa palaabuton nga tinuig; magpatawhay ka, magkaon, mag-inom, kag magpangalipay.”’ Apang ang Dios nagsiling sa iya, ‘Ikaw nga indi makatarunganon, karon nga gab-i kuhaon nila ang imo kabuhi. Gani, sin-o ang magapanag-iya sang mga butang nga gintipon mo?’ Amo man sina ang nagakatabo sa tawo nga nagatipon sang bahandi para sa iya kaugalingon apang indi manggaranon sa Dios.”—Lucas 12:16-21.

Mahimo nga masiod ang mga disipulo ni Jesus kag ang iban nga nagapamati sa iya sang pagpangita ukon pagtipon sang manggad. Ukon mahimo sila maupangan sa pag-alagad kay Jehova bangod sang mga kabalaka sa kabuhi. Gani ginsulit ni Jesus ang maayo nga laygay nga iya ginhatag sang nagligad nga mga isa ka tuig kag tunga sa Sermon sa Bukid:

 “Untati ninyo ang pagkabalaka sa inyo kabuhi kon ano ang inyo kaunon ukon isuksok. . . . Tan-awa ninyo ang mga uwak: Wala sila nagasab-ug sing binhi ukon nagaani; wala sila sing kamalig ukon bodega; apang ginapakaon sila sang Dios. Indi bala mas importante pa kamo sangsa mga pispis? . . . Tan-awa ninyo kon paano nagatubo ang mga liryo: Wala sila nagapangabudlay ukon nagahabol sang ila bayo; apang nagasiling ako sa inyo nga bisan si Solomon, sa bug-os niya nga pagkahalangdon, wala makasuksok sing bayo nga kaangay sang isa sa ila. . . . Gani untati na ninyo ang tuman nga pagkabalaka kon ano ang inyo kaunon kag kon ano ang inyo imnon . . . Nahibaluan sang inyo Amay nga kinahanglan ninyo ini nga mga butang. . . . Padayon nga pangitaa ang iya Ginharian, kag ini nga mga butang idugang sa inyo.”—Lucas 12:22-31; Mateo 6:25-33.

Sin-o ang magapangita sang Ginharian sang Dios? Ginsugid ni Jesus nga pila lamang, isa ka “diutay nga panong,” sang matutom nga mga tawo ang magahimo sini. Ipahibalo sa ulihi nga ang ila kadamuon 144,000 lamang. Ano ang mabaton nila? Ginapasalig sila ni Jesus: “Ang Ginharian ginhatag sa inyo sang inyo Amay.” Indi sila magakonsentrar sa pagtigayon sang mga bahandi sa duta, kay mahimo ini kawaton. Sa baylo, handumon nila ang “isa ka indi mahubsan nga bahandi sa langit,” diin magagahom sila kaupod sang Cristo.—Lucas 12:32-34.